De pop van mijn moeder is de eerste foto van de week. Een paar maanden geleden kreeg ik een nieuwe fotocamera. In diezelfde periode volgde ik een fotocursus van Harvard University over digitale fotografie (de tot online-cursus omgebouwde DGMD E-10).

Het was altijd mijn idee schrijven en fotografie te combineren. Dan heb je immers alles zelf in de hand bij veel soorten boeken en tijdschriftartikelen.

De pop van mijn moeder is een van de eerste foto’s met de nieuwe camera.

De pop van mijn moeder

“Wat is het verhaal bij die pop”, vroeg ik mijn moeder.

“Ik had wol over. Die pop zag ik kort daarna bij de kringloopwinkel van de fanfare hier in het dorp.

Meer viel er niet over te zeggen. Als kinderen verwonderden we ons wellicht over de pop. Het is al lange tijd een afwijkend voorwerp in de woonkamer van mijn ouders. Die woonkamer bestaat voornamelijk uit bruine, klassieke meubels.

Lastig ding

De pop zit op twee kleden, een beige fleece en een rood picknickkleed met Schotse ruit, die op de rugleuning liggen van een lederen kasteelbank. Alles heeft een verhaal bedenk ik als ik dit schrijf. Met die pop ben ik snel klaar.

Buiten het antwoord van mijn moeder is het vooral een lastig ding. Regelmatig valt het van de kleden. Natuurlijk alleen als er meerdere mensen zijn en de bank wordt gebruikt.

Een beer

Ik kan me nog herinneren dat ik mijn moeder een beer gaf. Dat werd voor ons allen een bijzondere ervaring. Ik was elf. Mijn jongste broertje was ook op de hoogte gebracht van het niet-bestaan van Sinterklaas. Dat jaar kocht ik cadeautjes voor mijn ouders en broertjes.

Die beer bracht mijn moeder in tranen. Waarom is nooit duidelijk geworden. Het kan het gebaar zijn geweest, of wellicht had ze een traumatische ervaring met zo’n speelgoedbeer. Het staat nog altijd op het kussen in haar slaapkamer.

Sinds tien jaar naast een beer die mijn toenmalige vriendin en in kochten in Wunderland Kalkar, het familiepark van Hennie van der Most.