Twaalf jaar geleden kocht ik een complete Multiblitz fotostudio. Flitslampen, statieven, softboxen en meer. Ik had het al snel terugverdiend. Vooral door het gemak waarmee je in een fotostudio een lichtopstelling kunt maken. En natuurlijk door de opdrachten die ik ermee uitvoerde. Tien jaar geleden ging alles in de bijbehorende transportkoffers.

Afgelopen weekend pakte ik de koffers weer tevoorschijn. Vanzelfsprekend hadden de diverse apparaten en accessoires niet geleden van hun eenzame opsluiting. Verrassend was wel dat het allemaal direct werkte.

Batterijen

Van de flitsers op netspanning was dat te verwachten. Ook de lichtmeter en apparaatjes voor flitssynchronisatie deden het nog. Daarvan had ik de batterijen echter niet verwijderd. Geduldig hadden de Duracells gewacht tot ik de fotostudio weer eens tevoorschijn zou halen.

Licht verbaasd inspecteerde ik de batterijen en hun behuizing. Geen spoortje van lekkage, zoals je dat vaak ziet bij een lang niet gebruikte zaklantaarn. De Duracell batterijen waren zelfs nog zwaar, zoals een goed gevulde batterij voelt. Alsof ik ze juist had geplaatst voor een nieuwe fotoshoot.

Fotostudio set

De flitstechniek van de minstens tien jaar oude fotostudio apparatuur is verouderd. De optische flitscontrole is tegenwoordig veelal vervangen door radio zenders en ontvangers. Er is echter niets mis met optisch. Mijn fotostudio is nog prima te gebruiken.

De statieven zijn zelfs van het, nu weer of nog steeds, aanbevolen Manfrotto en van FalconEyes. Bij die statieven zit in alle drie de poten een vering. Ik las laatst in een boek van Scott Hargis of Joe McNally dat die vering handig is, maar waarvoor weet ik niet meer.

Opruimen

Dat ik de fotostudio spullen weer pakte komt deels door een soort opruimwoede. Je verzamelt immers in de loop van de jaren allerlei dingen die je niet of nauwelijks gebruikt. Zoals lange tijd die fotostudio spullen.

Maar ik pakte het ook weer tevoorschijn om een andere reden. Niet alleen omdat het weer oppakken me leuk lijkt. Ik heb een paar ideeën die ik wil uitvoeren. Ik heb weliswaar enkele speedlite flitsers met radio ontvangst voor strobist fotografie (flitsers op locatie in plaats van studioflitsers).

Licht beoordelen

Op een vaste locatie met vaste opstelling, zoals bij een als fotostudio ingerichte kamer, zijn studioflitsers handiger. Door de lampen in de flitser kun je de lichtval, schaduwen en dergelijke rustig tevoren beoordelen.

Als je tevreden bent maak je de foto en gaat de flits af. Bij analoge fotografie was dat min of meer noodzakelijk. Nu met de digitale fotografie kun je natuurlijk eenvoudig een paar opnames maken en die beoordelen. Toch zijn die studioflitsers met lamp handiger dan een verzameling speedlites.

Duracell

Even terug naar de aanleiding van dit bericht. De verrassing dat de batterijen het na tien jaar nog deden en zelfs nog flink opgeladen leken. Het blijkt wel vaker voor te komen. Duracell heeft zelfs een batterij die, min of meer gegarandeerd tien jaar goed blijven in de verpakking.

Toch wordt geadviseerd om de batterijen te verwijderen wanneer je het betreffende apparaat langere tijd niet te gebruiken. Duracell heeft een uitgebreide FAQ met antwoorden op allerlei batterijvragen.

Overigens zaten in de apparaten die door batterijen worden gevoed niet alleen Duracell-batterijen. Er waren ook twee Philips en een Panasonic batterij. Ook die werkten nog.

Meer informatie:

• David Hobby bedacht de term strobist photography. Het is een eigennaam geworden onder fotografen. Strobist fotografie was oorspronkelijk met de speedlite flitser los van de camera in plaats van er bovenop. Tegenwoordig worden de speedlite flitsers ook in complexe situaties gebruikt. Een speedlite werkt op batterijen (AA) en een studiolamp op netspanning.
• Een korte, duidelijke Nederlandse inleiding over strobist fotografie staat op de website PhotoFacts.
• Scott Hargis fotografeert interieurs hoofdzakelijk met speedlite flitsers. In zijn boek ‘Lighting Interiors’ geeft hij talrijke praktische voorbeelden met uitleg. Bij educatie-site Lynda heeft hij cursussen interieur fotografie.
• Joe McNally schreef meerdere boeken over zijn fotografie. Ze zijn min of meer in dagboekvorm. De vele informatie staat verspreid door de tekst. Maar hij gebruikt ook tekeninketjes om zijn lichtopstellingen te tonen. Zie bijvoorbeeld zijn boek ‘The Moment it Cllicks‘ of zijn andere boeken bij Bol.com
• Zie ook ‘het lichaam is perfect‘ en ‘de oudste foto‘