Ik heb het verhaal als jochie zo vaak moeten horen. Je weet wel hoe dat ging. Kamer vol visite, de kinderen mochten nog even opblijven in hun pyjama’s en dan vond je moeder ineens een aanleiding om zo’n jeugdherinnering van je op te halen. ‘Hij was net drie, zijn broertjes waren nog niet geboren. We waren naar de kaasmarkt in Gouda geweest en liepen door een winkelstraat. En ineens was ie weg. Overal gezocht. Iedereen in paniek, ook winkelend publiek dat begreep dat er ergens een jochie van drie rondliep. Er kon van alles aan de hand zijn. Na een half uur komt er ineens een vrouw aanlopen die hem heeft gezien. Daar in een schoenenzaak, wijst ze.
Komen we daar, zit ie rustig een ijsje te eten met de verkoopsters. Ja, we waren in die schoenenzaak geweest en zijn daar weggegaan zonder hem mee te nemen. De verkoopsters dachten dat we zo wel terug zouden zijn en hadden, toen het wat langer duurde, ijs voor hem gehaald. Keurige jongen hoor, zeiden ze nog, vol verhalen.‘ En dan sloot mijn moeder het verhaal af met de opmerking dat ze die verhalen ook wel eens zou willen horen omdat ik al na negen maanden kon lopen en praten, maar dat ik alleen maar sprak als het echt nodig was.

Rob van den Heuvel (1958), Utrecht

verschenen in het boek ‘Achterkant van het Polygoon journaal’
foto uit archief Deuxième/Polyvisie.

Het verhaaltje is een door mij bedachte associatieve herinnering van iemand bij de foto.