
Wasabi pinda’s niet meer wat het geweest is
Een aantal jaren at voor ik het eerst wasabi pinda’s. Ik was direct verkocht, instant addiction. Bij drie stuks schoten de tranen in mijn ogen en stond mijn huig in de fik. Maar vooral schoten de endorfinen door mijn hersenen.
Gelukkig ben ik niet verslavingsgevoelig. Ik verleg mijn grens bij wasabi pinda’s hooguit wat vaker dan bij andere geneugten. Dat betekent dat ik wat vaker op sta om nog een handje te pakken. Op een gegeven stop ik dan, zoals ik dat bij vrijwel alles doe als er teveel regelmaat of patroon in komt.
Wasabi pinda’s
Ik had alweer een tijdje geen wasabi pinda’s gekocht. Het idee ze weer te eten stond me wel aan, dus stapte ik de winkel binnen waar ik ze altijd had gekocht. ‘Niet meer leverbaar’, vertelde de man achter de toonbank. Niet meer leverbaar gonsde het door mijn hoofd. Niet meer leverbaar. Waar had ik dat eerder gehoord… bij de pottertjes.
‘Nee, ik kan ze niet meer krijgen. De leverancier is ermee gestopt’, herhaalde de man zijn boodschap met iets meer informatie. Onverrichter zake ging ik terug naar kantoor. Ik kon me nauwelijks voorstellen dat ze niet te krijgen waren. Maar moeite wilde ik er verder niet voor doen.
Gevonden
Ruim een jaar later ben ik bij Erik, een vriend. Er ligt een open pakje wasabi pinda’s uitnodigend op tafel. Ik neem er een paar. De hierboven beschreven extreme ervaring blijft uit. Een traantje uit mijn rechteroog. Mijn hypofyse heeft echter nauwelijks interesse even wat endorfinen aan te maken.
Wel meer dan bij andere snacks. Maar de beleving is toch een stuk minder dan ik me herinner. Onbescheiden neem ik nog een handje wasabi pinda’s. Zouden zeven van die nootjes de flash geven die ik van dit nep-opiaat ken. Het komt in de buurt.
En dan
Er is weer geruime tijd overheen gegaan. Mijn vertrouwde winkel heeft ze weer, wasabi pinda’s. Helaas met de kwaliteit die ik bij Erik had. Alleen smaken deze anders. Ze zijn harder en er zit een zwart streepje tussen het groen. Dat is zeewier.
De smaak van de zeewier ken ik. En ik herken het in deze wasabi pinda’s en het overheest bij de nasmaak van deze wasabi. ‘Ik wil de echte wasabi pinda’s’, hoor ik mijn hypofyse schreeuwen.
Echte wasabi
‘Nou, dat kun je sowieso vergeten’, sus ik de erwt in de holte van mijn schedel. Echte wasabi was het al niet. De wasabi in westerse landen is een mix van mierikswortel, mosterd en andere ingrediënten. De samenstelling verschilt per fabrikant.
Zoals die samenstelling waarschijnlijk ook verschilt bij fabrikanten van wasabi pinda’s. Dat ontdek ik als ik uiteindelijk toch eens op zoek ga naar de mij vertrouwde pinda’s. Er zijn meerdere aanbieders en ook vele recepten om de pinda’s te omhullen met een krokant laagje wasabi.
Wasabi producten
Er zijn wasabi pinda’s in allerlei varianten. Daarnaast zijn er ook wasabi nootjes en zelfs erwten. Dat laatste zal mijn hypofyse aanspreken. Maar mij niet, ik wil mijn vertrouwde variant. Qua vorm en uitstraling vind ik die bij een bedrijf in Bodegraven. Via hen vind ik een winkel in de buurt waar ik ze kan kopen.
Daar blijkt na aankoop van een zakje dat ze uiterlijk op mijn allereerste wasabi pina’s lijken. Ze smaken echter zoals die bij Erik. Ze smaken zouter dan ik me herinner, hoewel Willem Wagenaar daarbij direct zou opmerken dat ook smaakherinnering ons bedriegt.
Medisch onderzoek
- De chemische stof die in wasabi zorgt voor de scherpte is allyl-isothiocyanaat. Onderzoek toonde aan dat verbindingen van isothiocyanaat de groei van microben remt, in de mond bacteriegroei onderdrukken en mogelijk bederf van voedsel tegengaan.
- Bij onderzoek op ratten is ook gebleken dat isothiocyanaten beschermen tegen maag- en darmkankers (Wattenberg).
- Wasabi zorgt voor remming van bloedplaatjesaggregatie en deaggregatie. Bij een hartaanval werken de isothiocyanaten direct, terwijl het bij bijvoorbeeld aspirine een half uur duurt. Dit ontstekkingsremmende effect kan mogelijk aandoeningen als astma tegengaan.
- Hideki Masuda ontdekte dat isothiocyanaten in wasabi de groei van Streptococcus bacteriën remt. Het zou dus tandbederf tegengaan.
Wetenswaardigheden
- Vrijwel alle ‘wasabi’ buiten Japan is geen wasabi, maar een mengsel van mierikswortel, mosterd, zetmeel en groene kleurstof.
- Allyl-isothiocyanaat is een vluchtige stof, waardoor de scherpte snel verdwijnt. Dezelfde stof zorgt ook voor de scherpte in mierikswortel en mosterd.
- De scherpe sensatie van wasabi is niet op olie gebaseerd, zoals bij pepers en gember. Daardoor is het van korte duur. Je kunt de sensatie eenvoudig wegspoelen met meer voedsel of vloeistof. De scherpte wordt vooral in neusholte gevoeld.
- Bij verhitting verdwijnt de specifieke scherpte van wasabi. De meeste fabrikanten van wasabi pinda’s roosteren eerst de pinda’s. Wanneer het is afgekoeld rollen ze de pinda’s in een mengsel van wasabi-poeder en rijstmeel. Dat gebeurt door ze in een soort bingoballen machine langzaam rond te draaien.
- In 2011 ging de Ig Nobelprijs voor scheikunde naar een wasabi onderzoek. Japanse wetenschappers patenteerden toen een rookalarm voor doven op basis van wasabidamp (PDF - 1,07 MB van patent).
Zie ook het bericht ‘Wasabi is gezond en verlengt je levensverwachting’ (over historie, productie en echt/onecht) of ‘wasabi tandpasta‘.
Vorige en volgende berichten
« Ouder: Tanken bij Tango en de prijsverhogingNieuwer: Slagroom schaamte en de voetafdrukken »Een willekeurig bericht
Ik schrijf op deze site over allerlei onderwerpen. Soms is het heel persoonlijk, soms vooral informatief of beschouwend. Hieronder een willekeurig bericht uit ruim 2000 berichten.