- René van Maarsseveen - https://renevanmaarsseveen.nl -

Wasabi pinda’s niet meer wat het geweest is

wasabi pinda's

Een aantal jaren at voor ik het eerst wasabi pinda’s. Ik was direct verkocht, instant addiction. Bij drie stuks schoten de tranen in mijn ogen en stond mijn huig in de fik. Maar vooral schoten de endorfinen door mijn hersenen.

Gelukkig ben ik niet verslavingsgevoelig. Ik verleg mijn grens bij wasabi pinda’s hooguit wat vaker dan bij andere geneugten. Dat betekent dat ik wat vaker op sta om nog een handje te pakken. Op een gegeven stop ik dan, zoals ik dat bij vrijwel alles doe als er teveel regelmaat of patroon in komt.

Wasabi pinda’s

Ik had alweer een tijdje geen wasabi pinda’s gekocht. Het idee ze weer te eten stond me wel aan, dus stapte ik de winkel binnen waar ik ze altijd had gekocht. ‘Niet meer leverbaar’, vertelde de man achter de toonbank. Niet meer leverbaar gonsde het door mijn hoofd. Niet meer leverbaar. Waar had ik dat eerder gehoord… bij de pottertjes.

‘Nee, ik kan ze niet meer krijgen. De leverancier is ermee gestopt’, herhaalde de man zijn boodschap met iets meer informatie. Onverrichter zake ging ik terug naar kantoor. Ik kon me nauwelijks voorstellen dat ze niet te krijgen waren. Maar moeite wilde ik er verder niet voor doen.

Gevonden

Ruim een jaar later ben ik bij Erik, een vriend. Er ligt een open pakje wasabi pinda’s uitnodigend op tafel. Ik neem er een paar. De hierboven beschreven extreme ervaring blijft uit. Een traantje uit mijn rechteroog. Mijn hypofyse heeft echter nauwelijks interesse even wat endorfinen aan te maken.

Wel meer dan bij andere snacks. Maar de beleving is toch een stuk minder dan ik me herinner. Onbescheiden neem ik nog een handje wasabi pinda’s. Zouden zeven van die nootjes de flash geven die ik van dit nep-opiaat ken. Het komt in de buurt.

En dan

Er is weer geruime tijd overheen gegaan. Mijn vertrouwde winkel heeft ze weer, wasabi pinda’s. Helaas met de kwaliteit die ik bij Erik had. Alleen smaken deze anders. Ze zijn harder en er zit een zwart streepje tussen het groen. Dat is zeewier.

De smaak van de zeewier ken ik. En ik herken het in deze wasabi pinda’s en het overheest bij de nasmaak van deze wasabi. ‘Ik wil de echte wasabi pinda’s’, hoor ik mijn hypofyse schreeuwen.

Echte wasabi

‘Nou, dat kun je sowieso vergeten’, sus ik de erwt in de holte van mijn schedel. Echte wasabi was het al niet. De wasabi in westerse landen is een mix van mierikswortel, mosterd en andere ingrediënten. De samenstelling verschilt per fabrikant.

Zoals die samenstelling waarschijnlijk ook verschilt bij fabrikanten van wasabi pinda’s. Dat ontdek ik als ik uiteindelijk toch eens op zoek ga naar de mij vertrouwde pinda’s. Er zijn meerdere aanbieders en ook vele recepten om de pinda’s te omhullen met een krokant laagje wasabi.

Wasabi producten

Er zijn wasabi pinda’s in allerlei varianten. Daarnaast zijn er ook wasabi nootjes en zelfs erwten. Dat laatste zal mijn hypofyse aanspreken. Maar mij niet, ik wil mijn vertrouwde variant. Qua vorm en uitstraling vind ik die bij een bedrijf in Bodegraven. Via hen vind ik een winkel in de buurt waar ik ze kan kopen.

Daar blijkt na aankoop van een zakje dat ze uiterlijk op mijn allereerste wasabi pina’s lijken. Ze smaken echter zoals die bij Erik. Ze smaken zouter dan ik me herinner, hoewel Willem Wagenaar daarbij direct zou opmerken dat ook smaakherinnering ons bedriegt.

Medisch onderzoek

Wetenswaardigheden

Zie ook het bericht ‘Wasabi is gezond en verlengt je levensverwachting’ (over historie, productie en echt/onecht) of ‘wasabi tandpasta‘.