Broodje variant met meer smaak
‘René houdt van een broodje variant met meer smaak’, stelt Gerrit mij voor aan zijn bezoeker. We zittten aan een middaglunch. Zijn zojuist gearriveerde, voor mij onbekende, bezoeker wordt uitgenodigd mee te eten. Ik knik naar de man met een vriendelijke glimlach. We houden anderhalve meter afstand aan de grote tafel.
‘Een broodje variant met meer smaak’, herhaalt de man. Maar dan wordt zijn aandacht getrokken door iets in de kamer en beginnen Gerrit en hij een gesprek.
Broodje variant met meer smaak
Tijdens lunches met Gerrit en anderen op kantoor beleg ik mijn brood inderdaad weleens afwijkend. Maar niet extreem vaak. We bespraken de gedachte erbij al eens. Zijn opmerking dat ik van een broodje variant met meer smaak houd is nieuw, maar wel leuk gevonden. Een goede omschrijving.
Het maken van die broodjes gebeurt al lange tijd in een golfbeweging van perioden. Nu vind ik het, meer thuiswerkend vanwege corona, leuk. En het is weinig moeite, dus waarom niet.
Franse keuken
Het is denk ik ontstaan in de tijd dat ik veel in Frankrijk was. De echte Franse keuken is fenomenaal. Ze maken met weinig ingrediënten heerlijke maaltijden. Daardoor blijven die hun eigen karakter houden en is elke hap weer een nieuwe sensatie. De ene keer proef je het ene ingrediënt iets nadrukkelijker en bij de volgende hap overheerst een ander bestanddeel.
Natuurlijk had ik mijn jeugd al de bekende broodjes gegeten. Zoals een broodje pindakaas met suiker, rosbief met toefje tomatenketchup of varkensfricandeau met mayonaise. Maar daarbij bleef toch het basisproduct overheersen.
Broodje variant
Mijn broodje variant met meer smaak, zoals Gerrit het noemt, kwam voort uit het idee van de Franse keuken. Het gaat bij die broodjes om de smaaksensatie. Je eet niet een broodje pindakaas, waarbij je een aantal dezelfde happen pindaas eet. En daarna een boterham met kaas, jam of hagelslag met hetzelfde een-smakige effect.
Nee. Je eet bij wijze van spreken een broodje met pindakaas, kaas, jam en hagelslag. Je kunt daarbij een gering effect van de hierboven bedoelde smaaksensatie ervaren. Maar dit voorbeeld broodje is geen goede combinatie.
Experimenteren
Het is vooral experimenteren. Dat klinkt wellicht wat gewichtig. Het is meer zo dat ik tijdens een lunch twee boterhammen ga eten. Daarbij probeer ik gewoon maar iets met de aanwezige producten. Thuis kan ik daarbij hooguit uit wat meer ingrediënten kiezen, dan op kantoor. Ik doe dus wat dingen bij elkaar en zie wel hoe het uitpakt.
Ok, dat deed ik. Inmiddels weet ik wat voor mij een goede combinatie oplevert. Met andere woorden, wat ik lekker vind. En die de smaaksensatie oplevert die elke hap een unieke ervaring maakt. Het geheim is een goede combinatie tussen zoet, vet en kapperig.
Lekkerste broodje variant met meer smaak
Het broodje waar ik het meest enthousiast op terugkijk maakte ik twee weken geleden. Helaas heb ik daar geen foto gemaakt; dat zeg ik met name omdat die foto leuk was geweest bij dit bericht. De smaaksensatie is in mijn geheugen gegrift.
Dat broodje was een combinatie van pindakaas, honing, banaan, anijshagel en speculaas. Daarin zie je de, wat ik noem, goede combinatie van zoet, vet en kapperig.
- Neem twee boterhammen
- Wanneer je per se boter wilt, smeer je die op een boterham
- Besmeer de andere boterham met niet te dunne honing
- Smeer de pindakaas gelijkmatig over de honing
- Beleg de pindakaas met stukjes banaan en smeer deze iets uit
- Sprenkel de anijshagel er overheen
- En leg tenslotte een speculaasje of een helft van de boterham
- Plaats de beboterde boterham er bovenop
- Snijd het geheel doormidden, waarbij dus de speculaas op een helft ligt
- Wanneer je geen boter gebruikt kun je pindakaas en honing apart houden per boterham
Hoeveelheid
Natuurlijk is de hoeveelheid die je per ingrediënt gebruikt van invloed. De balans moet je zelf zoeken. Het mooist is het wanneer geen enkel ingrediënt overheerst, tenzij je een bepaalde smaakvoorkeur hebt. Dan kun je bijvoorbeeld wat meer anijshagel toevoegen. Of wellicht twee speculaasjes gebruiken, waardoor er op beide helften eentje ligt.
Wanneer geen ingrediënt overheerst in je bereiding, zul je ervaren dat bij elke hap toch een bepaald ingrediënt iets meer naar voren komt in smaak. Bij de volgende hap is het weer anders, als het goed is. Wow, het water loopt me al in de mond als ik dit schrijf… en terug denk aan een bepaald broodje variant met meer smaak.
Algemene tips
- Je kunt eenvoudig beginnen. Als je de hierboven genoemde eenvoudige combinaties niet kent, probeer het. Broodje rosbief met toefje ketchup. Het lekkerst met wit brood en beetje boter. Broodje varkensfricandeau met mayonaise.
Een boterham met pindakaas en suiker is echt een jeugdzonde, of beter iets wat kinderen leuk vinden. Het smaakt niet bijzonder, vind ik. Je kunt in plaats van suiker er beter een dun gesneden plakje jonge kaas opleggen. - Houd bij eenvoudige combinaties al een klein beetje in gedachten dat een combinatie zoet, vet en kapperig het lekkerste resultaat geeft. Een boterham met hagelslag en jam zou ik zeker proberen. Maar je zult ervaren dat het die goede combinatie mist.
- Ik gebruik bijna altijd boter. Dat zal een oude gewoonte zijn. De dikte ervan varieer ik afhankelijk van de overige ingrediënten (boter is vet, pindakaas ook… dus minder boter). Ik gebruik roomboter, Campina Botergoud of Becel met roomboter.
- Er zijn in eetcafés, snackbars en dergelijke ook broodjes te krijgen met meer ingrediënten. Denk bijvoorbeeld aan een broodje gezond, die overigens niet gezond is. Waarom is dat geen broodje variant met meer smaak? Inderdaad, het mist de combinatie zoet, vet en kapperig. Het zijn vaak broodjes natte sla en tomaat met door die nattigheid een smaakloos smerig ei-partje.
- Speculaas is extreem knapperig (je kunt het ook verbrokkelen). De anijshagel is ook knapperig. Daaraan zie je dat knapperig in meerdere vormen kan. Het kan ook een schijfje kool zijn of, doe eens gek, wat neutrale chips (neutraal van smaak natuurlijk, anders overheerst het al snel). Knapperig is overigens het minst belangrijk, maar geeft wel net dat beetje extra aan een hap.
- Een schijf appel is ook knapperig. Ik gebruik echter vooral producten die ik in zijn geheel (plak kaas) of in beetjes (hagel uit doosje) kan gebruiken. Een appelschijf gebruik ik dus niet, als ik voor of na de broodvariant geen trek heb ik een appel. Dat geldt dus ook voor de stukjes banaan. Je doet daarvan zoveel op je boterham als nodig. Het overblijvende stukje eet je gewoon uit het vuistje.
Spijsvertering
Nog een laatste opmerking. Het gaat bij een broodje variant met meer smaak om smaak en genot. Je lichaam maakt het niet uit wat je eet. Dan heb ik het niet over gezondheid, maar over spijsvertering.
In de spijsvertering vermaalt je lichaam alles wat je eet tot superkleine eenheden. Het haalt uit je eten benodigde voedingstoffen en de andere worden geloosd. Het lichaam ziet geen verschil in super gezond of junkfood. Die laatste heeft hooguit minder bruikbare voedingsstoffen.
Zie ook de berichten ‘Broodje kaas met banaan en meer‘ en ‘boterham met banaan, boterham met speculaas‘; of ‘boterham met pindakaas‘ met de geschiedenis van pindakaas.
De boterham in de header is een combinatie van pindakaas, banaan, brie en speculaas (de laatste twee gescheiden per boterhamhelft). Wel lekker, maar niet de allerbeste smaaksensatie.
Vorige en volgende berichten
« Ouder: Gemengde bewerking en het sommetjeNieuwer: Columbo, de quasi verstrooide rechercheur »Een willekeurig bericht
Ik schrijf op deze site over allerlei onderwerpen. Soms is het heel persoonlijk, soms vooral informatief of beschouwend. Hieronder een willekeurig bericht uit ruim 2000 berichten.