- René van Maarsseveen - https://renevanmaarsseveen.nl -

Havenzitters

Mijn vader werkte in de haven. Wat hij daar precies deed is ons nooit duidelijk geworden. Na zijn pensioen bleef hij de waterkant opzoeken. Soms ging hij vissen met een vriend van zijn oude voetbalclub. Naar boten kijken vond hij ook prachtig. Vaak zocht hij een plekje langs de IJ-haven of het Noordzeekanaal.

Op gewone dagen, zoals hij dat noemde, was hij vaak te vinden rond de Houthavens. Hij zat dan op een bankje wat voor zich uit te staren of dommelde weg bij het regelmatige geklots van het water tegen de kade. Maar meestal ontmoette hij er zijn oude vrienden.Vlak na zijn pensioen, vertelde hij me een keer, spraken ze nog dikwijls over hun oude werkzaamheden.

Maar het ging uiteindelijk steeds vaker over  veranderingen, waarover nogal gemopperd werd. Mijn vader vond dat vervelend en hij ging daarom met grotere regelmaat kaarten in een café in de Spaarndammerbuurt. Tijdens het kaarten kun je geen gesprekken voeren, zei hij, dus geen gezeur over vroeger en bovendien houdt kaarten je geheugen scherp.

Ton Dijkstra (1947), Amsterdam

verschenen in het boek ‘Achterkant van het Polygoon journaal’
foto uit archief Deuxième/Polyvisie.
Het verhaaltje is een bedachte associatieve herinnering van iemand bij de foto.