Lazy van Deep Purple is vast onderdeel van onze Youtube-sessies. Die vinden plaats op kantoor tijdens de preweekendborrel op vrijdagmiddag. Om de beurt kiest iemand een song. Dat kan gewoon een favoriet zijn, een nieuwe ontdekking of iets met een verhaal. Eigenlijk maakt de beweegreden niet uit.

De laatste tijd zit Lazy van Deep Purple er altijd tussen. Het is inmiddels een traditionele keuze. Daarbij is er alleen nog weleens discussie over welke uitvoering het best is.

Lazy van Deep Purple

Het nummer Lazy van Deep Purple verscheen op het album ‘Machine Head’. Ze maakten die LP in 1971 in de beste bezetting: Jon Lord, Ian Paice, Ritchie Blackmore, Roger Glover en Ian Gillan. Voor de opnamen hadden ze het Grand Hotel Casino in Montreux geboekt. Daar zouden ze in een mobiele studio van de Rolling Stones, in het Hotel Casino, de plaat opnemen.

Door een brand, tijdens een concert van Frank Zappa de avond voor hun eerste dag, werd het gebouw afgesloten. De mobiele studio stond nog op de parkeerplaats. Daar nam Deep Purple de muziek op. Waar ze, door de brand, het nummer Smoke on the Water aan toevoegden. Roger Glover schreef het een paar dagen na de brand.

Lazy, het langste nummer

Op Machine Head is Lazy het langste nummer. Het begint met een orgelintro van toetsenist Jon Lord. Daarna speelt Ritchie Blackmore op de gitaar een zogenaamde riff, een aantal korte herhaalde maten. Daarna wisselen orgel en gitaar elkaar af. Na enige tijd instrumentaal valt Ian Gillan in met zang en mondharmonica.

Maar muziek moet je niet beschrijven, die moet je horen. En dan kun je met Lazy meerdere kanten op, zoals ik met ‘discussie’ hierboven al aangaf. Maar ik zal alvast vertellen dat twee uitvoeringen de absolute voorkeur hebben:

• De uitvoering van Joe Bonamassa en Jimmy Barnes. Die verscheen op het album ‘Re-Machined; a Tribute to Deep Purple’s Machine Head’. Andere nummers van Deep Purple op die plaat worden gespeeld door Metallica, Santana, Iron Maiden en anderen.
• De uitvoering van het album ‘Made in Japan’ van Deep Purple zelf. Op youtube staat een versie daarvan met de audio van dat optreden en beeld van een optreden in datzelfde jaar in Denemarken.

Lazy uitvoeringen van cover bandjes

Er zijn meerdere bandjes die Lazy van Deep Purple hebben uitgevoerd. Op Youtube staan er een paar. Opvallend veel Brazilianen hebben een poging gewaagd. En je moet ze als fan van Deep Purple natuurlijk een keer hebben bekeken. Geen enkele haalt het vanzelfsprekend bij de originele band.

Alleen Joe Bonamassa en Jimmy Barnes halen dat niveau. Maar je kunt hun Lazy-uitvoering dan ook amper die van een cover-bandje noemen. Er leiden meerdere links naar de opname. Maar ik verwijs natuurlijk naar de officiële link op het kanaal van Deep Purple. Het is inmiddels ruim 12 miljoen keer bekeken.

Lazy uitvoeringen van Deep Purple

Een bijzonder opname vind ik een versie uit 1999 met Jon Lord in het centrum van het podium. Het heeft een veel langer intro. Blijf vooral luisteren, want vanaf het midden begint bekende ruige werk.

Interessant is ook de volledige opname uit Denemarken begin maart 1972, de maand dat het album Machine Head uitkwam. Een week later speelt Deep Purple live op de BBC radio. En in augustus 1972 geven ze hun allereerste concert in Japan. Daarvan komt het live-album ‘Made in Japan’. Na aankoop van die dubbel-LP hoor ik het nummer Lazy voor het eerst.

Made in Japan

Het eerste concert in Japan was op 15 augustus 1972 in de Osaka Kosei Nenkin Kaikan. De dag erop traden ze daar ook op. En op de 17de augustus gingen ze naar Tokyo. Daar speelden ze in de Nippon Budokan, waar acht jaar eerder Anton Geesink historie schreef door als eerst niet-Japanner wereldkampioen judo te worden.

Het verhaal gaat dat Deep Purple een contract had gesloten met enkele Japanners. Ze mochten opnamen maken, maar slechts voor een in beperkte oplage uit te brengen LP. De drie concerten werden door Japanse mensen volledig opgenomen en gemixt.

Toen de mannen van Deep Purple de testpersing hoorden waren ze verbaasd over de kwaliteit. Ze besloten tot een officiële uitgave, waarvoor Roger Glover een nieuwe mix maakte. Hij vertelt over de drie concerten dat de eerste dag in Japan moeilijk was, te moeilijk om stil te staan bij de opnamen die de Japanners maakten. De derde dag viel het optreden zwaar. Glover gebruikte voor het dubbel album dan ook vooral opnamen van het tweede concert.

Op de dubbel-LP duurt de uitvoering van Lazy ruim 3 minuten langer dan op de originele studio-versie (7:19 tegen 10:51).

De links naar coverbandjes op Youtube

Deep purple Lazy cover Sessions #4 – een paar jongens in hun garage. De toetsenist speelt op eenzelfde Ensoniq sampler-synthesizer piano als ik heb. Dat is natuurlijk leuk. En ook interessant dat hij er die prachtige Hammond-achtige sound uitkrijgt. Die hij er bij dit apparaat ook zelf met een sample heeft kunnen inzetten.

Lazy – Deep Purple (Cover) – Het lijkt een Mexicaans bandje. Geen spetterende uitvoering, maar je moet het natuurlijk wel even hebben gezien… gehoord.

Deep Purple – Lazy (Cover) – Live – een Braziliaans bandje,in hun met schuimplastic afgeplakte garage. Beter dan de Mexicanen. Het kan overigens ook een studiootje op een school zijn; ze verwijzen naar hun docenten.

Lazy – (Deep Purple Cover) – Een cover op gitaal door Isa Nielsen tijdens Stone Guitar Day

Lazy – Deep Purple (Cover)  – Twee Brazilianen coveren Lazy geheel op keyboard. En een van hen speelt de toetsen en de ander zingt. Hij spreekt daarbij de tekst her en daar eigenaardig uit. Bread wordt bijvoorbeeld brail of zoiets. Bizar.

Deep Purple – Lazy cover  – Live uitvoering van Lazy door de Artons, een bandje uit Hongarije. Het is opgenomen bij Lake Balaton in Balatonfured op 19 augustus 2008.

Lazy “Deep Purple Made in japan” – Een live opname van de cover band Purple Haze, die waarschijnlijk vooral nummers van Jimi Hendrix spelen.

Blackmore over riff van Lazy

Op een zeldzame opname vertelt Ritchie Blackmore over de riffs die hij maakt voor songs van Deep Purple. Hij vertelt dat zijn inspiratie kwam van een nummer van Eric Clapton. Dat blijkt Steppin’ Out te zijn, oorspronkelijk een nummer van Memphis Slim.

Clapton maakte aan het begin van zijn carrière meerdere versies van dat nummer. In 1966 nam hij het op met drie verschillende bands op. Welke versie Blackmore inspireerde wordt niet duidelijk. Wellicht de uitvoering die Clapton met Cream live speelde in november 1966 op de BBC radio.

Deep Purple, de kleur

De bandnaam komt van de kleur diep paars. Meerdere bronnen verwijzen daarbij naar donker paars. Beide namen worden vooral gebruikt als omschrijving van een reeks paarskleuren. Een stylist meldt dat ze diep paars warmer maakt met iets meer rood en koeler met wat blauw. De verklaring is dat paars tussen beide kleuren in ligt.

Sommigen wagen zich aan een specifiek kenmerk. Een Engelse kleurenencyclopedie meldt #3A243B als hex-getal van diep paars. Het heeft in CMYK dan 75% zwart. Persoonlijk vind ik die te licht om het diep paars te noemen. Ik zou minstens naar 80% zwart gaan. Dat krijg je bij hun code voor donker paars. Daarvoor geven ze #301934 als hex-getal; die heeft 82% zwart bij CMYK.

Andre Hazes

Tenslotte nog even Andre Hazes. Waarbij het natuurlijk gaat om senior, niet om zijn zoontje. Wanneer we bij de borrel een YouTube-sessie doen komen regelmatig de teksten ter sprake. Bij Engelse liedjes stellen we ons voor dat Engelsen die in hun moerstaal op dezelfde manier ervaren als wij Nederlandse teksten.

Dan vinden we toch vaak dat veel teksten niet boven het Hazes-niveau uitkomen. Dat geldt zeker ook voor de tekst bij Lazy. Als je die letterlijk vertaalt dan … je kunt hooguit zeggen dat het gaat over iemand die te lui is. Te lui voor zijn eigen bestwil. Hij geeft nergens om, zelfs als zijn luiheid hem fataal wordt. Dat kon de ouwe Hazes beter.

De originele tekst van Lazy

Lazy just stay in bed
You’re lazy just stay in bed
You don’t want no money
You don’t want no bread

If you’re drowning you don’t clutch no straw, no
If you’re drowning you don’t clutch no straw
You don’t want to live you don’t want to cry no more

Well my trying ain’t done no good
I said my trying ain’t done no good
You don’t make no effort no not like you should

Lazy you just stay in bed
Lazy you just stay in bed
You don’t want no money
You don’t want no bread

De letterlijke vertaling van de tekst

Lui blijf gewoon in bed
Je bent lui blijf gewoon in bed
Je wilt geen geld
Je wilt geen brood

Als je verdrinkt, grijp je geen stro vast, nee
Als je verdrinkt, grijp je geen stro vast
Je wilt niet leven, je wilt niet meer huilen

Nou, mijn proberen is niet goed,
ik zei dat mijn proberen niet goed is,
je doet geen moeite, nee, niet zoals je zou moeten

Lui, je blijft gewoon in bed
Lui, je blijft gewoon in bed
Je wilt geen geld
Je wilt geen brood

Beperking van letterlijke vertaling

Je kunt zo’n tekst vanzelfsprekend niet helemaal letterlijk vertalen. De zin ‘you don’t clutch no straw’ slaat bijvoorbeeld op de Engelse uitdrukking ‘clutch at straws’. Dat betekent zoiets als alles proberen om uit een wanhopige situatie te komen, hoe klein de kans ook is dat het lukt.

Dat komt meer overeen met onze uitdrukking ‘je aan de laatste strohalm vastgrijpen’.

Aanvullende informatie

• Bij concerten maakte Ritchie Blackmore zijn solo altijd langer dan op de studio-versie. Bij de versie op Made in Japan verwerkt hij er  een thema in uit de Zweedse Rhapsody nr 1 van Hugo Alfvén. Jon Lord speelt in zijn intro van die uitvoering een paar maten uit de C Jam Blues.
• Andere live-versie staan op de albums Deep Purple in Concert, Nobody’s Perfect en op de video’s van Live in Concert 72/73 en Total Abandon: Australia ’99.
• De live-uitvoering van het nummer Smoke on the Water op Live in Japan werd een hit in Amerika. Het zorgde daar voor een doorbraak van de band.
• Later zijn alle drie concerten op CD uitgebracht. Er kwam ook een DVD uit. Die kocht ik ooit met de gedachte ook de beelden eens te kunnen bekijken. Het bleek echter alleen muziek en een paar slechte zwartwit beelden.
• Het aanbod op Youtube verandert nogal, hier een overzicht van de huidige opnames van Lazy op Youtube
• Op de website metal-archives staan diverse meningen over het album ‘Machine Head’. Daarbij natuurlijk ook opmerkingen over Lazy.
• Het paars in de rand van de header is diep paars volgens de definitie van Deep Purple zelf (#250E2B)
• Zie ook het bericht ‘Alvin Lee, gitaar virtuoos‘ of Beth Hart‘