Kinzo gereedschap, rommel van gietijzer
Eergisteren kwam ik tegelijk met John aan bij zijn kantoor. Na ons in zijn kantoor te hebben gesetteld, vertelt hij bij een kop koffie over zijn aankopen. Hij was even een rijtje winkels afgegaan. Bij Dirk kocht hij een setje Kinzo gereedschap.
‘Zo’n handig setje schroevendraaiers, schaar, breekmesje en zo’, zegt John terwijl hij het plastic verwijdert.
‘Kinzo, zei je’, reageer ik en onderdruk de opmerkingen die op mijn lippen liggen.
Terwijl John de inhoud van het plastic doosje bekijkt, werp ik een blik op het etiket dat nog aan het verpakkingsfolie vast zit. 21-delig lees ik. Maar daaronder vallen ook de 10 bitjes en 5 inbussleutels.
‘Hmmm’, hoor ik John zuchten, en ik weet dat het niet over de koffie gaat.
Handig Kinzo gereedschapsdoosje
Ik zal niet herhalen wat John daarna zei. Maar mijn reactie was ‘wat kun je verwachten voor 4 euro’. En dat was vooral een poging de situatie te verzachten. Want mijn eigen opmerkingen lagen nog steeds op mijn lippen.
Die setjes, met Kinzo gereedschap of een ander merk, zijn leuk. Het zijn hebbedingen. Ze lijken reuze handig om te hebben, net als een verbanddoos.
Een praktisch hebbeding in de auto
Dertig jaar geleden kocht ik voor in de auto van een onbekend merk zo’n uitgebreid gereedschapskoffertje. En die gaat bij elke nieuwe auto weer in de kofferbak.
Ik heb het in de afgelopen jaren af en toe gebruikt, getuige de sporen daarvan op enkele gereedschappen. Alleen de zogenaamde juweliersschroevendraaiers daaruit heb ik regelmatig gebruikt. Maar al snel vond ik een los doosje thuis met die 11 van die kleine schroevendraaiers handiger.
Het Kinzo gereedschap van John
Eerst maar even het Kinzo gereedschap van John. Ik schreef al dat 15 onderdelen werden gevormd door de bitjes en inbussleutels. In een aanbieding 21-delige set blijven er dan 6 producten over. Dat blijken twee schroevendraaiers, een breekmesje, een schaar en een rol tape. Uh, dat zijn 5 producten. Dat klopt. Maar Kinzo rekent het gereedschapsdoosje ook mee. Daar zal ik verder niets over zeggen.
De zucht van John komt door de samenstelling van de set. ‘Die 10 bitje, wat moet ik daarmee’, zegt hij duidelijk geïrriteerd. ‘Als er een houder bij zou zitten ok, maar het zijn gewoon 10 losse bitjes. Waar je nu dus niets mee kunt’.
Ontbrekend gereedschap
Ik kan niet anders dan hem gelijk geven. Maar dat is zoals ik Kinzo gereedschap ken. Waren het twee schroevendraaiers, een schaar en een breekmesje voor 4 euro in een doosje, dan was er niets aan de hand. Maar door de onzinnige combinatie met duidelijk onbruikbare onderdelen voel je je bekocht. Dat Kinzo goedkoop en kwalitatief minder goed gereedschap levert, gericht op hobbyisten die af en toe gereeschap nodig hebben, ben je dan al vergeten
‘Het lag niet voor niets voor 4 euro bij de Dirk’, probeer ik John te kalmeren en een tweede kopje koffie te scoren.
Mijn eerste Kinzo gereedschap ervaring
Jaren geleden kocht ik een set schroevendraaiers en drie verschillende hamers van Kinzo. Mijn broertje was bezig zijn schuur te vullen met gereedschap en daar pasten ze volgens mij prima bij. Wat meespeelde was dat ik kort daarvoor in een tijdschrift had gelezen over Theo Kinsbergen. Hij was de grote man achter het merk Kinzo. Die naam, een samentrekking van Kinsbergen en Zonen, ontstond in 1974 toen Theo en zijn broer Martin in de gereedschapshandel van hun vader stapte.
Het verhaal over zijn onderneming werd enthousiast verteld. Hij vertelde over zijn manier van zakendoen en de dingen die hij deed voor sport. Daar sprak snel en scherpzinnig zakendoen uit.
Met de Kinzo producten dacht ik dus een mooie aankoop te hebben gedaan, bij bovendien een Hollandse fabrikant. Op zijn verjaardag overhandigde ik mijn broer het geheel dan ook met enige trots.
Uitproberen in de schuur
Opgetogen over de aanvulling op zijn voorraad gereedschap stapten mijn broer en ik naar zijn schuur. Daar pakte hij de Kinzo klauwhamer en sloeg ermee op een spijker. Al bij de eerste slag lag de hamerkop in tweeën, daarmee de inferieure gietijzeren kwaliteit tonend.
Het was een pijnlijk moment. Maar het Kinzo imago kreeg pas een echte deuk toen ik enkele vrienden over het voorval vertelde. Stuk voor stuk herkenden ze zulke ervaringen met Kinzo. Of ze hadden zich, zoals John, verbaasd over de samenstelling van de gereedschapsets.
Kinzo gereedschap en Kinsbergen
Later deed ik meer ervaringen op met Kinzo. De ervaring bleef als een slogan hangen: Kinzo gereedschap, rommel van gietijzer. Het gekke is echter dat bij de naam Kinzo toch telkens weer even dat warme Hollandse gevoel van weleer bij me naar boven komt. Gelukkig snel genoeg gevolgd door een realisme dat me behoed van een aankoop zoals die van John.
Waar telkens dat oude gevoel vandaan komt kan ik niet terughalen. Ergens is er een haakje naar racen op Zandvoort. Dat volgde ik in mijn jeugd een beetje en ik ben er in die tijd ook geweest om naar de formule 1 te kijken. Het was de tijd van Gijs van Lennep en Jackie Ickx, maar ook van opvallende types als Tonio Hildebrand en dus ook Theo Kinsbergen.
Die laatste werd voor mij echter steeds meer, in ieder geval in combinatie met Kinzo, een link naar het inferieure product. Dat kocht ik dus niet meer.
Kinzo gereedschap en het bedrijf
Maar hoe ging het verder met Kinzo, vraag ik me af. In 1996 betwist Black & Decker de slangenlamp van Kinzo. Daarmee zou Kinzo inbreuk maken op het patent van de Amerikaanse gereedschapskoning. Op 14 augustus is daarover een uitspraak. Krap twee maanden later, op 8 oktober, richt een brand voor miljoenen guldens schade aan in de Kinzo fabriek in Mijdrecht.
Theo Kinsbergen geeft daarna opdracht voor de bouw van een nieuw kantoor in Ede. Het is een groot en door Jan de Bouvrie luxe ingericht gebouw. Na een verbouwing in 2005 is het nog spraakmakender. Maar dan gaat het al slecht met Kinzo
Kinzo gaat failliet in 2009
In 2007 lijdt Kinzo een verlies van bijna 7 miljoen bij een omzet van 48 miljoen euro. Wanneer die cijfers bekend zijn verkopen Martin en Theo Kinsbergen hun bedrijf juni 2008 aan Five Oaks Investment. Die investeringsgroep ziet mogelijkheden in de kosten te snijden. Maar al snel blijkt dat niet te gaan lukken. In februari 2009 werkt het bedrijf grote voorraden Kinzo gereedschap weg bij een magazijnverkoop. Dat levert te weinig op. Het bedrijf vraag uitstel van betaling aan. Niet veel later, op 25 mei, spreekt de rechtbank in Arnhem het faillissement uit van Kinzo Trading.
Het is niet het flamboyante karakter van Theo Kinsbergen dat voor problemen heeft gezorgd. Hoewel zijn droom het pand volledig te automatiseren beslist hoge kosten met zich mee brengen. Het zijn echter de economische crisis, de hoge inkoopkosten in China en de concurrentie van andere goedkope gereedschap merken die problemen geven.
Kinzo doorstart
Er volgen rechtszaken tussen banken die kredieten en vorderingen hebben rondom het faillissement. Five Oaks Investment begint rechtszaken tegen de familie Kinsbergen. Er wordt in enkele media gesproken over een doorstart. Hoe dat verloopt is niet duidelijk.
Achterop het Kinzo doosje van John lees ik de naam van de huidige aanbieder, A I & E. Dat staat voor Adriaanse Import & Export BV. Het zit op hetzelfde adres als de grote aanbieder van Kinzo producten, Edco in Eindhoven. Dat lijkt me een leuk bedrijf. Het is een familiebedrijf dat vanaf 1978 groeide naar een grote handelsonderneming.
Kinzo en A-merken
Het kan best zijn dat de familie Adriaanse in het algemeen de kwaliteit van de Kinzo producten verbeterde. Mijn ervaring heb ik slechts met het handgereedschap, in een ver verleden, en met die onbenullige setjes. De producten in die setje zien er aantrekkelijk uit. Maar de kwaliteit laat nog steeds te wensen over heb ik geconstateerd.
Bij hun A-merken noemt Edco naast bijvoorbeeld Grundig, Duracell, Black & Decker, Motorola en Alpina ook het merk Kinzo. Op basis van mijn Kinzo gereedschapservaringen uit het verleden en het doosje van John, vermoed ik dat Kinzo geen A-merk is. Maar los van het Kinzo gereedschap zijn er ook talrijke Kinzo producten die je waarschijnlijk, zowel vroeger als nu, zonder problemen kunt gebruiken.
Theo Kinsbergen
Ik denk dat Theo Kinsbergen een markante man was. Hij deed veel voor de sport, met name basketbal. En hij deed dat op geheel eigen wijze. Vaak roeiend tegen de stroom in, met waarschijnlijk ook altijd zijn bedrijf in het achterhoofd.
Twee maanden na zijn overlijden, op 25 augustus 2015, schrijft de Volkskrant een soort van in memoriam. Met de titel geven ze direct een karakteristering, ‘lefgozer bracht basketbalwereld in opschudding’. Maar het verhaal is een genuanceerde levensbeschouwing.
Aanvullende informatie
Het pand in Ede
- Na de brand in 1996 vestigt Kinzo zicht tijdelijk in Veenendaal. Het gebouw in Ede, waarvan ik hierboven schrijf dat de bouwopdracht na de brand werd gegeven, is volgens sommige bronnen al in 1995 opgeleverd.
- Over de start van Kinzo zijn bronnen ook niet duidelijk. Sommige leggen die in 1974, andere schrijven dat Theo Kinsbergen de handel in gereedschappen in 1965 samen met zijn vader begon.
- Het pand in Ede is ontworpen door Snelder Architecten in Bussum. Zij kregen voor hun ontwerp in 2000 de Charlotte Köhlerprijs. Na de verbouwing in 2005 volgde nog een architectuurprijs van de gemeente Ede voor het pand, waarbij het kantoor boven de magazijnen lijkt te zweven. Volgens hun website bestaat Snelder Architecten sinds 2000 opgericht; meerdere bronnen melden echter dat het bureau al voor 1995 voor de familie Kinsbergen werkte.
- In het pand aan de Celsiusstraat 37 in Ede zit nu een distributiecentrum van Kruidvat. Het is door AS Watson, de Chinese eigenaar van Kruidvat, gehuurd van DHG Vastgoed.
Overige informatie
- Artikel van Mart Smeets in De Tijd over de sportsponsoring door Kinzo of Kinsbergen prive, 8 december 1973 (PDF - 1,06 MB)
- Interview met Theo Kinsbergen in het AD van 10 april 1976 (PDF - 793,61 KB)
- Rechtszaak tussen de RABO en Fortis over kredieten en vorderingen rond Kinzo Trading B.V. (PDF - 72,32 KB)
- Bericht in Reformatorisch Dagblad over het conflict rondom de slangenlamp, een paar dagen voor de uitspraak (PDF - 45,83 KB)
- Het tijdschrift Bijblad Industriële Eigendommen over de zaak rond de slangenlamp tussen Black & Decker en Kinzo B.V. (PDF - 3,34 MB)
- Het artikel op 22 oktober 2015 in de Volkskrant ‘lefgozer bracht basketbalwereld in opschudding’, na het overlijden van Theo Kinsbergen (PDF - 54,43 KB)
- Website EDCO met enkele actuele Kinzo-producten. Edco is sinds 2020 mouwsponsor van FC Eindhoven.
- Wat is een A-merk? Dat zijn een merk consumentengoederen met een grote naamsbekendheid, een goede reputatie en een toonaangevende prijs-kwaliteit verhouding. Volgens die definitie kun je Kinzo inderdaad nog steeds een A-merk noemen.
Zie ook de berichten ‘Duct Tape toepassingen‘ of ‘de Dropstop voor schenken van wijn‘
Vorige en volgende berichten
« Ouder: Lazy van Deep Purple, en Andre HazesNieuwer: Lichaamsvet verbranden en afvallen »Een willekeurig bericht
Ik schrijf op deze site over allerlei onderwerpen. Soms is het heel persoonlijk, soms vooral informatief of beschouwend. Hieronder een willekeurig bericht uit ruim 2000 berichten.