‘Kijk eerst naar je voeding’, zeg ik tegen Bas. Hij heeft me zojuist weer verteld over zijn duizeligheid. Daarmee is zijn verhaal niet volledig. Hij heeft al tientallen jaren medicijnen voor ontstekingen en ander ongemak. Sinds een paar maanden is daar die duizeligheid bij gekomen.

Hij gaat van onderzoek naar onderzoek om te achterhalen waar die duizeligheid vandaan komt. Dat begon met een analyse van zijn medicijngebruik. Daarna volgde allerlei andere testen. Bij de laatste werd gekeken of hij wellicht last heeft van slaapapneu, het stoppen van de ademhaling tijdens het slapen.

Kijk eerst naar je voeding …

Dat was het moment van mijn opmerking, ‘kijk eerst naar je voeding’. Want ik ben er steeds meer van overtuigd dat de natuur en ons lichaam tot veel zelfhelende actie in staat is. In heel kleine dingen heb ik dat ervaren. Gelukkig heb ik zelf namelijk nooit ernstige aandoeningen of klachten gehad. Ik zag de zelfhelende kracht van het lichaam vooral bij anderen.

Ik weet inmiddels dat medicijnen ook veel kwaad kunnen doen. Vrienden die medicijnen gebruiken hebben soms ineens vreemde klachten. Dan blijkt dat ze onlangs een ander medicijn hebben gekregen, of het zogenaamd zelfde medicijn van een ander merk. Daarnaar kijken is dus een goed begin… als je medicijnen gebruikt.

Voeding en waterige poep

Ik gebruik echter geen medicijnen. Maar voeding kan zo ingrijpend zijn op je lichaam als medicijnen. Daar kunnen ook allerlei klachten uit voortkomen. Laat ik een smerig voorbeeld geven. Een maand geleden had ik ineens nogal waterige ontlasting.

Dat kan een keer voorkomen. Maar na vier dagen ben ik toch eens gaan nadenken. Vanzelfsprekend, vanuit mijn eigen uitspraak ‘kijk eerst naar je voeding … ‘ , begon ik met het innamepatroon van de dagen daarvoor.

Zoetstoffen

Het was mogelijk dat ik iets had gegeten dat bedorven was of waar bacteriën opzaten. We lopen immers meerdere keren per jaar voedselvergiftiging op. Meestal met weinig vervelende gevolgen. Als we er al gevolgen van ondervinden zijn die meestal mild en zijn de effecten na een paar dagen weg. Zo’n vergiftiging sloot ik dus al snel uit.

In de auto heb ik in een zijvakje altijd een strip of potje kauwgom. Ik neem daarbij niet altijd dezelfde, want ik houd van variatie. Kort voor het ontlastingsprobleem was ik aan een nieuw potje begonnen. Bij het bekijken van het etiket vielen me vooral de grote hoeveelheid zoetstoffen op.

Kauwgom testje

Ik stopte met het gebruiken van die kauwgom. De volgende dag was mijn ontlasting weer zoals het hoort te zijn. En bovendien borrelden mijn darmen niet meer. Een ontspannend gepruttel dat me wel was opgevallen, maar dat ik als onbelangrijk had geaccepteerd.

De waterige ontlasting kwam dus van een ingrediënt in de kauwgom. Waarschijnlijk een zoetstof of een combinatie daarvan. Om het zeker te weten nam ik de kauwgom weer in. De volgende dag merkte ik niets. Al bijna teleurgesteld nam ik een dag later weer kauwgom na het instappen in mijn auto. Ik hoef waarschijnlijk niet te vertellen wat het gevolg was.

Duizeligheid

Duizeligheid vind ik een vage omschrijving van een lichamelijke klacht. Ik ken het niet, zoals ik bij veel klachten geen idee heb wat het inhoudt. Betekent de duizeligheid van Bas dat hij een draaierig gevoel heeft in zijn hoofd, dat hij wellicht zijn evenwicht af en toe verliest of iets dergelijks. Ik ben blij dat ik geen huisarts ben, want met de omschrijving van Bas werd mijn beeld van duizeligheid niet beter.

Kort nadat ik van Bas hoorde over zijn duizeligheid, kwam het ter sprake bij een klant. Die vertelde me namelijk dat hij een periode had gehad waarin hij zich regelmatig licht in zijn hoofd voelde. Dat kwam halverwege de ochtends ineens op en verdween dan meestal tijdens de lunch.

Licht in je hoofd van koffie

‘Wat is licht in je hoofd?, vroeg ik natuurlijk. Hij begon zich te verontschuldigen, want hij begreep dat het een onduidelijke beschrijving was. Uiteindelijk kwam het neer op duizeligheid met suizingen en tegengesteld aan een zwaar hoofd en hoofdpijn. Tja, daar kwam ik natuurlijk ook niet veel verder mee.

Maar het was over. En dat bleek een mooi ‘kijk eerst naar je voeding …’ voorbeeld. De klant vertelde dat ze op zijn kantoor sinds enige tijd meerdere Nespresso apparaten hebben. Dat wist ik natuurlijk, want ik had daar meerdere keren koffie gedronken.

Goedkope ingrediënten, wellicht

In plaats van de originele Nespresso cupjes waren ze overgestapt op de voordeliger versie van een supermarkt. Dat bleek het probleem had hij ontdekt. ‘Naast koffiebonen zitten daar waarschijnlijk ook andere stoffen in en om het voordeliger te maken wellicht van mindere kwaliteit’.

En toen bood hij me voor de grap een kop koffie aan met zo’n voordeliger cupje. Want ze hadden er nog genoeg liggen. Hij dacht dat ik ervoor zou bedanken. Maar ik nam de uitnodiging aan en ik weet nu uit eigen ervaring hoe licht in je hoofd voelt.

Koffie-experiment

Het verhaal van de klant vertelde ik aan Bas. Waarbij ik herhaalde, ‘kijk eerst naar je voeding’. Want Bas experimenteert al geruime tijd met koffie. Hij heeft zo’n koffieapparaat waarbij je van alles kunt instellen. Dus rommelt hij met koffiemerken en -soorten en dan de hoeveelheid koffie en water, de gewenste druk, en meer. Of hij zijn koffiemerk heeft aangepast weet ik nog niet.

Ik denk inmiddels aan al die andere voorbeelden die ik de afgelopen jaren hoorde. Bijvoorbeeld die van het dochtertje van een vriendin. Het meisje vertoonde plotseling obstinaat gedrag. Het duurde lang voor de vriendin erachter kwam dat het door snoepgoed kwam. Dat kreeg het dochtertje op school van een vriendinnetje. Het dochtertje bleek een voedselintolerantie te hebben die de gedragsverandering veroorzaakte.

Je moet er toch niet aan denken wat er zou zijn gebeurd als de vriendin die bepaalde snoep-intolerantie niet had ontdekt. Een lange weg langs huisarts, psychologen, jeugdzorg en dan wellicht een keer een slimmerik die zegt, ‘kijk eerst naar je voeding’…

Aanvullende informatie

• De huidige voedingsproducten zijn al lang niet meer dezelfde voeding die we kennen van vroeger. Zelfs als de naam of het merk onveranderd zijn. Dat maakt het zo lastig. Je denkt hetzelfde product te eten of drinken, met daarbij wellicht een gezonde gedachte die teruggaat naar een spreuk van je grootmoeder. Maar dat product zoals je oma het kende bestaat niet meer.
  • Een toxicoloog vertelde me ooit dat yoghurt in vijftig jaar al minstens vier keer een andere samenstelling kreeg. Van een zuiver zuivelproduct van de koe tot een chemisch rommeltje met melk.
  • Oftewel het was een oorspronkelijke melkproduct dat is gefermenteerd door toevoeging van twee soorten melkzuurbacteriën. En is nu een waterig papje dat bij elkaar gehouden wordt door conserveringsmiddelen en overige toevoegingen waar het menselijk lichaam op kan reageren. Zijn yoghurt-verhaal is op veel meer producten van toepassing.
• Dat de voedingsindustrie transparanter is geworden helpt daarbij niet. Je kunt je overigens afvragen of die industrie transparanter is, kijkend naar een programma als Keuringsdienst van Waarde (mooier vind ik, Keuringsdienst van Waren).