Ik kocht een waterkoker met een luchtje. Dat bleek natuurlijk pas na de aankoop.

Het begon ermee dat mijn jarenoude waterkoker lekte. Ik gebruik zo’n apparaat hoofdzakelijk voor de kopjes thee bij mijn ontbijt. Maar na een flink aantal jaren, en waarschijnlijk gebrekkig onderhoud, had het er geen zin meer in. Het lek opzoeken en eventueel repareren zag ik niet zitten. Er moest een nieuwe waterkoker komen.

Zo’n apparaat vind ik te weinig interessant om uitgebreid onderzoek te doen. In feite is het niet meer dan een ‘beker’ voor het water en een verwarming-element om dat water aan de kook te brengen.

Op zoek naar een nieuwe waterkoker kon ik kiezen uit honderden modellen. Ze blijken te koop er in allerlei prijsklassen en van eenvoudige tot prachtige ontwerpen. Het deed me even terugdenken aan de tijd dat ik in de keuken alles van Philips Alessi had.

Waterkoker met een luchtje

Ik nam een snelle keuze. Doe eens gek dacht ik en ik kocht een Lentz 74123. Niet de verstandigste keus wellicht, vanwege bijvoorbeeld de inhoud van 1,7 liter. Maar ik viel voor de lampjes en het glas. Het apparaat heeft een reeks blauwe lichtjes aan de onderkant en je kunt het kokende water zien borrelen. Dat leek me wel een leuk begin van de ochtend.

Voor het eerste gebruik moest de waterkoker volgens de handleiding drie keer met een flinke hoeveelheid water aan de kook worden gebracht. Na die drie keer rook ik al een plastic luchtje. Maar van het in de vierde ronde gekookte water maakte ik toch mijn eerste kopje thee. En die smaakte naar hoe de plastic lucht rook.

Luchtje verwijderen van waterkoker

Ik kon me nauwelijks voorstellen dat het een incidenteel probleem betrof. Dus ging ik op internet kijken naar mogelijke oorzaken, maar vooral naar oplossingen. Die bleken er voldoende te zijn. Van serieus ogende remedies van fabrikanten en leveranciers tot wellicht ook serieuze grootmoeders-adviezen.

Een leverancier adviseerde eerste enkele keren een volle kan water tot kook te brengen. En dat een aantal keren te herhalen. Als dat niet hielp een halve kan water te nemen. En de andere helft aan te vullen met azijn of citroensap. Dat resulteerde uiteindelijk in drie pogingen met anderhalve fles azijn. Maar zonder resultaat.

Daarna gebruikte ik meerdere huis-tuin-en-keuken tips van oma’s en andere ervaringsdeskundigen. Na twee weken smaakte mijn thee nog naar het plastic dekseltje, dat ook nog geurde.

Oorzaak van het geurtje

Ik besloot een andere waterkoker te kopen. Daarvoor ging ik naar een huishoudwinkel die van alle keukenapparaten minstens twintig varianten in voorraad heeft. De adviseuse kon zich weinig voorstellen bij mijn verhaal over de waterkoker met een luchtje. ‘Wellicht komt het door aanwezige BPA in het plastic’, suggereerde ze. Ik ging later op zoek naar meer mogelijkheden.

Bisfenol A

Bisfenol A of Bisphenol, of kortweg BPA, is een grondstof bij het maken van plastic producten van polycarbonaat. Dat is vooral transparant plastic. Nog niet alles over BPA is bekend. Het gebruikt is voor meerdere producten in de EU inmiddels al verboden. Dat zijn benoemde producten zoals bijvoorbeeld flesjes babyvoeding. Maar ook cosmetica, producten met eco-merk en dergelijke.

Waterkokers zijn niet apart genoemd. Meerdere landen hebben BPA echter al zelfstandig bestempeld als giftig en een algeheel verbod ingesteld. Bij de waterkoker van Lentz staat specifiek vermeld dat het BPA-vrij is. Ik concludeer dat het luchtje dus niet komt van BPA.

Productieprobleem

De oorzaak kan ook bij de productie liggen. Daar kunnen luchtjes op verschillende plaatsen ontstaan. Bijvoorbeeld bij het gebruik van goedkope of anderszins minder goede componenten en ingrediënten. Vanuit budget- of andere overwegingen wordt daarvoor soms gekozen. Het kan de geur veroorzaken.

Het kan ook in het productieproces ontstaan. Bij een waterkoker bijvoorbeeld wanneer het plastic dekseltje kort het vervaardigen en plaatsen de ‘waterbeker’ afsluit. Het plastic kan dan niet goed uitharden. Dit kan een plastic geur veroorzaken, die zoals bij mij vooral aan de onderkant van het dekseltje zit. Juist bij dit probleem zouden de ‘luchtjes verwijderen’-methoden moeten helpen. Maar niet bij de waterkoker met een luchtje van mij.

Nieuwe waterkoker

Onverschillig en op hoop van zegen kocht ik een nieuwe waterkoker. ‘Zoek er maar eentje uit. Als het luchtjes heeft mag je het terugbrengen’, zei de verkoopster. Ik koos uit de vijf metalen waterkokers die met een metalen deksel. Onder en aan dat metalen plaatje zat bijna vanzelfsprekend een zwart plastic vervolg. Maar ik ging er zomaar vanuit dat ze dat allemaal hadden, ook de kunststof versies.

De nieuwe kook gaf geen vieze geur en smaak af. Niet na de eerste keer koken voor gebruik, zoals deze handleiding adviseerde. En niet na een week gebruik.

Aanvullende informatie

Het verschil tussen component en ingrediënt? Een component is een klein, op zichzelf staand onderdeel van een product of onderdeel van een product. De deksel is een component van de waterkoker. En het metalen dekselplaatje is component van de deksel. Een ingrediënt is, vaak een stof, dat een onderdeel is van een mengsel.

Zie ook het bericht ‘toiletpapierhouder met een luchtje‘. Een idee van jaren geleden. Of lees het bericht ‘van lekker geurtje tot onwelriekende stank‘