- René van Maarsseveen - https://renevanmaarsseveen.nl -

Dennis Wojtkiewicz en zijn hyperrealistische fruit

Dennis Wojkiewicz - kiwi

Ik houd van geënsceneerde foto’s en fotorealisme. Vanwege dat laatste was ik aangenaam verrast door het werk van Dennis Wojkiewicz. Ik zag een door hem gemaakte kiwi op een wand in de huiskamer van een vriend. Het leek een foto, maar het was een afdruk van een schilderij. Toen ik dichterbij kwam zag ik natuurlijk dat het niet zo werkelijk was als een echte kiwi.

Thuis bekeek ik het overige werk van Dennis Wojkiewicz. Dat is ook niet helemaal echt. Het is hyperrealisme stel ik vast. Het verschil tussen hyperrealisme en fotorealisme is eenvoudig. Bij fotorealisme probeert een kunstenaar een situatie zo realistisch mogelijk vast te leggen. Zonder er zelf emoties in te leggen. Bij hyperrealisme brengt de kunstenaar wel een boodschap (emotie, statement etc.) in de afbeelding.

Dennis Wojkiewicz

Dennis Wojkiewicz werd in 1956 geboren in Chicago. Hij studeerde aan de Universiteit van Zuid Illinois. Daar behaalde hij in 1981 zijn graad als Master of Fine Art. Tegelijkertijd verbleef hij regelmatig in Frankrijk. Daar volgde hij onder leiding van Patrick Betaudier lessen aan het Atelier Neo-Medici. Dennis Wojkiewicz geeft naast zijn kunstenaarschap ook les in zijn woonplaats Bowling Green, aan de Staatsuniversiteit aldaar.

In het begin van zijn carrière schilderde figuren en wat later stillevens. Maar op een dag vond hij zijn niche. Dat gebeurde toen hij een citroenen in plakjes sneed. Hij zegt daarover, ‘de zon scheen door een schijfje en verlichtte het vruchtvlees. Het was prachtig, alsof de vorm tot leven kwam’.

Johannes Vermeer

Om het beeld dat hij zag vast te leggen greep hij naar zijn favoriete voorbeelden. Pierre Bonnard voor het kleurgebruik als energie. Johannes Vermeer voor het gebruik van licht en het gevoel van tijdloosheid. En Jan van Eyck voor het ambachtschap.

Johannes Vermeer is de held van Dennis Wojkiewicz vanwege de sfeer in het werk van de Hollandse meester. Volgens Wojkiewicz legde Vermeer niet alleen de realiteit van een omgeving vast in zijn werk, maar ging hij voorbij de techniek en bracht zijn werk daarmee tot tijdloze hoogte. Het is niet alleen genre schilderen. Maar het is ook theatraal en magisch. Daarom ontroert het nu nog steeds.

Anonimiteit van stilleven

Dennis Wojkiewicz – vroeg werk 1995

Dennis Wojkiewicz stopte met schilderen van mensen vanwege de identiteit. Stillevens zijn anoniemer, het zijn objecten waar je zelf iets in kunt leggen. Hij verliet het schilderen van stillevens en figuren na de ontdekking van het citroenschijfje.

Iedereen heeft een voorstelling van bloemen en fruit. Je kunt als fotorealist een natuurgetrouwe afbeelding maken. Maar Wojkiewicz wil in zijn werk iets extra’s leggen. Een beeld dat een kijker op een andere manier ontroerd dan de realistische, bekende weergave.

Dennis Wojkiewicz werk is expressiever

Zijn werk is daardoor expressiever. Het lijkt gemakkelijker af te wijken van de werkelijkheid. Maar dat is het niet volgens Dennis Wojkiewicz. Bij fotorealisme weet je wat je wat je gaan vastleggen; dat probeer je zo goed mogelijk weer te geven met de techniek die je beheerst.

Wojkiewicz moet echter zoeken naar het beeld dat hij wil weergeven. Hij heeft weliswaar meer vrijheid, maar het weergeven van bloemen en fruit vereist schrobben, schrapen, mengen en meer. Daarmee ontstaat een werk waarin velen inmiddels zijn hand herkennen.

Microscopisch in macroformaat

Bij sommige werken van Dennis Wojkiewicz lijkt het alsof hij een microscoop gebruikte. Vanwege de details wordt hij soms benaderd door wetenschappers. Zij willen met Wojkiewicz een gesprek over zijn inzichten of de details.

Maar Wojkiewicz heeft absoluut geen kennis van de wetenschappelijke kanten van zijn onderwerpen. Zijn werk bestaat uit beelden ontstaan uit intuïtie en beleving van een moment. En als het dan per se enigszins bekende bloemen en fruit moet zijn, dan in ieder geval buiten proporties groot.

Zie ook het bericht ‘fotorealisme van Eric Matte‘ of ‘Bus kunst