Mijn buren zouden op vakantie gaan naar Engeland. Ze hadden een route gemaakt en ging door Zuid-Engeland reizen. Daar had ik toch ooit een tekst over geschreven voor een reisorganisatie. Ik zou het even zoeken. Het kwam er niet van.

Weken later, de buren zijn al weer lang en breed aan het werk, vind ik de tekst bij het ontspullen en archiveren van mijn harde schijven. Ja, ook die kun je ontspullen. Hieronder, voor mijn gemak, de tekst over door Zuid-Engeland reizen. Hier en daar een beetje aangepast voor mijn vrienden bij Google.

Door Zuid-Engeland reizen

Groot Brittannië nodigt je uit voor de mooiste autoroutes. Of je nu een korte 3-daagse route rijdt of een 15-daagse reis maakt, het is altijd adembenemend. Waar je ook komt, van de tuin van Engeland in het zuidelijke Kent tot de Schotse Hooglanden in het noorden.

Ter illustratie denken we aan een lange reis. We gaan 15 dagen dwalen door Zuid-Engeland reizen en beginnen in Kent. In Littlebourne overnachten we. Daarmee bevinden we ons centraal tussen het safaripark van Howletts Wild, de dierentuin van Wingham en de golfclub van Canterbury.

Morgen zien we wel wat we gaan doen. Eventueel kunnen we de oude stad Canterbury bekijken. Het middeleeuwse stadje met zijn beroemde kathedraal, gezellige donkere pubs en rijke verleden. En als het te warm is kunnen we ook naar Dover of Folkstone rijden; een kwartiertje verderop, even uitwaaien aan de kust.

Salisbury

Langs de kust rijden we de derde dag naar Salisbury. In het museum daar is een permanente tentoonstelling over Stonehenge. En het plaatsje heeft, evenals geheel Kent, leuke ouderwetse straatjes waarin de tijd lijkt te hebben stilgestaan.

We gaan er heerlijk lunchen met de Engelsen. Daarna rustig een kerkje bezoeken of een korte wandeling maken door Queen Elizabeth Gardens. Want morgen maken we een dagtocht door New Forest National Park, het eeuwenoude jachtgebied van Willem de Veroveraar.

Ashburton

De vijfde dag overnachten we in Ashburton, een klein plaatsje aan de A38, genoemd naar de rivier Ashburn. Ooit dronken ze er Ashburton Pop, een soort champagne. Maar ze raakten het recept kwijt in 1765. Het zal voor ons daarom wel een Engels lauw biertje worden. Een biertje dat we vaker zullen drinken als we door Zuid-Engeland reizen.

Natuurlijk gaan we hier ook genieten van het milde, bijna Zuid- Europese klimaat. Deze streek heet niet voor niets de Engelse Rivièra. Wie weet zoeken we een mooi plekje onder een palmboom met een Engelse priklimonade. Dan bereiden we ons daar voor op een dagje in het Nationaal Park van Dartmoor; een natuurgebied met verweerde granietrotsen, eeuwenoude huttencirkels en de in het wild levende Dartmoor pony’s.

Saint Just

Onderweg naar Saint Just, op onze zevende dag, stoppen we eerst bij de Lost Gardens of Heligan. Die in de oorlog verwoestte botanische tuin is sinds ruim twintig jaar weer helemaal opgebouwd. Het heeft een schat aan prachtige planten en tuinen. Daarna willen we nog even kijken in het havenplaatsje Mavagissey, dat er vrijwel naast ligt.

In Penzance, vlak bij onze eindbestemming van vandaag, bezoeken we het Telegraph Museum. Het gebouw was een bijzondere communicatiepost in de Tweede Wereldoorlog en het museum geeft unieke inzichten over die tijd. Later in de middag zijn we in Saint Just, een klein plaatsje bijna aan het uiterst zuidwestelijke puntje van Engeland. We gaan daar dezelfde dag of een dag later naar het museum van Kurt Jackson, de kunstenaar met de grote doeken over ecologie en milieukwesties.

Dunster

De negende dag rijden we weer naar het noorden. Op de A39 slaan we even af naar Tintagel. Dat kustplaatsje ademt de sfeer van de ridders van de ronde tafel en King Arthur.

Daarna rijden we door naar Dunster in het nationale park van Exmoor. Zoals veel Engelse plaatsen heeft Dunster een bijzondere geschiedenis. De ommuurde gebieden tonen dat er al in de prehistorie mensen woonden. Het dorpje ontstond rond een kasteel in 1066. Later werd het een centrum van handel en productie, van met name wol en textiel.

We bezoeken natuurlijk dat indrukwekkende kasteel van Dunster. En we bekijken het plaatsje en de omgeving met zijn prachtige dorpjes. Met een wandeling langs de kust en over de heidevelden ronden we ons bezoek aan deze streek af.

Old Sodbury

We houden van kleine plaatsjes. Maar onderweg naar Old Sodbury stoppen we eerst nog in Bath. Deze middelgrote stad heeft witte huizen, gebouwd van een steensoort uit de omgeving. Vanaf Pulteney Bridge heb je een prachtig uitzicht over de rivier Avon, de gebouwen en het landschap. Op de brug zijn ook winkeltjes, dat zie je vrijwel nergens in de wereld.

We twijfelen of we een nachtje in Bath zullen blijven. Dan kunnen we morgen nog even naar de Romeinse baden. Maar we rijden door naar Old Sodbury. Daar drinken we bier in the Dog Inn, een 500 jaar oude pub waar elk moment inspector Morse kan binnenlopen. Morgen wandelen we vijf kilometer naar Badminton. Het is onbekend waar die sport ontstond, maar zijn naam kreeg het in dat dorp van de familie Beaufort die woonde in Badminton House.

Stratford upon Avon

Dag twaalf rijden we naar Stratford upon Avon, beroemd geworden als geboorte- en sterfplaats van Shakespeare. We kunnen niet anders dan hier een theatervoorstelling bezoeken. En als het niet te druk is gaan we kijken bij het geboortehuis van de beroemde schrijver.

Slenteren door de straatjes van Stratford, met zijn tradionele ‘fachwerk’-achtige huizen kan ook. We zijn alleen een beetje bang voor de toeristische drukte in het dorpje. Wellicht vluchten we alsnog naar een omliggend plaatsje, bijvoorbeeld Banbury op een half uurtje rijden. Daar maken ze de beroemde Banbury cake, een kruidig gebak met aalbessen naar een recept uit de 16e eeuw.

We gaan in ieder geval naar Warwick Castle. Dat is een historisch monument met heel veel bezienswaardigheden. Een dag is dan eigenlijk te kort.

Maresfield

De voorlaatste dag hebben we de langste reis voor de boeg; terug naar het zuidoosten met eindbestemming Maresfield. Maar we maken een tussenstop in Oxford. We bekijken daar enkele gebouwen en gaan er lunchen.

Daarna maken we een toer langs en door de bekende dorpjes uit de tv-serie Midsomer Murders. Dat betekent, van de snelweg af en de provincie in. We verheugen ons er nu al op. Alleen moeten we de tijd in de gaten houden, want het moorddadige gebied ligt tussen Oxford en Londen en we moeten erna nog een stuk zuidelijker.

Maresfield is gewoon een leuk, rustig plaatsje aan de rand van Ashdown Forest. De laatste dag rijden we door dat bos van Winnie de Pooh in anderhalf uur naar Dover. Dan zit het door Zuid-Engeland reizen er weer op. Maar wat hebben we genoten en veel gezien.

Aanvullende informatie

In mijn jeugd kwam ik vaak in Engeland. Mijn eerste trip was als twaalfjarige naar Folkstone in Zuid-Engeland, aan de kust. Dat was met de Utrechtse zwemvereniging DKR (De Kromme Rijn). Daar deed ik aan wedstrijdzwemmen en waterpolo. We gingen naar Engeland voor een waterpolo toernooi.

Twee jaar later reisde ik met twee vrienden naar Londen. We hadden geboekt voor twee weken, maar dat werden er drie. Met ongeveer 30 van mijn middelbare schoolklas fietste ik weer twee jaar later opnieuw naar Engeland. Later zou ik vaker in Londen komen, maar ook naar Noord- en Zuid-Engeland reizen.

In de tussentijd kwam ik ook regelmatig in Parijs. Frankrijk zou ik echter pas veel later ontdekken. Maar toen ben ik daar wel in alle hoeken en gaten geweest.

Zie ook de berichten ‘tijdreizen‘ of ‘La Palma, favoriete vakanties‘ of ‘Dertien weken vakantie‘