Europa is dood, lang leve Europa

Dit weekend staat er een interview met Ben Knapen, staatssecretaris buitenlandse zaken, over Europa in het AD. Wat me opviel was de opmerking dat we de cultuur van Griekenland verkeerd hebben ingeschat. Hij heeft gelijk. Maar trek het eens verder. Vijf jaar geleden zei ik tegen vrienden (en wie het verder wilde horen): ‘Europa kan nooit wat worden. De culturele verschillen tussen de landen zijn te groot’.

Als bepaalde culturele verschillen het enige was, dan zouden we nog wel tot een oplossing kunnen komen. Maar het gaat om te grote verschillen in welstand, tradities, ambities (zowel persoonlijke van de bevolking als economische), in wijze van besturen, in de ego-opbouw van de leiders en ga zo maar door.

Verenigd Europa

Het was allemaal leuk bedacht. Wat in 1951 begon als EGKS (Europse Gemeenschap voor Kolen en Staal) vond in 2000 zijn naar later bleek euforisch hoogtepunt in de strategie van Lissabon (ook wel: het akkoord van Lissabon).

De aftredende EU-voorzitter Romano Prodi moest vijf jaar later al constateren dat het ging mislukken. De ambitie binnen tien jaar ‘de meest dynamische en concurrerende economie ter wereld te worden op basis van kennis’, het zou niet gaan lukken. In 2010 staat Europa er inderdaad slechter voor dan ooit.

Eén regering

Ik hoorde een politicus zich enige tijd geleden afvragen: ‘Wordt het niet tijd dat we één Europese Federatie worden met één Europese regering?’. Door de samenwerkende landen met één Europese regering zou Europa als eenheid sterk (kunnen) zijn.

Daar zit wat in. We vergelijken ons graag met China en de Verenigde Staten.

Landen

Maar China en de VS zíjn landen. Hoe bijvoorbeeld de VS haar staten ook heeft georganiseerd, haar regering kan zelfstandig handelen. In Europa moet eerst alles in commissies worden besproken. We zien nu bij de Griekse tragedie, en de crises in het algemeen, hoe lang zoiets kan duren. En hoe moeilijk er tot een besluit wordt gekomen en hoe dat door alle landenbelangen meestal tot een halfslachtige oplossing leidt.

Eén Europese regering is de enige oplossing om daadkrachtig de Europese problemen te lijf te gaan. Daarnaast is visie nodig om tot een geheel nieuwe opbouw te komen. Aangevuld met het inzicht dat ondernemerschap en maatschappij hervormende initiatieven krachtig moeten worden ondersteund.

Individuele verschillen

Maar het ‘oude’ Europa blijft liever hangen in lijdzaamheid en het behouden van individuele welvaart, tradities en landwaarden. En Merkel, Sarkozy en de overigen zijn geen van allen de leider die nodig is om de veranderingen door te voeren.

Europa en zijn leiders? Merkel en SarkozyLaten we er mee ophouden. We kunnen beter zelfstandige landjes blijven tot er een leider opstaat waar we als Europeanen in geloven en die ons echt kan verbinden. Laat Europa zich enkel richten op zaken die handig zijn om gezamenlijk te regelen (zoals het ooit begon met de Kool en Staal).

Laten we in Nederland, altijd haantje de voorste in Europa of is het ‘het minderwaardigheidscomplex van een groot klein land’, onze eigen boontjes weer doppen.

Laten we onze grootheid weer onderkennen. Als kleine landje dat met VOC, individuele daadkracht en prestatie tot de top van de wereld behoort(de).

Uitverkoop

Na de grote uitverkoop van de afgelopen dertig jaar, waarbij alles wat in Nederland vanaf de Gouden Eeuw is opgebouwd in sneltreinvaart is verkwanseld, willen we niet ook nog eens bloeden voor landen met andere economische opvattingen en een andere levenshouding dan wij. Onderken de culturele verschillen en geef toe dat de tijd nog niet rijp is voor één Europa.

Dat gezegd hebbende mag u, meneer Knapen, beginnen Griekenland er uit te schoppen. De kapstok heeft u al gevonden. Zoals het bij afscheid van bestuursleden gaat in grote bedrijven kan het ook bij landen, ‘ontslagen als lid vanwege verregaande verschillen in ….’.

Bovenstaand bericht is geschreven op 5 november 2011 door in de categorie 2011, Algemeen

Vorige en volgende berichten

« Ouder: Nieuwer: »

Een willekeurig bericht

Ik schrijf op deze site over allerlei onderwerpen. Soms is het heel persoonlijk, soms vooral informatief of beschouwend. Hieronder een willekeurig bericht uit ruim 2000 berichten.

Comments are closed.