- René van Maarsseveen - https://renevanmaarsseveen.nl -

Some girls – Enkele meisjes

Twee maanden geleden werd bekendgemaakt dat het meest verkochte album van The Rolling Stones, Some Girls, opnieuw wordt uitgebracht in een Super-de-Luxe, een luxe en digitale versie. Vandaag was het zover. In diverse uitvoeringen zijn cd-pakketten van twee CD’s (de oude ‘some girls’ en niet uitgebracht materiaal) te verkrijgen, al dan niet met een DVD, een boek etc.

‘Sommige of enkele meisjes’ betekende een keerpunt in de stijl van de Stones. Een  verandering die wat mij betreft al werd ingezet met het album ‘Black and Blue’. Het ging in die periode minder met de Stones. Evenals generatiegenoten hadden ze last van de punkmuziek die toen populair was. Ze werden afgedaan als dinosaurussen. In tegenstelling tot enkele collega’s reageerde Jagger niet in de pers, maar besloot een muzikaal statement te maken.

Op ‘Black and Blue’ zijn al wat vingeroefeningen te horen. Jagger experimenteert met zijn stem. Richard (toen nog zonder s, na Some Girls zet hij de oorspronkelijke s er weer aan) probeert nieuwe riffs en licks. En er worden verschillende muzikale genres bij elkaar gebracht, zoals gospel, disco, raggae, jazz en dergelijke. De druk om snel met een nieuw album te komen was hoog. Naast de problemen die ze in de persoonlijke sfeer hadden, wilden ze het nieuwe album klaar hebben vóór de Amerikaanse toer van 1975.

Ze begonnen de opnamen in München, gingen op vakantie, maar braken die af om in Rotterdam verder te gaan met de opnamen. En te zoeken naar gitaristen die mee konden spelen en/of lid konden worden van de Stones, nadat Mick Taylor de band had verlaten. In Rotterdam kwamen Steve Marriot, Harvey Mandel, Wayne Perkins, Peter Frampton en Ronnie Wood auditie doen.  Vrijwel allemaal zijn ze ook te horen op het uiteindelijk uitgebrachte album.

Black and Blue vind ik zelf een prachtig album, wellicht niet helemaal de Stones die we van daarvoor kenden en van daarna. Recensenten deden het af als een betekenisloos album en zelfs Mick Jagger beschouwde het later als het slechtste album, de plaat waaraan hij liever niet werd herinnerd. Maar ik denk dat het nodig was om tot ‘Some girls’ te komen.

Some Girls wordt algemeen beschouwd als het beste Stones album. De plaat voert al jarenlang de top van de Amerikaanse jaarlijkse album top aan en het nummer Miss You stond overal wekenlang  hooggenoteerd. Hoewel in Nederland meerdere albums van de Stones een nummer 1 notering kregen, haalde Some Girls deze niet (hoogste notering één week nummer 2).