Noorwegen vanuit de arbeidsdeskundige. Ik moet er aan denken na de aanslag van Breivik. Vijfentwintig jaar geleden maakte ik vier filmpjes voor de Nederlandse Spoorwegen over de risico’s van werken aan het spoor. Het was bedoeld voor het personeel.

Statistiek

De arbeidsdeskundigen die het filmproject begeleidden vertelden dat ze, vanuit hun statistieken, voor elke medewerker dia aan het spoor overleed, rekening hielden met 100 zwaargewonden (ongeluk aan het spoor zonder dodelijke afloop), 1000 lichtgewonden, 3000 alcoholproblemen op het werk en 5000 huwelijksproblemen.

De cijfers heb ik hierboven zelf bedacht. Het gaat om de gedachtegang die begint vanuit één eerste gegeven en dan statistisch kan worden beoordeeld.

Onderzoek

Ik kon hun beredenering goed volgen, want ik had een paar maanden daarvoor onderzoek gedaan voor Kluwer naar de problemen van ‘Alcohol op het werk’. Daarbij had ik nauw samengewerkt met de Jellinek Kliniek, die ongeveer eenzelfde statistische gevolgtrekkingen maakten vanuit hun invalshoek. Daar is het eerste gegeven anders, de zwaar verslaafde, maar ook daar eindigt het met problemen thuis.

Noorwegen vanuit de arbeidsdeskundige

Eén man uit zijn ‘frustraties’ op een gruwelijke wijze door koelbloedig tientallen mensen te doden. Wat zegt dat over de onderlaag van de Noorse samenleving. Kun je op bovenstaande wijze Noorwegen vanuit de arbeidsdeskundige redenering bekijken. Dus constateren dat er bij 1 daadwerkelijke aanslag, wellicht nog 100 Noren rondlopen met dezelfde extreme ideeën. Noren die echter door geweten, kennisgebrek e.d. niet tot zo’n daad komen.

Dat er 1000 Noren zijn bij wie de afstand tot zo’n daad nog groter is, maar die ook dezelfde wanhopigheid voelen? En dat er duizenden zijn waarbij de wrevel over zaken in de Noorse samenleving ook groot is, maar waar dit wordt gecompenseerd door cultureel bepaald relativeringsvermogen of met ‘leuke’ momenten die voor een leefbare balans zorgen?

Zie ook: Noorwegen corrupt (!?)