Praktica, mijn eerste fotocamera
Eergisteren schreef ik over het fotograferen van popconcerten en daar kwam ook mijn oude Praktica fototoestel even ter sprake. Vandaag keek ik op internet om te zoeken naar het type. Blijkt het merk, waarvan ik dacht dat het al lang ter ziele was, nog steeds te bestaan en inmiddels ook een digitale versie te hebben. Het was toentertijd een goedkope camera en daarmee een ideale instapper voor diegene die met een spiegelreflex wilde beginnen.
Fotoclub Utrecht
Met mijn oom Henk, hij stond model voor mijn column in tijdschrift OOK!, ging ik enkele keren naar een fotoclub in Utrecht. Daar waren allemaal doctoren, tandartsen en andere hobbyfotografen met Leica’s. Ik was een jaar of veertien en de enige met een Praktica.
Maar mijn oom zei altijd ‘je ogen zijn het belangrijkst, als je het niet ziet dan kan zelfs de duurste camera je niet helpen. En jij ziet het en maakt met jouw Graptica (zo noemde hij mijn camera) betere foto’s dan die mannen met hun Leica’s’.
Het was ook echt een club. De commentaren waren nauwelijks objectief. Ze hingen altijd nauw samen met de camera, de persoon en andere zaken die meningen kunnen vertroebelen. Reden om weer snel op eigen kracht verder te gaan.
De praktica had nog geen bajonetsluiting. De lenzen hadden een schroefvatting, je moest ze er op en af draaien. En het rolletje moest je in een houder steken en dan met de knop opdraaien.
Leren fotograferen
Ik leerde wel fotograferen met mijn praktica. Met maximaal 36 opnamen op een rolletje móest je wel kijken. Dat verklaart wellicht het grote verschil tussen mijn harde schijf en die van anderen. Ik maak nog steeds slechts een gering aantal foto’s per onderwerp.
Voor de boeken van Annemarie Postma bijvoorbeeld maakte ik hooguit vijf composities per gerecht (waarbij soms niet eens de compositie veranderde, maar een ingrediënt, rietje of iets dergelijks werd toegevoegd om balans in de compositie te brengen).
Hans Götze
De vervolglessen die ik kreeg van Hans Götze over de previsualisatie techniek in combinatie met Ansel Adams hielpen daar natuurlijk bij. Vooraf zien wat je wilt fotograferen. Previsualisatie, ging bij zijn lessen overigens verder dan het Zone-systeem en de eerdere lessen van oom Henk.
Hans (foto van John de Grooth) schreef meerdere boeken over fotografische techniek en compositie. Maar het meest leerde ik tijdens zijn workshops (ik had inmiddels mijn Praktica vervangen door een enkele Nikons). Hij gaf uitgebreid informatie rondom een onderwerp en ik beschouw hem nog steeds als één van mijn, helaas te vroeg overleden, leermeesters.
Een willekeurig bericht
Ik schrijf op deze site over allerlei onderwerpen. Soms is het heel persoonlijk, soms vooral informatief of beschouwend. Hieronder een willekeurig bericht uit ruim 2000 berichten.