Gisteren vroeg iemand me naar het origineel materiaal van Polyvisie. Het was vooral belangstelling vanuit de foto’s die op deze website staan in relatie tot dat originele materiaal. Allereerst legde ik hem uit dat ik geen archivaris ben. Ik ga niet met katoenen handschoentjes door het originele materiaal, hoewel er een doos staat met honderden handschoentjes.

Ik vertelde hem dat ik op deze site voornamelijk kopiemateriaal gebruik. Dat is of hetzelfde materiaal dat vroeger naar scholen ging, of  de kopieën die Polyvisie (of Polygoon) zelf maakte van het originele materiaal dat ze had geselecteerd voor een serie. 

Origineel materiaal

De originelen, eigenlijk bronmateriaal, daar zijn we eigenlijk nog nooit aangekomen. Origineel materiaal zit voornamelijk op rollen. Daar omheen is in de verwerking van het oorspronkelijke productiebedrijf Polyvisie, meestal machinaal nog een extra beschermings-sleeve gedaan (zie de dunne transparant plastic op de foto hiernaast). Het is lastig te verwerken als je daar niet voor bent toegerust.

Maar het is ook kwetsbaar bij verwerking. Het liefst wil ik dat materiaal per blik één keer (laten) oppakken om het te digitaliseren,  en eventueel om te pakken. Daarna kan dat originele materiaal weer ongemoeid worden gelaten.

Foto’s op de site

De op deze website getoonde afbeeldingen zijn dus niet van het originele materiaal. Dat is soms te zien, omdat het iets minder scherp is. Inmiddels heb ik ruim 5.000 afbeeldingen gedigitaliseerd. Dat is vooral gedaan bij het beoordelen van scanapparatuur. Daarvan heb ik er de afgelopen drie jaar zelf meerdere op kantoor gehad. Het ging daarbij niet alleen om het apparaat, maar ook om de software. Daarnaast is materiaal gescand bij professionele scanbedrijven.

Van de foto’s gisteren bij de tekst over de elfstedentocht 1963, heb ik dus niet de originele reportage gescand. Het zijn enkele aanwezige duplicaten. Dat is te zien. Want deze kopieën op Eastman color negatief materiaal hebben een zweem,  een grove korrel en een waas waardoor de scherpte is verminderd. Met de huidige fotobewerkingstechnieken is daar nog veel aan te doen, maar dat heb ik niet gedaan. De originele reportage, ruim 1500 opnamen, zit op zo’n rol in een blik en daar blijf ik voorlopig van af.

Het materiaal in de blikken is overigens bijzonder goed van kwaliteit. Er is steekproefgewijs al eens door twee experts naar gekeken. Vorig jaar heb ik drie, willekeurig gekozen blikken, laten scannen bij een scanbedrijf. Daar bleek dat het materiaal nog bijna in oorspronkelijke staat is. Het behoefde na het scannen nauwelijks meer bewerking dan het corrigeren van de scanafwijking.

Ruim 140 meter filmblik. (klik op de foto voor gehele foto)