Sport is bewegen – ook een elfstedentocht

Vandaag las ik de wekelijkse column van vriend Chris Verhoeven op Nederlands.nl (een site met allerlei columns en gedichten). Hij schrijft over zijn sportbeleving, waarbij het gaat over het doen in plaats van kijken naar al die uitzendingen en beschouwingen. Ik ben met hem eens. Ik vond het altijd leuk om met vrienden naar voetbal te kijken, maar toen was het alleen op woensdagen. Nu is het elke dag en vaak duurt de nabeschouwing langer dan de wedstrijd.

Als je meer columns van Chris wil lezen, klik dan even op zijn naam onderaan zijn pagina

It giet net oan. Nou en?

 
Sport is een merkwaardig verschijnsel. Sport op tv is dat zeker. De essentie van sport is bewegen, al zal het competitie-element ook wel een rol spelen. Ik sport om te bewegen. Om me beter te voelen. En soms om beter te spelen dan de tegenpartij. Sommigen noemen dat spelen om te winnen. Winnen en beter spelen is niet per se hetzelfde. Maar dit terzijde.
 
Naar sport kijken heeft me nooit kunnen boeien. Geen enkele sport, ook niet de sporten die ik beoefen. Sporten dóe je. Die tribunes langs voetbalvelden, de mensenmassa’s bij marathons en een wandelvierdaagse; ik begrijp er geen reet van. Dat sport zo’n substantiële plek in medialandschap in neemt, verbaast me, iedere keer opnieuw. Op zondagavond langs de tv- kanalen zappen heeft voor mij geen enkele zin. Te veel sport of geouwehoer erover. Op maandag flikker ik de helft van de krant weg. Er is bijna geen groter genoegen dan een rondje hardlopen door de stad als het Nederlands elftal speelt. Muisstil is het dan.

En nu zaten we dan bijna opgescheept met de ‘Tocht der Tochten.’ 20 minuten lang kreeg Wiebe Wieling de voorzitter van dit overigens aardige evenement zendtijd in het landelijke tv-journaal. Om uit te leggen dat het niet doorging. Ik mocht hem wel, deze Wiebe. Een doodnuchtere man die –terecht – ruim de aandacht gaf aan vooral vragen van de Friese pers. Om uit te leggen waarom het niet doorging.

Maar vooral ijsmeester Jan Oostenbrug was een man naar mijn hart.Vakkundig veegde hij de vloer aan met de twee miljoen Hollanders die al in de startblokken stonden om met een oranje Unoxmuts op hun hoofd, een vette worst in de ene en een Freddie Heineken in de andere hand af te reizen naar Friesland. Met als enige vorm van beweging daar – om warm te blijven – de polonaise. Of nog erger: de mensen die thuis de frituurpan al aan het opwarmen waren om bij de kachel te genieten van dit sportieve evenement. ‘It giet net oan. Maar op grote stukken ligt prachtig geveegd ijs. Kom vooral naar onze mooie provincie. Kom schaatsen!’ zei Oostenbrug.

Hij sloeg de spijker op z’n kop. Doe het lekker zelf. ‘Goed sprutsen iismaster!’

Print deze pagina
Bovenstaand bericht is geschreven op 12 februari 2012 door in de categorie 2012, Algemeen

Vorige en volgende berichten

« Ouder: Nieuwer: »

Een willekeurig bericht

Ik schrijf op deze site over allerlei onderwerpen. Soms is het heel persoonlijk, soms vooral informatief of beschouwend. Hieronder een willekeurig bericht uit ruim 2000 berichten.

Comments are closed.