Vandaag opent de tentoonstelling God save the Queen in het Centraal Museum Utrecht. De expositie gaat over de periode 1977-1984;  de tijd van crisis, hoge werkloosheid, krakers en punk. Muziek en kunst werden door de jonge generatie nieuw leven in geblazen.

Ik zat op het Trajectum college, een behoorlijk anarchistische middelbare school. We hebben zelfs een keer de school bezet en lessen gestaakt. Henk Westbroek roept dat hij daarbij het initiatief nam, maar voor zover ik me herinner waren het Luuk de Weert en enkele anderen. Maar het kan ook zijn dat er vaker stakingen zijn geweest. Het rommelde altijd op die school.

Punk

Maar goed, punk. In de vijfde klas VWO moesten we bij muziekles een spreekbeurt houden. Vlak na de opkomst van punk had ik het over new wave en punk. Met een paar nummers ondersteunde ik mijn verhaal..

Eén nummer was in ieder geval ‘Neat, neat neat’ van The Damned was. Ook draaide ik een nummer, van Judas Priest, waarin een symphonische opbouw zat.

Mijn spreekbeur irriteerde de leraar. Ik kreeg geen onvoldoende, de spreekbeurt was goed, maar hij liet duidelijk merken dat hij het onderwerp niets vond. Meerdere medeleerlingen waren het met hem eens. Het was nog te pril.

Gevarieerde smaak…

Thuis draaide ik alles door elkaar en dat doe ik nog steeds. Ik kan beginnen met een klassiek stuk, dan een  punknummer opzetten, vervolgen met pop, dan een meezinger en weer verder met een klassiek stuk. Bijvoorbeeld het vioolconcert in E van Mendelssohn, gevolgd door ‘yeah, yeah, yeah’ van the Vibrators, een nummer van Queen van een van hun eerste vier elpees (bijv. ‘Keep yourself alive’ van Queen I ), een meezinger van bijvoorbeeld Frank Sinatra of Josh Groban (bijv. ‘Awake’ het nummer dat hij zelf schreef) en daarna ‘der Hölle rache’ uit de Zauberflöte van Mozart of de uitvoering van Jose Carreras van de Kyrie uit de Misa Criolla.

… afhankelijk van het moment

Ik realiseer me echter bij bovenstaande opsomming dat het elke keer anders is. Het is afhankelijk van stemming, situatie en beschikbaarheid. Ik heb veel van mijn CD’s en elpees gedigitaliseerd. Op mijn iPhone staan ruim 200 albums. In iTunes heb ik ruim 2400 albums, waarvan enkele die ik ‘leende’ van vrienden die hun collectie digitaliseerde. Een aantal CD’s en elpees staan nog op de to-do lijst.

Dat doet me er aan denken dat ik nog op zoek moet naar een elpee (opgeslagen in een verhuisdoos) van prachtige opnamen gemaakt in het  Apollo Theater in Harlem, New York. Van die dubbelelpee kocht ik toen meerdere exemplaren. Eén om te draaien, één om zorgvuldig te bewaren in een dubbele plastic hoes en een paar om weg te geven.

Tentoonstelling

Naar muziek kan ik luisteren, ik kan er over praten en schrijven. Ik wil er best naar kijken, denk aan de vele live concerten waarover ik eerder schreef. Maar er naar kijken op een tentoonstelling….