De Softec Series begon in een periode nadat ik met programmeur Henk Kooij de derde editie van de kindersoftware Floppie maakte. De Thema disk, die ik voor VNU had bedacht, was minder interessant geworden voor me. Ik moest iets nieuws bedenken en vroeg Henk een programmaatje voor de omnummering van telefoonnummers in 1995 voor me te maken. De uitgave die we maakten voor VNU was een succes. Dat inspireerde tot meer.

Henk had het echter te druk met veel grotere projecten voor KPN en dergelijke. Ik was daarom al gesprekken begonnen met programmeur Erik van Stapele. Dat werd een samenwerking voor het produceren van eenvoudige programma’s die we verkochten onder de naam de Softec Series.

Softec Series

De serie bestond uit kleine praktische programma’s zoals bibliotheek­software, een adressen­kaartenbakje en diverse hulpprogramma’s voor printergebruik, monitor­instellingen en dergelijke. De meeste programma’s werden door VNU Business Publica­tions aangekocht als abonneeservice.

Het idee was eenvoudig. Een standaard verpakking met een door Stefan Kraaijenhagen gemaakte illustratie. Die verpakking was helaas nog in een toen gebruikelijk plastic doosje, waarin later ook CD’s werden verpakt. Als de gebruiker het open sloeg zag hij of zij rechts een 3,5 inch diskette (ook wel floppy genoemd, maar van hard plastic). En links een boekje met informatie over het programmaatje.

Een Engine

Een bijzonderheid die ik ook bij Uitgeverij Bruna had ingebracht was het idee  te werken met een ‘engine’. De engine, zoals ik het noemde, was eenmalig geprogrammeerde basissoftware. Daarbovenop kon een wisselend onderwerp worden gebouwd.

In het voorstel aan Bruna zouden die onderwerpen encyclopedisch zijn. Een encyclopedie van Nederlandse kastelen, een voertuigen encyclopedie etc. Door het stramien, wat de engine was, konden eenvoudig nieuwe, aanvullende onderwerpen in de serie worden geplaatst. Doordat ik in dezelfde tijd aan een boek over CorelDraw werkte schoof het idee naar de achtergrond. Van uitstel kwam afstel.

Biblion

Het programmaatje om gegevens over je eigen boeken vast te leggen noemden we Biblion. Het was een praktische klein programma voor titel, schrijver, ISBN en natuurlijk een notite over de inhoud. We zagen al snel dat het idee van de Engine niet opging voor de programmaatjes die we binnen de Softec Series wilden maken.

Het adreskaartenbakje lag nog redelijk in de lijn van de boekendatabase. Maar de zogenaamde ‘utilities’ software voor het instellen van printer, monitor en andere onderdelen rondom de computer en besturingssoftware vereisten een eigen aanpak.

Evenals bij Floppie kwamen er snel volgers, software makers die ook met digitale kaartenbakjes en dergelijke kwamen. Voor mij is de lol er dan al af, want ik vind een idee realiseren het leukst en wil dan verder met een volgend idee. Maar bovendien liepen daardoor de verwachte inkomsten terug. Dat maakte het voor Erik, die als programmeur uiteindelijk het meeste werk had aan de Softec Series, ook minder interessant.