Flatuleren doet me denken aan een situatie een paar jaar. Ik liep bij een vriend binnen. Hij lag op de grond, evenals zijn zoontje van een jaar of zeven. Ze bulderden van het lachen. Toen het liedje dat speelde afgelopen was stond mijn vriend op. Hij liep naar de CD-speler en even later was dezelfde muziek opnieuw te horen.

Herman Brood met ‘maak van uw scheet een donderslag’. Ze waren even rustig geweest, maar vervielen bij de eerste ‘prrrffttt’ alweer in een lachstuip. Een paar maanden daarna hoorde ik een liedje op de radio dat nog verder ging dan het eenvoudige windgeluidje in het liedje van Herman Brood.

Het was van Serge Gainsbourg, de zanger die vooral bekendheid kreeg van het duet met Jane Birkin ‘Je t’aime… moi non plus’. Gainsburg (vandaag is zijn 84e geboortedag) schreef zijn enige roman ‘Evguenie Sokolov’ over een kunstenaar die zijn darmgassen gebruikt voor zijn provocerende kunstwerken. Het flatulerende lied is een voortvloeisel van de roman.

Flatuleren

Deze Royal-reeks toont zowel de gniffel-, de schaamte- als negeerreactie op het laten van ‘een wind’.

Wat is er toch zo wonderlijk aan flatuleren (het laten van winden) en ructureren (het laten van boeren) dat er, zeker in gezelschap, vaak wat lacherig over wordt gedaan. Er zijn weinig wetenschappers die onderzoek naar de flatus deden. Terwijl het toch een heel vertrouwd menselijk verschijnsel is. Dat weliswaar bij overmatig uitvoering beslist onplezierig is voor de omgeving.

Darmgassen

Hoeveel gas wordt er dagelijks in het maagdarmkanaal gevormd? Hoe gebeurt dat? En hoe komt het aan zijn onwelriekende geur? Hoe komt het dat de geuren per mens verschillen? Welke ingrediënten verhogen het flatuleren en klopt het verhaal van de bruine bonen? Er zijn natuurlijk wel wat antwoorden bekend.

Ieder mensen produceert aanzienlijke hoeveelheden darmgas, vooral waterstof (H2), kooldioxide (CO2) en methaan (CH4). Deze gassen worden in de dikke darm aangemaakt door miljoenen darmbacteriën. Zij vergisten vooral koolhydraten die niet volledig in de dunne darm zijn geresorbeerd. Bij de afbraak van deze koolhydraten komen de drie gassen vrij. De hoeveelheid geproduceerd gas hangt af van de hoeveelheid koolhydraten en de aard van de voeding waar ze in zaten (zetmeel, lactose, vezelstoffen van granen, groeten en fruit).

Ontsnappende gassen

Een deel van de darmgassen uit de dikke darm wordt in de bloedbaan opgenomen. Van daaruit komen ze in de longen en ontsnappen uiteindelijk via de uitademinglucht. Het gevolg kan een onwelriekende adem zijn. Het overgrote deel van de darmgassen verlaat echter via de anus het lichaam.

De drie hierboven genoemde gassen zijn reukloos. Dat een flatus toch een onaangename geur kan verspreiden komt door stoffen als skatol en indol, maar vooral ook door aanwezige vluchtige zwavelhoudende gassen.

Bonen

Bonen zijn berucht vanwege hun vermogen flatulatie (winderigheid) op te roepen. Bepaalde resten  van de niet geheel verteerde boon komen in de dikke darm en zijn daar een traktatie voor de darmbacteriën. Ze genieten ervan en produceren er lustig op los. Ook uien en bepaalde koolsoorten zijn berucht.

Soms kunnen afwijkingen in de vertering verantwoordelijk zijn voor een verhoogde gasproductie. Bijvoorbeeld wanneer iemand te weinig lactase (een spijsverteringsenzym) aanmaakt. Hierdoor kunnen de lactoses (melksuikers) in melk en bepaalde melkproducten niet goed worden afgebroken. Ook lactose is een feestje waarbij darmbacteriën veel darmgas aanmaken.

Mannen en vrouwen

De hoeveelheid darmgassen die via de anus als flatus (winden) het lichaam verlaat varieert sterk per individu. Onder ander door de verschillen in voeding. Per dag wordt tussen de 475 ml tot 11,5 liter gas uitgeblazen. Evenveel door vrouwen als door mannen.

Een gezond persoon laat gemiddeld 8 tot 14 winden per dag. Britse onderzoekers houden het op 8, Amerikaanse deskundigen op 14. Per flatus ontsnapt er gemiddeld 90 ml gas. Dit met te weten gekomen door bij vrijwilligers een canule in de anus te brengen en daarna van alle uitgeblazen gassen de frequentie te meten en de samenstelling te analyseren. De frequentie, het aantal winden, bleek hoger bij de al genoemde ‘windmakers’, uien en peulvruchten, maar ook bij bepaalde medicijnen, bijvoorbeeld het laxeermiddel lactulose.

Met dank aan internet Herman Hart voor de wetenschappelijke feiten. Voor meer en zelfs afwijkende feiten zie ook de wikipedia over winden

Voor de liefhebbers stond hieronder een Flash soundboard (oftewel een Fartboard). Maar Adobe Flash werkt niet meer. Dus we moeten het doen met een afbeelding.

Flatulation

A few years ago I was at a friend’s home. He laid on the ground, as well as his seven years old son. They roared with laughter. When the song ended my friend stood up. He walked over to the CD player and a moment later the same music played again. It was the Dutch rocker Herman Brood with the song ‘Maak van uw scheet een donderslag (‘make a thunder of your fart’). My friend and his son had been quiet for a few moments, but at the first ‘prrrffttt’ again fell in a fit of laughter.

A few months later I heard a song on the radio that went further than the simple wind sound in the song of Herman Brood. It was of Serge Gainsbourg, the singer who gained fame mainly from the duet with Jane Birkin ‘Je t’aime … moi non plus “. GainsBurg (today is his 84th birthday) wrote his only novel ‘Evguenie Sokolov’ about an artist who used his intestinal gases for his provocative works. The flatulating song is a result of the novel.

Intestinal gases

What is it that a flatulation (passing some wind through the ass) and ructuration (burping), especially in company, often gives giggles about what is being done. There are few scientists who were investigating the flatus. While still a very familiar human phenomenon, it can certainly, in excessive execution, be unpleasant for the environment. How much gas is produced daily in the gastro-intestinal tract? How does that happen? And how did it get its malodorous smell? How is it that smells of human differ? What ingredients increase the flatulate and is the story of kidney beans true? Of course there are some answers known.

Every human produces significant quantities intestinal gas, mostly hydrogen (H2), carbon dioxide (CO2) and methane (CH4). These gases are created in the large bowel by millions of intestinal bacteria. They especially ferment carbohydrates which are not fully resorbed in the small intestine. With the breakdown of these carbohydrates the three gases are produced. The amount of gas produced depends on the amount of carbohydrates and the nature of the foofdstuff they were in (starch, lactose, fibers of cereals, vegetables and fruit).

A part of the intestinal gas from the colon is absorbed into the bloodstream. From there they enter the lungs and eventually escape from the exhaled air. The result can be a halitosis. However, the bulk of the intestinal gas leaves the body through the anus. The three above-mentioned gases are odorless. The unpleasant smell of that a fart can spread is caused by substances such as skatole and indole, but also by volatile sulfur-containing gases.

Beans

Beans are notorious for their ability to bring up flatulence. Some remains of the grain are not entirely digested in the colon, and there are a treat for the intestinal bacteria. They enjoy it and produce a storm. Also some onions and cabbages are notorious. Sometimes problems with the digestion are responsible for an increase in gas production. For example, when someone produces too little lactase (a digestive enzyme). This causes that the lactoses (milk sugar) in milk and certain milk products are not properly broken down. Lactose is also such a party for intestinal bacteria that they create much intestinal gas.
The amount of intestinal gas that leaves the body through the anus as flatus (wind) varies greatly by individual. For instance by differences in diet. We blow out between 475 ml to 11.5 liters of gas a day, women as much as men.

A healthy person makes an average of 8 to 14 winds per day. British researchers say it’s 8, American experts 14 with an average of 90 ml of gas per flatus. They know this by bringing a canula in the anus of some volunteers, and then measuring the frequency of all blown gases and analyzing the composition. The frequency, the number of winds, was higher in the already mentioned ‘wind makers’, onions and legumes, as well as certain medications, such as the laxative lactulose.

Thanks to internet Herman Heart for the scientific facts. For more facts and even aberrant facts see the wikipedia about flatulance.

Below was a Flash soundboard (aka Fartboard) for those interested. But Adobe Flash no longer works. So we have to do it with an image.