Gisteren viel, tijdens een gesprek met vrienden, de naam Raymond Kurzweil in het kader van OCR (Optical Character Reading). Kurzweil was een pionier op dat gebied en op vele aanverwante gebieden, zoals spraakherkenning, de tekst naar spraak synthesizer (voor blinden) en dergelijke.

Hij maakte ook de eerste synthesizer die op een correcte manier het geluid van een vleugel en andere muziekinstrumenten weergaf.

Ensoniq synthesizer

Het kan niet anders dan dat de Ensoniq KS-32 sampler-synthesizer piano die ik ooit kocht daarop is gebaseerd. Hij heeft op diverse gebied bedrijven opgezet en verkocht. Hij kon daardoor niet alleen uitvinder zijn, maar ook investeerder.

Maar ik had de naam Raymond Kurzweil eerder gehoord of gelezen in een ander verband. Dus ging ik vanochtend op zoek in mijn archief en ik vond het artikel dat ik ooit bewaarde. Het heeft de intrigerende titel ‘Dood gaan is voor dommen‘ (PDF) en het verscheen in de FEM (Financieel Economische Magazine) in juni 2000. Voorspelt hij een eeuwig leven?

Eeuwig leven

Vanuit zijn achtergrond is het vanzelfsprekend een technologisch verhaal, waarbij hij ook teruggrijpt op de wet van Moore maar die ook verder brengt. Hij geeft talrijke voorbeelden van voorzieningen die het leven (kunnen) verlengen.

Voor 2009 voorspelde hij dat er steeds meer draadloos wordt gecommuniceerd. Voor 2019 denkt hij aan communicatie met virtuele personen, zoals een leraar, en zijn er voertuiggeleidingssystemen ingebouwd in wegen.

Neurale implantaten

In 2029 bestaan er volgens hem neurale implantaten die het geheugen en de visuele en auditieve waarneming verbeteren. We zijn inmiddels 12 jaar verder dan het bewuste artikel en het lijkt er op dat Kurzweil een betere voorspelling deed dan menig futuroloog.

Voor wie denkt dat hij te technologisch denkt hier nog even de laatste alinea, waaruit mag blijken dat hij ook gelooft dat de mens, ook nu al, zelf een handje meewerkt in zijn eigen levensduur. Of dat ooit een eeuwig leven zal zijn moet nog blijken.

Mijn vader Fredric was concertpianist en kreeg op een dag een hartaanval. Hij veranderde zijn leefwijze niet en overleed op veel te jonge leeftijd.
Op mijn dertigste werd bij mij het begin van suikerziekte geconstateerd. Ik ben erover gaan lezen, heb met mijn lichaam geëxperimenteerd en ben genezen. Ik ben geen gezondheidsfreak. Maar ik ben ervan overtuigd dat de mens in de toekomst net zo lang kan leven als hij wil. En ik wil niet tot de laatste generatie behoren die komt te overlijden.

Het artikel ‘Dood gaan is voor dommen‘ uit de FEM