Afgelopen week kreeg ik een mailtje met het verzoek deze naar familie en vrienden door te sturen. Het mailtje ging over Irena Sendlerowa, een Poolse vrouw die in het Westen bekend werd als Irena Sendler.

Irena had een hoge functie bij de sociale dienst. In de Tweede Wereldoorlog werd ze verzetstrijdster. Ze zette een organisatie op die 2500 joodse kinderen uit de getto van Warschau smokkelde. De kinderen werden ondergebracht bij Poolse families, kloosters en weeshuizen. Halverwege de oorlog werd ze opgepakt, gemarteld en ter dood veroordeeld. Op weg naar het vuurpeloton werd ze door een omgekochte SS’er neergeslagen en voor dood achtergelaten, waardoor ze kon vluchten.

Pas na 1965 ontving ze diverse onderscheidingen en in 2007 werd ze genomineerd voor de Nobelprijs voor de Vrede. Er waren 181 kandidaten en ze werd niet gekozen. Dat is de reden voor de mail, die ik ontving. Stuur het aan iedereen door, was de boodschap, en Irena wordt alsnog postuum geëerd. Want ze is inmiddels op 98-jarige leeftijd in 2008 gestorven.

Over het leven van Irena is in 2007 een boek verschenen, geschreven door Anna Mieszkowska. Dit boek is in 2009 verfilmd door John Kent Harrison onder de titel ‘Teh courageous Heart of Irena Sendler’.