Twee weken geleden kreeg ik vier films van Arnold, een vriend die goed wegwijs is in Torrent. De zogenaamde DVDrip’s, waaronder eentje over Norman Finkelstein, pasten als avi-bestanden op één DVD. Alle vier waren films of documentaires over mensen die vanuit hun principes of om andere reden een bijzondere betekenis aan hun leven hadden gegeven.

De eerste drie films

De documentaire ‘a dat with Dr. Death‘ gaat over Jack Kevorkian, een Amerikaanse patholoog. Hij hielp mensen bij zelfdoding en werd tenslotte veroordeeld.  De film ‘Milk‘ volgt de Amerikaan Harvey Milk. Hij streed voor de rechten van homo’s in Amerika. Uiteindelijk werd hij de eerste openlijk homoseksuele stadsbestuurder in de Verenigde Staten. In die functie werd hij vermoord. De derde film ‘The Couragious heart of …  ‘ gaat over Irena Sendler, over wie ik gisteren schreef.

Norman Finkelstein

Gisterenavond bekeek ik de laatste film, ‘American Radical, the trials of Norman Finkelstein‘. Het bleek in het kader van dodenherdenking een toevallige en bijzondere keuze. Want deze documentaire gaat over de strijd van de controversiële politicoloog ‘Norman Finkelstein ‘.

Hij hekelt de manier waarop joden de Nazi-holocaust gebruiken om nog steeds dingen voor elkaar te krijgen, zoals herstelbetalingen voor in de oorlog geleden schade. Het continu oproepen van schuldgevoelens is de jood Finkelstein ook een doorn in het oog.

Holocaust

Norman Finkelstein is zoon van joodse ouders. Zij overleefden de Holocaust in Duitsland. Maar zijn boek ‘de Holocaust industrie’, gaat niet over die holocaust. Het gaat over hoe de Joden de Palestijnen onderdrukken en hoe de joden hun lijden in het verleden uitbuiten.

Op grond van zijn uitspraken werd hij onder druk van een joodse lobby ontslagen als professor. En Israël ontzegde hem de toegang tot dat land. In de documentaire wordt  Finkelstein gevolgd tijdens zijn lezingen overal in de wereld. Hij komt uitgebreid aan het woord, evenals zijn vriend en vijanden.

Bevrijdingsdag

Vanmorgen hield de  Duitse bondspresident Joachim Gauck de jaarlijkse 5 mei lezing. Dat is een goed teken. Geleidelijk is bevrijdingsdag niet meer het ‘feestje’ van Nederlanders, en Joden, om het einde van de Tweede Wereldoorlog te vieren.  Het is een dag om alle vrijheid te vieren (en de dag tevoren alle doden te herdenken).

De vrijheid van de vele Roma’s in de Tweede Wereldoorlog. Evan de vele Duitsers die net zo goed slachtoffer waren van die ‘madness’. Maar wellicht ook de Vietnamesen, de Falklanders, de Irakezen etc.