Ik schreef al eens over de popconcerten die ik fotografeerde. De negatieven en dia’s die ik daarvan heb zijn allemaal netjes opgeslagen. Van enkele liet ik ook afdrukken maken.
Een groot deel daarvan is, met de toegangskaartjes, in een plakboek gekomen. Mijn toenmalige vriendin Nancy Simonis vond het leuk zo’n boek samen te stellen. Dat boek moet nog ergens in een doos liggen, maar ik ben het nog niet tegengekomen.
Popconcerten en herinneringen
Gisteren vond ik weer wat afdrukken en toegangskaartjes van popconcerten. Naar de meeste concerten ging ik tijdens de laatste twee jaren van mijn middelbare schooltijd. Daarna niet meer minstens elke week een concert.
Het leuke is dat het experiment in de foto’s is terug te zien. Ik begon fotograferen van de concerten met een Praktica. Na verloop van tijd kocht ik een Nikon FM. En kort daarna een FE om met verschillende films en lenzen te kunnen werken. Dat laatste zonder steeds de verwisselen.
Filmpjes
Het ene concert namen we (veel concerten ging ik met klasgenoot Appie Pot) 400 ASA kleuren negatieffilm mee. Bij een ander concert zwartwit, Kodachrome diafilm of Fujichrome (chrome stond voor diafilm).
Het gebruikte afdrukpapier verschilde ook. De foto’s werden vrijwel allemaal glanzend afgedrukt, maar toch is er verschil. In het begin drukte ik zelf zwartwit af. Maar meestal bracht ik mijn films naar Foto van Walsum en Foto Abstede.
Herinneringen
Dat alle foto’s stof hebben gehapt de afgelopen jaren is duidelijk te zien en sommige afdrukken zijn wat verbleekt. Maar ze roepen wel herinneringen op. Ik zal ooit nog eens kijken of ik meer kan achterhalen. Maar bij onderstaande foto’s zijn al hele verhalen te vertellen.
Enkele vluchtige opmerkingen:
- Harry Saksioni was op 12 november 1978 het eerste concert in het Utrechtse Muziekcentrum. Mijn eerste en dat van het Muziekcentrum. Want het was een eerste proefconcert als test van het juist opgeleverde muziekpaleisje. Het werd op 26 januari 1979 officieel geopend.
- Ik zag er meerdere concerten, oa. Uriah Heep (goede herinnering door after party) en Lionel Hampton en Herman Brood.
- En het enige concert waar ik na vijf nummers een concert verliet. Dat was Manitas de Plata. Heerlijke muziek hoor, maar na een of twee nummers graag weer wat anders… dus vijf was al op uithoudingsvermogen.
- Naar Herman van Veen wilde ik eigenlijk niet. Ik kocht er voor het eerst, en voor het laatst, tijdens een concertbezoek een LP (lastig meesjouwen). Die dubbel-LP leende ik diezelfde week al uit en kreeg het kort daarna gebocheld terug (de lener had het bij hevig zonnig weer in de auto laten liggen).
- Naar Queen en Genesis ben ik minstens tien keer geweest. Bij de Stones inmiddels zeven keer. De overige bands en individuele artiesten slechts één keer.
- Jerry Lee Lewis was grappig. Een opvallende uitzondering tussen alle anderen. Ik was al lange tijd fan, omdat ik ook zelf piano speelde. Enkele foto’s kwamen in internationale tijdschriften; dat was natuurlijk ook bijzonder.
- The New Advertures en The Nits waren, als ik me goed herinner, in het Utrechtse Schaatsbaan in Overvecht. Er traden meerdere bands op; volgens mij ook Herman Brood, Normaal en dergelijke (zoek ik nog eens op). Ik was er met een vriendengroep, dus een gelegenheid om plezier te maken en niet om te fotograferen.
- Elton John was in het Congresgebouw in Den Haag. Daar zag ik kort daarvoor of erna ook Billy Joel.
- Ik ben niet zo van Soul en Funk. The Commodores was ‘part of a deal’. Ik ging daarna zelfs ook naar Earth, Wind & Fire. Daar zaten we echter voor het eerst niet in de arena van de Ahoy hal. Maar helemaal achterin.
Enkele foto’s en kaartjes:
