Synthetische biologie

Op Arte werd de documentaire ‘Leven aus dem Labor’ uitgezonden. Een verslag over synthetische biologie. In een TV-gids las ik er onderstaande tekst over van Ulrik Unger:

Wat is synthetische biologie? Het rapport ‘Leven maken‘ van het Rathenau Instituut omschrijft het als ‘een nieuwe vorm van biotechnologie, waarbij het modificeren van bestaande, natuurlijke levensvormen geleidelijk overgaat in het gericht ontwerpen van nieuwe kunstmatige levensvormen’. Dat is een edefinitie die nog stevig verankerd is in ‘oude’ biotechnologie. We zitten met synthetische biologie aan de grens van ons bevattingsvermogen, want het gaat over het maken van iets volkomen nieuws, iets waarvoor nog geen naam bestaat.

We weten wel wat het niet is. Het is niet zoals de huidige biotechnologische kunstjes als het met een soort vreemd gen aanpassen van gewassen. Zelfs de geit die dankzij ingebrachte spinnengenen spindraad kan produceren is geen voorbeeld van synthetische biologie, omdat hierbij gebruik werd gemaakt van genetisch materiaal dat in de natuur voorhanden is.

Bij synthetische biologie gaat het om het maken van nieuw leven, waarvoor de genetische code van A tot Z geschreven wordt. Wetenschappers proberen dit langs twee wegen te doen. Er wordt geprobeerd van de grond af leven op te bouwen met moleculen en er wordt gewerkt met eencelligen, waarvan het genoom zodanig is uitgekleed dat er sprake is van een onbeschreven blad papier dat met een nieuwe ‘erfelijke’ code beschreven kan worden. De laatste methode is de meest traditionele en kan niet echt als het creëren van nieuwe leven worden beschouwd.

In ‘Leven aus dem Labor: Die synthetische Biologie’ krijgen we te zien hoe ver de wetenschap gevorderd is. Dat valt een beetje tegen, maar ambitieuze plannen zijn er genoeg. Zo wil de Amerikaanse bioloog Craig Venter, die als eerste het menselijk DNA in kaart bracht, een bacterie ontwerpen die de wereld op een schone manier van energie voorziet, terwijl een andere wetenschapper, Jay Keasling, bacteriën wil ombouwen tot chemische fabrieken om goedkope malariamedicijnen te maken.

Toch lijkt dit allemaal nog erg op ‘oude’ biotechnologie, omdat het van in de natuur bekende elementen, eencelligen, uitgaat. ‘Het bijzondere van synthetische biologie is haar doelstelling’, zegt de bio-ethicus professor Giovanni Maio. ‘Ze gebruikt de middelen van de gentechnologie, maar heeft als doel zich compleet van de natuur los te maken. De synthetische biologie wil als het ware de natuur opnieuw uitvinden en elementen scheppen die in de natuur niet voorkomen en alleen in de menselijke voorstelling bestaan.’

In de definitie van synthetische biologie komt de mens dus op de stoel van de Schepper te zitten.

———————————-

Op de website van het Rathenau Instituut staan meer interessante publicaties en ook hun magazine Flux is zeer de moeite waard.

Op Youtube staan verschillende versies van de documentaire, niet allemaal even goed. Wel allemaal zonder ondertitels, deze is duits nagesynchroniseerd:

http://www.youtube.com/watch?v=5xC-VxAUhno

Print deze pagina
Bovenstaand bericht is geschreven op 10 mei 2012 door in de categorie 2012, Algemeen

Vorige en volgende berichten

« Ouder: Nieuwer: »

Een willekeurig bericht

Ik schrijf op deze site over allerlei onderwerpen. Soms is het heel persoonlijk, soms vooral informatief of beschouwend. Hieronder een willekeurig bericht uit ruim 2000 berichten.

Comments are closed.