Een bijzonder nieuwbouwproject waar ik dankzij mijn werkzaamheden voor stadsdeel Westerpark in Amsterdam in een vroeg stadium bij werd betrokken, was de ontwikkeling van het GWL-terrein aan de Haarlemmerweg. Het moest een duurzame woonwijk worden met gevarieerde woningen en buitengewone aandacht voor de milieu-aspecten. Deze milieu-aspecten zouden overal terugkomen, in het energiegebruik, de watervoorziening, de afvalverwerking, het bouwproces zelf en de groenvoorziening.

Naast zichtbare, de wijk zou volledig autovrij worden en veel tuinen hebben, heeft het GWL vooral veel, minder opvallende milieu-toepassingen. Daarvan waren velen nog nooit eerder toegepast of nog nooit op zo’n grote schaal (600 woningen). Dat, en de combinatie van gebruikte milieu-toepassingen, maakte de wijk uniek.

Door de complexiteit van het project, de vele onderzoeken, experimenten en gevonden oplossingen werd het een voorbeeld en informatiebron voor anderen, in binnen- en buitenland, die soortgelijke projecten wilden starten.

Het was voor mij een extra leuk project omdat ik er in een vroeg stadium bij werd betrokken, waardoor ik vanaf het begin kon zien wat er allemaal bij zo’n project komt kijken. Van plan bij de stadsdeelraad, hun opdrachtgeverschap, het overdragen van het project aan ECO-plan (een consortium van Woningbouwverenigingen), het kiezen van de architecten, het draagvlak creeëren bij de buurt, het vinden van toekomstige bewoners.

De eerste opdracht voor SCEM was het maken van een brochure om buurtbewoners te informeren en geïnteresseerden van buiten het stadsdeel te enthousiasmeren.

Na een voorbereidend gesprek met de toenmalige stadsdeelsecretaris Larry Bath en hoofd Communicatie Vincent Tiel Groenestege stelde ik voor eerst een bevolkingsonderzoek te laten doen. Daar hadden Vincent en ik kort daarvoor al goede ervaringen mee opgedaan. Het onderzoek zou gegevens kunnen opleveren waarmee de verdere wijze van voorlichten en promoten van de wijk vorm zou kunnen krijgen. En er zou een lijst van geïnteresseerden komen die later bewoners konden worden. Het voorstel werd opgepakt en de eerste brochure kreeg een flap waarin een vragenlijst van het Nipo werd gevoegd.

De architecten waren al wel benaderd, maar er was nog geen enkel beeld. Daarom schreven Vincent en ik een briefing voor de (bovenstaande) illustraties van de brochure op basis van de inmiddels geschreven Nota van Uitgangspunten.

Na de eerste brochure volgden een tweede brochure, diverse advertenties, uitnodigingen e.d. en tenslotte schreef ik een boekje over het GWL-terrein voor de vele geïnteresseerden die het bezochten, zowel tijdens de bouw als daarna.