Gisteren was er een storing bij Ziggo. Een monteur had een hoofdkabel geraakt en het hele dorp zat zonder televisie. Jammer, want ik had een avondje relaxed ingepland en me daarbij verheugd op de aangekondigde Engelse detective George Gently.

Ik herinnerde me gelukkig dat ik twee jaar geleden een digitale USB tv op pc ontvanger had gekocht. Een apparaatje van Conceptronic voor een ‘daarvoor kun je het niet laten liggen’-prijsje. Ik wist nog waar ik het had opgeruimd. Tien minuten later was de software geïnstalleerd en kon ik, ruim op tijd voor de detective, alsnog televisie kijken.

De Conceptronic digitale TV-ontvanger, waarvoor ik 15 euro betaalde, kan alleen zenders oppakken die gratis digitaal uitzenden. Dat gebeurt in Nederland door de publieke omroepen, dus NED 1, 2 en 3  en de plaatselijke lokalen. Met de bijgeleverde software kunnen onder andere programma’s als videobestand worden opgeslagen en foto’s (zie hieronder) worden gemaakt uit de programma’s.

Onorthodoxe straffen

In de aflevering ‘goodbye China’ onderzoekt George Gently de verdachte dood van zijn voormalige informant China. De begrafenisondernemer en de verpleegster die de man tijdens zijn laatste levensuren verzorgde, vertellen namelijk een verschillend verhaal over zijn dood. Het spoor leidt naar het plaatselijke politiebureau. Het is duidelijk dat de politieagenten iets te verbergen hebben. De zaak wordt nog complexer wanneer ook de verdwijning van een puber jongen er een verband mee blijkt te hebben. Uiteindelijk blijkt de politie in het dorp er wat ongebruikelijke pedagogisch bedoelde methoden op na te houden. Daarbij worden twee jongens geslagen met middeleeuwse werktuigen, waarna één van hen zelfmoord pleegt.

Tegen het eind van de aflevering ontstaat een korte discussie over de gekozen werkwijze. Daarbij gaat het over hard optreden, de wet volgen of een individuele aanpak. Het doet me denken aan het verschil, dat ik bij tijd en wijle constateer, tussen politieoptreden vroeger en tegenwoordig.

Toen ik een jaar of twaalf was ben ik samen met een schoolvriend betrapt op het schieten met een luchtdrukpistool tegen een openbare prullenbak. De vriend had het pistool gekocht en we waren op zondagochtend naar een schoolplein in de buurt gegaan.

Een ‘burger’ had de politie gebeld en kort daarna stond er een politieman naast ons. Deze sprak ons vaderlijk toe en nam ons mee naar het politiebureau. Kort daarop kwamen mijn ouders langs. Door de gepantserde ruit van de arrestantenkamer zagen we ze praten met de politieman. Even later gingen ze weg zonder een woord met ons te hebben gewisseld. Na ongeveer een klein uur kwam de politieman de kamer inlopen en begon opnieuw zijn stichtelijke verhaal over onze toekomst, gevaarlijk, verboden en ‘niet meer doen’. Wij hadden tot dan toe in een ‘kinderangst’ gezeten, ons de verschrikkelijkste straffen ingebeeld en de gevolgen voor enze toekomst. In zijn laatste zinnen legde hij uit dat hij het hierbij liet (geen strafblad) en dat we naar huis zouden worden gebracht.

Later werd ik als ‘jochie’ nog vaker voor lichte vergrijpen (kapot achterlichtje etc.) vermanend toegesproken door politie. Door de persoonlijke wijze waarop dat gebeurde werkte dat positief. Geleidelijk ging echter de inlevend vriendelijke, op resultaat gerichte, methode er af en leken het meer vanuit politiemans ego-gestuurde vermaningen. Ik kan me daarbij voorstellen dat het bij de huidige jeugd agressie oproept.

De oorzaak van deze verschuiving zal een kip en ei verhaal zijn. Het natuurlijke gezag en het imago van ‘oom agent’ is veranderd naar het sukkel-imago dat de huidige straatagent bij veel burgers heeft. Het lijkt erop dat de huidige agent met de vaak dommige, weinig inlevende preken zichzelf nog enige autoriteit probeert aan te meten. Als je politieprogramma’s ziet, zoals blik-op-de-weg en de Britse en Amerikaanse varianten daarvan, dan is het wel leuk te constateren dat de Nederlandse agent in die preken wel oprechter lijkt dan zijn buitenlandse collega’s, of wellicht zijn ze camerabewuster. Een andere oorzaak ligt ongetwijfeld in de algeheel veranderde houding van burgers naar bepaalde beroepsgroepen, de toegenomen mondigheid van diezelfde burger, de verruwing en aggressie (verhuftering) van de maatschappij  en de toename van de bevolking.

Dit overdenkend denk ik dat ik vanavond maar weer een relaxte TV-avond inbouw. Ondanks het gemak van de Conceptronic hopelijk toch weer gewoon met Ziggo.