Waarom is voetbal leuk? Is het omdat het een afgebakende afspiegeling is van het leven, het bedrijfsleven? Elf mannen die naar de inzichten van een CEO een systeem spelen om een doel te bereiken, zowel letterlijk als figuurlijk. Op weg naar dat doel komen ze obstakels tegen. Dat zijn de tegenstander met ook elf man, de scheidsrechter die soms in je nadeel fluit en bijkomende zaken zoals het thuispubliek, een natte grasmat, een zachte bal of zelfs een ongemotiveerde medespeler. Net als in het bedrijfsleven weet je wat je doel is, maar de weg er naar toe loopt niet in een rechte lijn. En bij voetbal heb je dan slechts twee keer 45 minuten.

Ik heb zelf jaren gevoetbald. En vond het ook altijd leuk voetbal te kijken. Zondagavond met mijn vader naar Studio Sport en soms ’s woensdags als Feyenoord of Ajax aan de Europa Cup meededen. Maar toen ik wat ouder werd verloor ik mijn belangstelling. Dat kwam voor een deel door andere interesses, werk en vriendin. Maar ook omdat het ineens veel te veel werd. Elke week, elke dag was er voetbal. En het nakaarten werd ook steeds langer. Ik haakte geleidelijk af en pakte af en toe nog een wedstrijd mee. Volgen deed ik het toen al lang niet meer.

Wel hoge verwachtingen van stadgenoot Wesley Sneijder natuurlijk

Begin van de avond speelde Nederland tegen Denemarken in de eerste wedstrijd van het EK voetbal 2012. Ik moet na afloop denken aan de vergelijking met het bedrijfsleven en voorvoel dat ze het niet gaan redden dit keer. Daar zijn diverse redenen voor aan te geven, maar zowel op het veld klopt het niet als daarbuiten zijn factoren die een goede afloop tegenwerken. Net als in het bedrijfsleven hoeven niet alle parameters te kloppen om het doel te bereiken, maar als er te veel tegenzit dan kun je het wel vergeten. In het bedrijfsleven kun je dan vaak nog wel bijsturen, als je weet waar de problemen liggen. Maar bij voetbal is dat moeilijk.

Eén van de belangrijkste problemen is denk ik de kip/ei van het systeem. Van Marwijk wil een bepaald systeem spelen. Als je dat goed wilt doen zoek je daar de spelers bij. Maar de spelers zijn er al, want hij wil met dezelfde spelers spelen als twee jaar geleden. Maar juist die spelers, in ieder geval hun specifieke talenten, passen niet in dat systeem. Tenminste, ik vind niet dat hun individuele talenten in een team gepropt kunnen worden dat dat ook nog eens aan een vastgesteld systeem moet voldoen. Dan kan het zijn dat Huntelaar topscorer is in Duitsland en Van Persie in Engeland, kan Robben spelbepalend zijn bij Bayern en Schneijder bij Inter Milan. Maar daar hebben ze een team op zich heen dat min of meer rond hun individuele talent is gebouwd. In het Nederlands eftal moeten ze ineens dienend naar elkaar zijn. Maar ok, ik zal verder voetbal commentaar aan de nakaarters overlaten.

Zoals ik al zei zijn er ook externe factoren die volgens mij in het nadeel van Nederland zijn. Een nadeel overigens waarvan niet heb gekeken hoe andere landen daar mee om zijn gegaan. Maar de verblijfplaats van het Oranje-team ten opzichte van de plaats waar ze al hun wedstrijden spelen lijkt me niet handig. Volgens mijn routeplanner is het, met de auto, bijna 1400 kilometer. En wie al eens heeft gevlogen in de Oekraïne weet dat het daar geen pretje is, zelfs als je een bevoorrecht bent. En dat dan drie keer in anderhalve week. Als je, zoals Nederland, de drie eerste wedstrijden op één plaats speelt doe je er verstandig aan daar te overnachten en na de poulewedstrijden te verkassen. Ik weet zeker dat het ze gaat opbreken.

En zo zijn er meer argumenten en redenen te bedenken om dat onderbuikgevoel te verklaren dat ze na drie wedstrijden klaar zijn. Dit keer hoop ik dat mijn gevoel ongelijk krijgt. Maar, en dat is het belangrijkste dat ik in het bedrijfsleven leerde, je kunt rationaliseren naar een gewenste beslissing, om de feiten heenlopen, maar je onderbuikgevoel kun je slechts negeren, het heeft nooit ongelijk.