Vorige week woensdag plaatste Ber Hommelberg een fotootje op zijn facebook-pagina van een apparaat. Ber is een oud-klasgenoot van de middelbare school (Havo-4 Bonifatiuscolege ’75-’76). Frank Sinkeldam, een andere klasgenoot in dat jaar, reageerde direct met ‘Ice-cream making machine?’. Twee berichten later vertelde dat hij in ieder geval zeker wist dat het geen luchtverfrisser of broodbakmachine was. In datzelfde bericht nodigde hij zich uit voor een ijsje, als het apparaat was uitgeprobeerd.

Ik ben nauwelijks actief op Facebook. Maar het wonderlijke apparaat nodigde me uit te reageren met ‘ik dacht aan een retroradio of kacheltje. Ben ook altijd in voor een ijsje met slagroom, dus ….’

En van het een kwam het ander, dus zaten we gisterennamiddag in de tuin bij Ber. Het was mooi weer en zoals ik vandaag reageerde op Ber’s bericht dat het super was: ‘Ja was bijzonder. Alsof we elkaar de dag ervoor voor het laatst zagen gingen we verder waar we 35 jaar geleden gebleven waren, ouder, wijzer maar nog steeds als de jonge honden die vroeger de binnenstad van Utrecht onveilig maakten tijdens lespauzes’.

Oude herinneringen werden opgehaald. Het leuke was dat we elkaar aanvulden, corrigeerden of gehele nieuwe info konden verschaffen. Natuurlijk passeerden ook oud-medeleerlingen de revue. Met sommigen had één van ons nog contact, van anderen was elk spoor kwijt. Vooral Ber ws de afgelopen jaren nog bezig contact te houden met meerdere klasgenoten, hij heeft zelfs een subdomein op zijn site met foto’s en info over school en leerlingen. En ik hoorde dat hij en Frank al een paar keer reünies van het Boni hebben bezocht. Dat hielp natuurlijk om contact met de meisjes te krijgen. Want die waren al gauw onvindbaar doordat ze, na een huwelijk, hun achternaam veranderden.

Het was prachtig weer. Toen Ber aanstalte maakte om de ijsmachine aan te zetten en pannenkoekenbeslag te maken, bleek zijn vrouw Mieke dat al te hebben gedaan terwijl wij in de tuin herinneringen ophaalden. Ber hoefde nog slechts de pannenkoeken te bakken. Kort daarop zaten we weer in de tuin te genieten van het vanilleijs, de warme kersen en de pannenkoeken. Inderdaad, zoals Ber en Frank later schreven, voor herhaling vatbaar. Als we er elke keer 1 extra klasgenoot (of schoolgenoot) bijhalen wordt het binnen de kortst mogelijke tijd een reünie.