De afgelopen week ben ik een paar keer berichten tegengekomen in de krant over het verschil tussen THT, TGT en dergelijke en de boodschap dat we teveel voedsel weggooien terwijl dat nog goed eetbaar is. Alleen Nederlandse particulieren gooien jaarlijks al ruim 1.000.000.000 kilogram (1 miljard pakken suiker) goed voedsel weg en dat is alleen het vaste voedsel, dranken komen daar nog bij. Als er al een buts in een appel zit, of een pluisje schimmel op de kaas gaat deze al in de kliko. Terwijl, ouderen mensen doen dat nog steeds, het er ook eenvoudig kan worden afgeschraapt of gesneden.

Bijzonder dat mensen, zeker bij Tenminste Houdbaar Tot, direct denken dat het bedorven is als de datum is bereikt. Ik kan me er wel iets bij voorstellen. Want vanuit het productieproces van de fabrikant is het wel te begrijpen, maar vanuit de consument is het koddig dat getal te zien dat op sommige producten staat. Daar staat bij THT (maar ook bij andere aanduidingen) niet alleen een datum, maar ook een tijd. Zo goed zijn we al in de voedselproductie, dat we precies weten op welke tijd de pindakaas, appelmoes en dergelijke is bedorven. Ik begrijp natuurlijk ook wel dat het eenvoudig de productietijd is op een datum enkele maanden voor de als THT geplaatste datum.

Lees verder over dit probleem, de spelers en de kosten op NRC Next

Gisteren reed er een auto voor me en toen moest ik aan bovenstaande denken. Een oranje Subaru met kenteken 14 – TNT – 3. Zo vlak na de EK denk ik dan de 14 spelers van Oranje (11 + 3 wisselspelers) waren Tenminste Houdbaar tot 3 wedstrijden. Probleem was niet één rotte appel, maar meerdere en samen in één mandje gaf dat problemen.