Tijdens de spontane afspraak bij Ber Hommelberg twee weken geleden spraken we ook over ons werk. Ik vertelde dat ik naast de werkzaamheden voor klanten ook eigen projecten deed of handeltjes. Dat laatste vaak meer vanuit interesse voor of enthousiasme over een product, dan uit mogelijk gewin.

Eén van die producten zag ik in Amerika en rond de Millenium-wisseling besloot ik het naar Nederland te halen. Ik had het hier nog nooit gezien. En leidde het dus enigszins in met ‘onbekend spel, file, autootje, puzzel, strategie en dergelijke’.

En toen zei ik, in de tuin bij Ber, hoe het heette, ‘Rush Hour – het traffic jam spel’. Ber’s reactie was voor mij wonderbaarlijk. Hij sprong enthouasiast op en riep ‘maar dat kennen we heel goed. We hebben het spel en diverse aanvullingskaarten’. Hij ging naar binnen en kwam even later met het spel terug.

Het was niet eens zo makkelijk geweest 500 spellen naar Nederland te krijgen. Want Binary Arts, de producent, had een importeur voor de Benelux, een Belgisch bedrijf. Een vertegenwoordiger van dat bedrijf belde kort nadat ik Binary Arts had benaderd. Daar moest ik eerst mee onderhandelen.

Eigen zending

Het ging om een kleine zending, zei ik. Ze wilden een offerte sturen en waarschuwden me over hun rechten. Toen ik twee dagen later de offerte kreeg bleken ze wel erg hoge marges te hanteren en besloot ik alsnog te kijken of ik het in Amerika kon regelen.

Later kreeg ik, waarschijnlijk als klant, ook een exemplaar van Railroad Rush Hour toegestuurd. De Rush Hour spellen was ik allemaal vrij snel kwijt, zelfs mijn eigen exemplaar. Dat leek in eerste instantie wat lastiger dan gehoopt. Als ik me goed herinner waren er toen net overnames in de speelgoedbranche.

Bijna alle bekende zaken, zoals Bart Smit, Intertoys en dergelijke gingen naar Blokker. Ze bleven allemaal autonoom, maar waren nog aan het zoeken naar strategie. Daarbij botste ik op argumenten als tijdgebrek en ‘preferred supplier’.

Op de smartphone

Later heb ik Rush Hour nog eens als gratis spelletje op een Palm mobiele telefoon gehad. Ook op mijn iPhone heb ik nu weer een gratis versie van Rush Hour, er is ook een betaalde versie, en enkele varianten op het spel. Eén bijna identieke variant is UnBlockME, een andere, maar soortgelijke denkpuzzel is GetMeOut. Deze denkspelletjes zijn ideaal tijdens momenten dat je ergens op moet wachten, zonder dat je invloed hebt op de wachttijd.

Een paar jaar geleden heb ik veel administratie uit die tijd weggegooid. Maar volgens mij heb ik van de aankoop van Rush Hour nog wel wat bewaard. Als dat zo is, komt het wel weer eens tevoorschijn. Het ligt vast niet meer tussen mijn administratie, maar heeft een plekje gekregen bij de stapel ‘nostalgie’. Als de files in mijn leven voorbij zijn, zal ik daar eens rustig doorheen bladeren.

Andere naam

Binary Arts heeft haar naam in 2003 gewijzigd in ThinkFun. Op mijn verpakking stond nog Binary Arts en als ik me goed herinner had het een gedeeltelijk transparante deksel waar je het spel doorheen kon zien.

Dit filmpje toont de oplossing en werking van RushHour: Youtube.