- René van Maarsseveen - https://renevanmaarsseveen.nl -

Ton Schulten

Ton Schulten zomergloed

Ik was gevraagd een folder te maken voor het boek over Ton Schulten, ‘schilder van het landschapsmozaïek, ontmoeting met een bevlogen colorist’.  Het was in het laatste jaar voor de verkoop door Joost Bloemsma  van uitgeverij Het Spectrum.

Ton Schulten - boek van Het SpectrumTon Schulten was een persoonlijke vriend van Joost en zijn vrouw. De werkzaamheden aan de folder, die ik overigens niet afmaakte, was mijn laatste activiteit voor Het Spectrum. Het Spectrum werd kort daarna verkocht aan Meulenhoff (PCM).

Ootmarsum

Enkele maanden later logeerde ik bij Koos en Nora, vrienden die kort daarvoor een twee huisje hadden gekocht in Twente.

Met Koos ging ik al regelmatig op biertocht. Dat bracht ons al op verschillende plaatsen in Nederland en België. Maar in Ootmarsum, het buurdorp van zijn tweede woonplaats, had hij twee prachtige kroegen ontdekt waar hij me vanzelfsprekend mee naar toe nam. In de eerste kroeg werd ik verrast door de nieuwe bieren. In de tweede door de eigenaresse.

Ton Schulten

Genoeg reden om beide dranklokalen de volgende avond(en) weer te bezoeken. Halverwege de avond kwam er ineens een man naast me zitten aan de bar. Hij had naar iedereen gezwaaid, het was dus een bekende. Maar hij kwam mij ook zo bekend voor.

Dat brilletje, dat witte haar. Dat was toch die tekenaar van Jan, Jans en de kinderen. Toen ik een klein rondje gaf aan de al langer aanwezige heren en dames aan de bar, hoorde ik mezelf ineens vanuit mijn onderbewuste zeggen ‘doe meneer Schulten er ook een’.

Het was Ton Schulten. De man van de foto’s die ik had gekregen voor de niet afgemaakte folder van dat boek. Nog tot enkele jaren daarna kwam ik hem tegen. Van enkele panden in Ootmarsum, bij onze eerste kennismaking, werd hij eigenaar van het halve dorp. Door het succes van zijn kleurrijke schilderijen, uiteraard.

Imitaties en auteursrechten

Inmiddels was ik via een klant uit de horeca in contact gekomen met Gaby, een ondernemer uit Abcoude. Hij had een bedrijf dat schilderijen liet namaken in China. Daar waren enkele hele goede Chinese kunstenaars bij. Die konden Rembrandts exact namaken. En er waren vele Chinezen die slechts een kwast konden vasthouden. Maar die kwamen toch nog altijd dicht in de buurt van het origineel.

Ik sprak Gaby aan over auteursrechten. Bij Rembrandt was het niet aan de orde, vertelde hij. Zolang het namaaksel een beetje afweek van het origineel was bij recenter werk ook geen probleem.

Massa’s nagemaakt werk

Gaby kwam af en toe langs als een vertegenwoordiger, met een aantal schilderijen in zijn auto. Toen ze, binnen Abcoude, naar een ander pand gingen werd ik uitgenodigd voor een bezoek.

Daar zag ik de gehele tweede verdieping van de bedrijfsruimte vol staan met schilderijen. Het best vertegenwoordigd waren de bloemen van Van Gogh én de karakteristieke landschappen van Ton Schulten.

Ton Schultens reactie

De eerstvolgende keer in Ootmarsum sprak ik Ton Schulten aan over de vele varianten op zijn thema. Maar hij had zijn dag niet en had al wat biertjes op. Hij mompelde wat en maakte een armgebaar van ‘laat maar gaan’. Daaruit concludeerde ik dat ik het er maar niet meer over moest hebben.

Lookalikes

Ton Schulten lookalikes

Ton Schulten lookalikes in Winterswijk

In de jaren daarna kwam ik nog regelmatig Ton Schulten lookalikes tegen. Zo ook twee weken geleden in Winterswijk.

Dat plaatsje ligt voor een randstedeling in dezelfde buurt als Ootmarsum, gewoon een eindje naar het oosten. Voor de Ootmarsummers (Tukkers) en Winterswijkers (Achterhoekers) is er een wereld van verschil.

Louis Kwak

Ondertekend door Louis Kwak hingen daar ‘Ton Schulten’-imitaties. De kwastvoering was grof, de uitvoering slordig en de compositie eenvoudig.

Ook zonder de naam Louis Kwak zou het zeker niet voor een Ton Schulten kunnen doorgaan. Maar voor een toerist, er liepen veel Duitse toeristen in Winterswijk, zouden ze aantrekkelijk genoeg kunnen zijn.

Zie ook de website van de Gallerie Ton Schulten