Gisteren sprak ik John, een vriend die jaren geleden naar Engeland emigreerde. Natuurlijk lachten we nog wat over het zwembroekje dat hij van Sue, zijn Engelse vrouw, had gekregen en mijn verbazing over de ‘bikini‘. Hij wist ook niet wat haar bezielde, maar in de veiligheid van hun eigen huis wilde hij haar wel tegemoetkomen en het broekje gaan dragen.

John en Sue bewonen een groot huis in Kensington, Londen. Ze hebben een prachtig zwembad dat gedeeltelijk binnen en voor een deel buiten het huis ligt. Hun buren zijn ‘celebrities’ als Mick Jagger, Madonna, Richard Branson en vele anderen; met sommigen hebben ze contact, met anderen niet.

Overigens weet ik inmiddels, dat als John het over deze ‘neighbours’ heeft ze soms enkele straten van hun vandaan wonen, Maar John en Sue zitten in het wereldje. We are cirulating, noemt John dat. Bert van der Veer zou ze kenmerken als ‘marginaal bekende Britten’.

Huis van Lakshmi Mital (indiër), Rijkste Brit, 2e rijkste Europeaan

Huizenmarkt

Na het zwembroekje kwamen John en ik, door de aankomende verkiezingen in Nederland, te spreken over de Engelse huizenmarkt. Ik had gehoord dat het in Engeland nog beroerder is dan in Nederland.

‘Ach’, zei John, die inmiddels Djon heet in plaats van Sjon, ‘het is maar hoe je het bekijkt. Aan alles zitten altijd minstens twee kanten’.

In de loop van het gesprek vertelde hij over een pand dat in Londen te koop staat. Veel bijzondere panden komen, evenals daar, niet bij de makelaar. In het circuit wordt voorzichtig geïnformeerd naar belangstelling, dan gezocht naar geïnteresseerden en zo vervolgt het verkoopproces zich geleidelijk verder. Een huis is daardoor vaak al verkocht voor het ‘op de markt’ komt.

Natuurlijk zijn er bij de afwikkeling van de koop wel specialisten betrokken, gedeeltelijk omdat het verplicht is, maar ook uit gemak. ‘Want je denkt toch niet dat de koper zich zelf met de administratieve afhandeling bezig houdt’.

Duurste pand ter wereld

Het pand waarop John doelde was echter moeilijk te verkopen en zou eerdaags wel op de markt komen. Het pand was in 1985 in oude stijl gebouwd naar een ontwerp van het Londense architectenbureau YRM (yorke rosenberg en mardall). Veel van de oude, historische panden in het centrum van London zijn na WO 1, WO 2 en bij stadsontwikkeling vervangen door nieuwe panden.

Vrijwel altijd kregen de nieuwe gebouwen aan de buitenkant in het ontwerp een verwijzing naar het Victoriaanse tijdperk. Het gebouw, waar John over sprak, had vier woonlagen met elk een zwembad, bijna 50 slaapkamers en was gebouwd door een Arabische diplomaat.

De laatste bewoner was een Sultan. Deze had het pand na de dood van de diplomaat gekregen, maar de sultan was eind vorig jaar overleden. Daarna was het pand in het circuit gekomen. Vlak voor John een week geleden naar Nederland kwam hoorde hij dat het ‘op de markt’ zou komen als het duurste pand ter wereld. ‘Daar is mijn pandje van 16 miljoen een koopje bij’, vertelde hij.

Mensenkennis en informatie

John, verdiende zijn eerste geld in de televisiewereld, maar werd ‘rijk’ met handel en vastgoed. Hij vertelde dat aanwezigheid in het circuit en informatie opvangen, voor het algemeen bekend is, de belangrijkste peilers zijn om groot geld te verdienen. En daarnaast is mensenkennis handig.

Als voorbeeld gaf hij vastgoed. Het klinkt misschien gek, zei hij, maar een pand kan bij ons in het centrum soms in één week meerdere keren van eigenaar veranderen. Soms door grillen van popsterren, kunstenaars en dergelijke, soms door informatie en speculatie. In dat laatste geval praat iemand in de wandelgangen met ‘a bloke’ die van zijn pand af wil.

Er wordt een verkoopdeal gemaakt. Daarna hoort iemand anders ervan, die het pand al heel lang had willen hebben. Het wordt doorverkocht. De man (of vrouw) die het pand graag wilde hebben komt iemand tegen die er veel geld voor biedt en denkt ‘kassa’.  Enzovoort.

Grillige kopers

John vertelde nog enkele anekdotes over popsterren. Van de bekende popster die een avondje had doorgezakt met een andere popster en de volgende ochtend het pand kocht van diens buurman, waardoor hij in het vervolg over de heg naar zijn drinkmaat kon gaan. Kort daarop was de vriendschap bekoeld, of werd er opgezien tegen verhuizen en ging het pand weer in de verkoop.

Of de in korte tijd rijk geworden artieste die werd geadviseerd een duur, maar al lang onverkoopbaar, pand te kopen. Door haar aankoop werd het pand ineens courant. Het pand werd al snel voor een flinke prijs doorverkocht, waarbij de artieste een kleine winst maakte en de adviseur een grote winst, door zonder risico even tusseneigenaar te zijn.

Maar ik moest niet denken dat popsterren naïef zijn of dom, verteld John, want het is een doornede van de bevolking, er zitten hele domme bij en hele slimme en alles ertussen.

Wie geïnteresseerd is het duurste pand ter wereld moet even bij Google:
Grotere kaart weergeven