apocalyps op poster van film 2012

Dit is mijn laatste bericht. Morgen vergaat de wereld. Haha. Onzin natuurlijk. Een vriend die zich al jaren in de Maya’s verdiept en ook bekend is met hun voorspellingen, kalender en andere zaken vertelde me vorig jaar dat er helemaal niets aan de hand is. Dat was vlak na het uitkomen van de film 2012.

Evenals wij elk jaar onze kalender vervangen, zo moet ook de Maya kalender worden vervangen. Dat gebeurt niet jaarlijks, denk ik dan concluderend, maar om de ruim 5000 jaar. En bij de Maya’s hangen daar allerlei spirituele gedachten omheen.

Spirituele gedachten die overigens ook bij het Christendom, de Antroposofie en andere religies, sekten en groeperingen leven. Allemaal hebben ze filosofieën over veranderingen in de wereld, en allemaal gebruiken ze daarvoor hun eigen jargon, eikpunten, datums en bijbehorende onderbouwing.

En in allemaal zit denk ik een kern van waarheid. In ieder geval achteraf beredenerend. Die waarheid is niet dat de wereld vergaat. Maar wel dat er veranderingen op til zijn. Het leven is nu eenmaal een continue golfbeweging. Het leven van het individu bestaat daarbij uit enkele golfbewegingen die zich in een aantal jaren voltrekken, gemiddeld 80 jaar. Bij de mensheid zijn het golfbewegingen die zich over langere perioden uitstrekken. En er zijn daarbij, als je het bestudeert of vanuit een bepaalde invalshoek bekijkt, meerdere golfbewegingen te herkennen.

De econoom ziet de golfbeweging van welvaart, die in 1929 op een dieptepunt is. Daarna groeide het naar een hoogtepunt en nu daalde het weer. Iedere deskundige herkent zulke golfbewegingen in zijn eigen vakgebied, soms korte golven over enkele jaren verspreid, soms lange golven over tientallen, honderden jaren of zelfs eeuwen.

Bij grotere fenomenen is de golfbeweging moeilijker te zien. Zeker wanneer het onszelf, de mensheid, betreft. De golfbeweging waarin wij zelf zitten is moeilijk te herkennen. Omdat we er midden in zitten kunnen we dan vaak alleen positieve en negatieve voorbeelden geven van het fenomeen dat we willen bekijken.

Omdat de media vooral geïnteresseerd is in negatieve voorbeelden lijken die de overhand te hebben. Maar er zijn evenveel, zo niet meer, positieve voorbeelden. Maar die laatste zijn lastiger te herkennen omdat we het als massa als ‘normaal’ beschouwen. Denk bijvoorbeeld aan fatsoen. De media staan vol voorbeelden van zelfverrijking, corruptie, zinloos geweld op straat en dergelijke. Positieve voorbeelden halen nauwelijks de media. De helpende hand, de vriendelijke benadering, de glimlach zijn niet interessant voor de media.

De overgang naar een andere periode zoals de Maya’s het beschrijven, maar waarover bijvoorbeeld ook in de Bijbel teksten zijn te vinden, is die van afscheid nemen van een periode. Astrologen, zoals de Maya’s, zullen dat beredeneren vanuit de stand van de sterren. Anderen zien het als een noodzakelijke ontwikkeling omdat we als mens zijn vastgelopen op een doodlopende weg. Onbenoemd beweegt de mensheid zich dan naar of in een nieuwe fase.

Het is als het keren van de olietanker, die Joop den Uyl ooit als voorbeeld gebruikte van de traagheid waarmee resultaat van overheidsmaatregelen zichtbaar worden. Ook veranderingen bij de mensheid gaan traag, daar kunnen generaties overheen gaan. Het resultaat van zo’n veranderingsproces dat al lang is ingezet wordt dan pas jaren later voor iedereen zichtbaar. Dat de Maya’s er een datum aan hebben gegeven, een datum die mogelijk een keerpunt markeert, doet daar niets aan af.