Guus Brugman

Het zal rond 1995 zijn geweest dat ik regelmatig contact had met Guus Brugman. Hij was toen marketingman bij WordPerfect Nederland. Een paar jaar daarvoor had hij met onder andere Simant Melse het boek ‘WordPerfect 5.0’ geschreven.

Met een aantal auteurs hadden we het idee opgevat voor Addison Wesley een aantal boeken uit te brengen rondom WordPerfect producten. Ik zou een boek over DataPerfect schrijven. Het project is slechts gedeeltelijk van de grond gekomen en er zijn twee boeken in de serie uitgekomen.

Later maakte ik voor AW het mini-boekje WordPerfect 5.1, een promotie naar aanleiding van het boek van Guus en Simant.

Helpdesk humor

Wat ik me nog goed kan herinneren van de bezoeken aan Cappelle, waar WordPerfect was gehuisvest, was de helpdesk humor. Dat waren de vele annekdotes waar we nog wel eens een boekje over zouden maken. Helpdesk humor. Er kwamen gekke telefoontjes binnen bij WP, evenals waarschijnlijk bij andere soft- en hardwarebedrijven in die tijd.

Van de man die WP aan het installeren was. Dat ging nog met 5¼ disks, die vanwege de buigzaamheid van de magnetische drager ook wel floppy’s werden genoemd. Op het scherm had de man toch duidelijk gelezen dat hij, na het tweede floppy, de derde in de diskdrive moest plaatsen. Maar hij kreeg de derde disk er met geen mogelijkheid in. Bovendien had hij nog enkele disks te gaan. Het was de helpdesk medewerker snel duidelijk dat de man de eerste twee disks nog in de drive had zitten.

Een andere keer werd er gebeld door een vrouw die op het scherm las ‘druk op een willekeurige toets om verder te gaan’. Dat deed ze. Maar daarna moest ze helemaal opnieuw beginnen. Na vijf keer vond ze het welletjes en belde de helpdesk. Na enig over en weer praten kwam de helpdeskmedewerker er achter dat de vrouw de aan/uit knop van haar computer als willekeurige toets had gekozen.

Anekdotes

De anekdotes in het boekje met helpdesk humor zouden langer worden. Want de clou is grappig, de gesprekken tussen de klant en de WP medewerker zijn echter ook vermakelijk. Ze tonen hoe gemakkelijk miscommunicatie kan ontstaan. Zeker wanneer een probleem voor de eerste keer voorkomt en de medewerker er nog niet bekend mee is.

Op andere plaatsen kom je ook verrassende situaties tegen, die vergelijkbaar zijn met helpdesk humor. Enkele voorbeelden:

McDonalds Chicken McNuggets

Ik ben met drie vrienden bij McDonald’s. Op het menu staat dat Chicken McNuggets te bestellen zijn in 6, 9 of 12 stukjes. Ik vraag om een half dozijn kipnuggets.
Het meisje achter de toonbank kijkt me meewarrig aan en zegt, ‘we hebben geen half dozijn nuggets’.
‘Echt niet?’, vraag ik
‘We hebben ze alleen in porties van zes, negen of twaalf’, antwoordt de tiener.
‘Dus ik kan geen half dozijn nuggets bestellen,’ vraag ik retorisch, ‘doe er dan maar zes”.
Ik hoor de vrienden achter me gniffelen.

Het beurtbalkje

Ik sta bij de kassa van Albert Heijn met slechts een paar producten op de band. De vrouw achter me begint haar spullen ook uit haar winkelwagentje te halen. Ze legt de producten dicht bij die van mij. Om verwarring te voorkomen pak ik het stokje, dat bij supermarkten ‘beurtbalkje’ wordt genoemd, en leg dit tussen onze boodschappen.
Als het kassameisje mijn laatste product heeft gescand pakt ze het beurtbalkje op. Ze draait het een paar keer en is duidelijk op zoek naar een barcode.
Ze kan de streepjescode niet vinden en vraagt me, ‘Weet u hoeveel dit kost?’
Ik antwoord haar, ‘ik ben van gedachten veranderd, ik denk dat ik dit product vandaag niet koop’.
Ze zegt ‘OK’en legt het beurtbalkje achter haar bij de andere niet afgerekende producten.
Ik betaal mijn boodschapen en vertrek.

De ATM gleuf

Bij een internetcafé in de hoofdstad zie ik een vrouw haar creditkaart met een korte beweging een paar keer in en uit een floppy drive steken. Benieuwd naar haar antwoord, vraag ik haar wat ze deed. ‘Ik ben aan het winkelen op internet en ze blijven vragen om mijn creditcard’.
Logisch dat ze, zoals ze zei, de ATM-gleuf gebruikte.

Contactsleutel

Op de parkeerplaats bij een winkelcentrum zie ik een jonge vrouw beteuterd naast haar auto staan.
‘Kan ik je ergens mee helpen?, vraag ik haar.
Ze antwoordt, ‘Ik wist dat ik de batterij moest vervangen. De opener werkt niet en ik kan niet in mijn auto. Zouden ze daar (wijzend naar een tabakswinkel aan de rand van het winkelcentrum) een batterij hebben die past?’
‘Hmmm, bij de bouwmarkt hebben ze het in ieder geval zeker’, zeg ik, gevolgd door de vraag ‘Heb je alarm op je auto?’.
Ze vertelt me dat ze alleen de afstandbediening heeft. Ik neem die van haar over en druk het knopje op de contactsleutel tevoorschijn te halen. Daarmee ontgrendel ik de deur handmatig. Ze kijkt me verbaasd aan, maar begint al snel ontspannend te lachen.

Kopieerpapier

Enkele jaren geleden werkte bij een klant een stagiair. Op een dag was ze aan het typen op een ouderwetse schrijfmachine. Ik hoorde haar aan een andere medewerker vragen ‘Het papier is bijna op, wat moet ik doen? ‘Het snelst is even naar het kopieerapparaat lopen’, was het antwoord. Even later zie ik de stagiair naar de kopieermachine lopen met een velletje papier. Ze legt het onder de klep en maakt een aantal kopieën. Voor diegenen die deze begrijpt, ze had papier uit de lade van het kopieerapparaat moeten halen.

Dettol Mierendoder

Een moeder belt 112. Bezorgd vraagt ze de telefoniste naar de Eerste Hulp. Deze vraagt natuurljk wat er aan de hand is.
De moeder antwoordt ‘mijn zoontje heeft mieren gegeten’.
De telefoniste adviseert het kind een anti-histamine product te geven. ‘Even bij de drogist vragen en dan komt het wel goed’.
Daarop vertelt de moeder ‘ik heb hem een oplossing Dettol Mierendoder gegeven….’
Het antwoordt van de telefoniste is te raden, ‘Oh, breng hem dan zo snel mogelijk naar de Eerste Hulp’.

Remlichten

Vooral wannneer oudere mannen bij elkaar zitten kun je ze gemakkelijk verleiden met hun eigen voorbeelden te komen. Die zijn vaak vanuit hun werkpraktijk (zou daar ‘practical joke’ vandaan komen?) en werden ook wel in scene gezet. Zoals de leerling monteur die in een garage de remmen moet controleren. Hem wordt gezegd het rempedaal in te drukken en dan snel naar de achterkant van de auto te lopen om te kijken of de remlichten nog gloeien.

Zie ook: Van Maarsseveen humor en ‘Humor, een geweldig medicijn‘