- René van Maarsseveen - https://renevanmaarsseveen.nl -

Dat werkt niet

Wanneer je meer achter je hebt liggen dan voor je ontstaat sterker de neiging dat verleden te betrekken bij je beoordeling van het heden. Bij iedereen zal zich dat op  een andere manier uiten. Bij mij zijn het vooral de voorbeelden uit vele situaties, die ik gebruik om mijn mening te onderbouwen of die ik voor mezelf houd bij het beschouwen. Vaak springen de vergelijkbare situaties spontaan in mijn gedachten tijdens een gesprek of overleg in mezelf (nadenken).

Een paar dagen geleden zat ik te praten met iemand die steeds zei dat werkt niet. Na vijf keer dacht ik ‘hier klopt iets niet’. Ik zat in een gesprek met Harry over distributie. Wat ik ook voor creatieve vondst bracht om hem anders naar zijn distributie te laten kijken, zijn reactie was ‘dat werkt niet’. Na de introspectieve vraag wiens ego hier in dit onbetaalde, vrijblijvende gesprek werd gestreeld, kwamen de voorbeelden in gedachten.

Toen dacht ik aan die uitgever die ik twee jaar geleden sprak met een voorstel voor een boek. Ik had twee zinnen gezegd en hij reageerde al met ‘dat hebben we drie jaar geleden al geprobeerd, dat werkt niet’. Opgevoed met klassieken en denkend aan Disraëli, houd ik dan mijn mond. Ik denk er het mijne van, zoals ‘wat een kortzichtigheid en wat dom om niet door te vragen. Nu reageerde hij op een hoofdwoord, bijv. Beatrix of koffie.

Maar bij uitgeven gaat het, zeker tegenwoordig, om het concept, de promotie of zelfs marketing in zijn geheel. En dan heb je uiteindelijk nog berekenbare zaken als de actualiteit en het onverwachte. Zelfs als bij doorvragen zou blijken dat mijn voorstel qua concept e.d. overeenkwam, dan zou er nog die laatste factor zijn. Met nadenken, creativiteit en inventiviteit kun je die een klein beetje naar je hand zetten. Het verwonderde me niets dat ik een paar maanden geleden hoorde dat de uitgever zo goed als failliet is.

Ok, er zullen ook andere factoren hebben meegespeeld. Maar toch. Ik denk ook dan direct aan andere uitgevers die ik ken. Joop Boezeman van AW Bruna uitgevers en zeker de zelfstandige uitgever Chris de Graaf, van Karakter Uitgevers, vragen door. Ze proberen het oorspronkelijke te ontdekken in een voorstel, ze luisteren en zoeken naar  mogelijkheden, de waarde voor het bedrijf en de lezer. Natuurlijk gebruiken ze daarbij hun eigen referentiekader, maar ze zien die als een uitdijend heelal in hun binnenwereld, die gevuld kan worden met nieuwe kennis, inzichten en kansen.

Van mensen die luisteren en daarna meedenken accepteer je tegenspraak. Daarmee ontstaat samenwerking, dialoog, uitwisseling.  Te veel mensen echter, zowel gewone werknemers als ondernemers, verschuilen zich achter dat werkt niet. En erover nadenkend kan ik het alleen maar duiden als ‘angst voor het onbekende’. Daarbij kan de crisis een rol spelen, maar bij veel ondernemers zie ik ook de onwil in te zien dat de wereld met de komst van internet enorm is veranderd, het gebrek aan enthousiasme zich te verdiepen in de nieuwe mogelijkheden en uiteindelijk de onmacht om de kansen en mogelijkheden te grijpen.

Het enige dat ik me nu nog afvraag is of de lamlendigheid achter ‘dat werkt niet’, de onlust te investeren en het gebrek aan gezond opportunisme het structureel zijn.

Zelfs bij mensen die nog enthousiast te maken zijn met plannen en nieuwe ideeën zie ik een negativisme. Wanneer de volgende stap moet of kan worden gezet volgt een tirade van macro-economische verschijnselen. Voorbeelden die niet relevant zijn voor de uitvoering van een plan binnen een bedrijf(je), maar waarmee het enthousiasme en de daadkracht verdwijnen. Daarachter zit waarschijnlijk gewoon hetzelfde fenomeen als dat werkt niet.