De binnenwereld van de ander zien
Soms heb ik gedachtes die als een onvaste stof door mijn hoofd zweven. Af en toe dwarrelt er een deeltje wat meer herkenbaar voorbij. Dan zie ik soms in welke context het mogelijk in mijn gedachten is gekomen. Meestal is het te weinig om een geheel te kunnen vormen.
Als ik iets lees kan het soms ineens op zijn plek vallen. Soms spookt het dan toch nog door mijn hoofd en blijft het me bezig houden.
Ik zal een voorbeeld geven.
Ik lees over wethouder Den Besten in Utrecht. Ze neemt ontslag om zeven weken vakantie te houden en wil daarbij gebruik maken van de wachtgeldregeling. Ondanks het feit dat ze weet dat ze daarna weer in een goed betaalde baan terecht komt.
Er zullen vast details zijn die niet zijn vermeld in de berichtgeving erover. Maar vanuit de informatie uit de kranten zijn er twee boodschappen. Ze denkt recht te hebben op wachtgeld. Dat is mogelijk, maar na zelf ontslag nemen… , en het komt in deze tijd een beetje vreemd over op mensen die moeten inleveren.
Onhandige communicatie
Haar communicatie is niet handig. Iemand die uit een baan komt, waarvan het salaris in overeenstemming is met de druk en werkuren, moet niet als argument gebruiken dat hij/zij vanwege die drukte en werkuren zeven weken vakantie wil en het wachtgeld. Want de werkdruk is al gecompenseerd met het salaris.
Het enige legitieme argument is dat ze denkt vanuit haar functie recht te hebben op wachtgeld. Dat laatste is volgens mij echter een denkfout. Als dat zo is dan is het er één die je van iemand in haar functie niet zou verwachten
De situatie waarin haar werk stopt wordt me in de huidige berichten niet helemaal duidelijk. Volgens mij is er een ambtstermijn en die stopt niet half februari. Als ze eigenlijk gewoon had behoren door te werken tot de dag vóór ze in de nieuwe baan begint, dan heeft ze zelf ontslag genomen omdat ze zo nodig een rustperiode wil hebben. Daar is het wachtgeld natuurlijk niet voor bedoeld. Als ze vakantiedagen had gespaard, had ze een rustperiode kunnen nemen die was doorbetaald als normaal onderdeel van haar arbeidscontract. Etc.
De onsamenhangende gedachten
Maar Den Besten komt er wel op terug vermoed ik. Daarmee kom ik bij enkele van de onsamenhangende gedachtes die door mijn hoofd zweefden en die bij het lezen over haar wachtgeldverhaal dichter bij elkaar komen. Nog niet helemaal als geheel, maar wel met elkaar verbonden. Ik zal proberen ze hier wat meer samenhangend te beschrijven, waarbij de min of meer oorspronkelijke gedachte vet is gemaakt.
1.
Ik hoorde eens het volgende.
Als iemand iets uit een schap haalt bij de supermarkt dat is dat pas strafbaar op het moment dat hij/zij het onbetaald voorbij de kassa brengt.
Dat is logisch. Ergens vóór het voorbij de kassa lopen zonder te betalen is de gedachte bij de persoon ontstaan het product te stelen. Pas op het moment dat niet wordt afgerekend wordt zichtbaar dat het geen gewone boodschap is. Stel dat de intentie er wel was om het product te stelen, maar dat daarvan op het laatste moment toch wordt afgezien. Dat kan om allerlei redenen gebeuren buiten de persoon om; wellicht staat er een agent bij de kassa.
Het gaat over de potentieel ‘criminele intentie’, waaraan een gedachte vooraf ging.
2.
Wat kun je zeggen over iemand die fantaseert over het plegen van een moord, het doen van een aanranding of een oplichtingsscenario uitdenkt. Er zijn mensen bij wie zoiets nooit opkomt, er zijn er wellicht bij wie het speels opkomt en mogelijk anderen die er regelmatig over fantaseren. Maar het gebeurt in een binnenwereld waarin we niet direct zicht hebben.
Toch krijgen we regelmatig signalen of tekst door uit die binnenwereld van een ander. En ook in gedrag van een ander kunnen we soms de voorliggende gedachte uitlezen. Met het ontdekken van
flarden uit die binnenwereld zien we de grenzen van het referentiekader van de persoon
Iemand die oprecht en levendig fantaseert over het plegen een moord zal mogelijk de grens tot uitvoer nog net te ver weg vinden. Maar die grens mogelijk wel overgaan met een ander vergrijp, in een bepaalde situatie.
3.
De zakkenvullende bonustrekker, de rustperiode nemende potentiële wachtgeldtrekker, de jattende magazijnmedewerker, de laat betalende debiteur, de op zondag op een schoteltje geld ontvangende gereformeerde kerkganger. Aan alle gedrag gaat een gedachte, een overweging en/of afweging of meerdere gedachten vooraf.
Wat iemand doet maakt minder uit dat de afweging die hij/zij maakt iets te doen.
Van een man die in een gewelddadig en asociaal milieu werkt is agressie meer voor de hand liggend dan bij een bankdirecteur. Terwijl bij die laatste zakkenvullend graaigedrag logischer is dan bij de eerste. Beiden hebben echter binnen hun situatie eenzelfde keuze gemaakt tussen iets niet te doen en denken er wel mee weg te kunnen komen.
De conclusie
We weten nu dat wethouder Den Besten een afweging heeft gemaakt en dacht er wel mee weg te kunnen komen. Ik ben benieuwd of ze de voor- en tegenargumenten heeft beredeneert. Ik denk echter dat ze in haar afweging zichzelf centraal heeft gezet en vanuit ego, zelfoverschatting en onbenul en natuurlijk het mogelijke recht op wachtgeld, alleen de voors heeft bekeken.
Ze heeft zich met haar keuze en de onderbouwing die daarop volgde in haar kaarten laten kijken. In haar volgende baan moet ze in de gaten worden gehouden. Ze heeft geen moeite een grens over te gaan, voor eigen belang te gaan etc.
Ook als ze alsnog afziet van het wachtgeld duidt dat er slechts op dat ze gevoelig is voor druk van vrienden, partijgenoten, de publieke opinie.
Binnenwereld
Haar initiële keuze is echter zichtbaar geworden. Een stukje binnenwereld is blootgelegd.
Soortgelijke gedachten als hierboven heb ik bij het doorzien van de leugens van een oud-president van de DNB en politici, bij een zich verrijkende oud-directeur van een Rotterdamse woningbouwvereniging en ga zo maar door.
Maar ik houd het vertrouwen in de mens en blijf open staan voor de gedachte dat het mogelijk is dat iemand zijn binnenwereld herordent en verandert met nobeler gedachten.
Vorige en volgende berichten
« Ouder: Persoonlijke veranderingNieuwer: Het viltje en de rode draad »Een willekeurig bericht
Ik schrijf op deze site over allerlei onderwerpen. Soms is het heel persoonlijk, soms vooral informatief of beschouwend. Hieronder een willekeurig bericht uit ruim 2000 berichten.