Naast kranten en tijdschriften lees ik boeken. Er liggen er altijd minstens drie naast mijn bed, die overigens overal en op verschillende momenten worden gelezen. Hopelijk binnenkort weer in de tuin. Dan wordt ook de ereader weer wat vaker gebruikt.

Mijn favoriete genre boeken bestaat uit thrillers, af en toe een roman en non-fictie. Dat laatste is een brede categorie. Het merendeel bestaat voor mij daarbij uit marketing/management, waaronder ook creativiteit en innovatie vallen, en menswetenschappen.

Tegenwoordig wordt ik niet meer zo snel verrast. Veel boeken bouwen voort op oude ideeën en proberen daaraan iets toe te voegen om het oorspronkelijker te laten lijken. Maar af en toe komt er wel eens wat voorbij dat afwijkt, door een verrassende eigenheid.

Dat had ik bij ‘ Bommetje, een aanslag op je ego ’ een eigen uitgave van PK2 Selfmanagement. Het is ontstaan uit de synergie van Paul Kortman en Peter Kemperman, nadat ze beiden jarenlang op hoog niveau ervaring opdeden in het zakenleven. Ze kwamen elkaar tegen in een tijd dat beiden hun werkzame leven een andere draai wilden geven. Wat dat inhield en waar dat toe leidde kunnen ze natuurlijk het best zelf vertellen, bijvoorbeeld op hun site PK2.

Zoals bij een gangbaar managementboek gebruikelijk zou ik hier iets kunnen vertellen over de inhoud. Maar je kunt het eenvoudig zelf lezen, door het boek te bestellen bij Managementboek of het hier te downloaden als pdf.

Wat ik zelf mooi vond aan bommetje was de mix van hun persoonlijke ervaringen met bestaande kennis die hen leidde naar nieuwe inzichten. Die worden op een toegankelijke manier beschreven. Hoewel ik af en toe wel even een stukje terug moest om iets te herlezen.

In ‘ Bommetje 1 ’ vertellen Paul en Peter hoe je gedrag bepalend is voor je resultaten. Dat lijkt een open deur. Maar vanuit hun ervaring geven ze er een heel eigen draai aan. Niet vanuit één invalshoek, zoals vaak in managementboeken, maar vanuit vele. Peter noemt het holistisch .

Gevoel en denken, zichtbaar en onzichtbaar gedrag. Het bepaalt hoe je jouw wereld creëert. En omdat je ego er aan went verval je al snel in routine. Daarmee krijg je gedrag dat als een  stoorzender is bij het behalen van je resultaat. Bijvoorbeeld door de verkeerde signalen die je afgeeft aan je omgeving.

Het boek toont hoe je het routinegedrag kunt doorbreken, hoe je jouw ego kunt bedotten en je bewust kunt worden van het gedrag waarmee je jouw doelen terroriseert. Bestaande kaders worden afgebroken, waardoor je met een open houding naar de wereld kunt kijken en kunt leren.

Het is natuurlijk onzin om hier een stukje uit het boek te plaatsen, want daarmee doe ik de rest te kort. Maar uit sommige alinea’s blijkt de communicatie tussen denken en voelen, die één van de peilers is van de managementvisie van PK2:

Als ik voor mijzelf veel veiligheid inbouw, hoef ik geen durfgedrag van het collectief te verwachten. Als ik rigide ben kan ik geen flexibiliteit van mijn medewerkers verwachten. Als ik vind dat mijn medewerkers slecht omgaan met feedback, dan kan ik er zeker van zijn dat mijn kwaliteiten op dat vlak te wensen over laten. Plan ik 10% groei in een krimpende markt omdat dat van mij verwacht wordt, terwijl ik zelf twijfel aan de haalbaarheid, dan zal ik niet in staat blijken de spanningsboog tussen het te realiseren doel en de emotie van het collectief te managen. Ik maak mezelf dan verantwoordelijk voor de neergaande motivatiespiraal die daardoor wordt ingezet. Het negatieve effect van die spiraal zal op termijn groter zijn dan wanneer ik minder groei zou plannen en realiseren, maar in mijn eigen beslissingen blijf geloven, mijn eigen motivatie en dus die van mijn team hoog blijft.

Binnenkort begin ik aan ‘Bommetje 2, het orakel leiderschap’.