Ik vraag me vaak of er wel een eindredactie of controle is bij tijdschriften en boeken. Of zijn die er uit bezuinigd  en verwachten uitgevers dat de schrijver het zelf controleert. Dan zit ik bijvoorbeeld een boek te lezen en dan lees ik soms honderd pagina’s verder gegevens die niet overeen komen met wat ik eerder las.

Het meest opvallend zijn daarbij de beschrijvingen. Een blauwe auto, die later in het boek opnieuw wordt beschreven en dan een andere kleur heeft. Soms zijn het logische fouten, da’s wat lastiger en ik kan me voorstellen dat veel lezers daar overheen lezen. Maar er zijn er natuurlijk zat, lezers bedoel ik, die er net zo’n oog. geheugen of wat dan ook voor hebben als ik.

Ik heb het zelfs met zinnen. Dat ik tijdens het lezen denk ‘hè, die zin heb ik al een keer gelezen’. Eenzelfde zin werd dan tientallen pagina’s later gewoon weer herhaald. Vroeger ging ik terug om de zin te zoeken. Dat ging vaak ook verbazend snel, wat weer een ander fenomeen is. Het klopte altijd, dus tegenwoordig laat ik het meestal.  Ik let er niet op tijdens het lezen, maar het is iets dat mijn hersenen gewoon doen.

Gelukkig ben ik in de loop van de tijd meerdere mensen tegengekomen die het hebben. Sommigen alleen met lezen, anderen ook met andere zaken. Er zijn meer voorbeelden te geven waar mogelijk dezelfde hersenactiviteit plaatsvindt^*).

Ik heb één vriend die er wel last van ondervindt. Volgens mij vooral omdat hij er te kritisch mee omgaat. Hij stoort zich er aan. En dat doet hij zelf, tenslotte. Je kunt er ook overheen stappen en doorlezen.

Maar soms vind ook ik het storend. Zoals afgelopen weekend. Ik was even bij familie met Pasen en bladerde wat  in tijdschriften die daar lagen. Het waren vooral van die luchtige damesbladen. Je kunt daar tegenspraak en inkonsekwente informatievoorziening in verwachten. En daar komt de vraag naar eindredactie hierboven ook vandaan. Maar één vond ik werkelijk storend en die moet zeker bij meer lezers zijn opgevallen.

In het februari-nummer van het tijdschrift GezondNU stond een quiz over vitaminen. Ter tijdpassering, even alleen in de tuin, testte ik mijn kennis.

Vraag 15 luidde: Naast groente en fruit zijn voedingssupplementen de enige bron om vitaminen binnen te krijgen.
A. Klopt.
B. Klopt niet.

Vraag 17 luidde: Zitten in vis vitaminen?
A. Totale onzin
B. Soms
C. Ja

En dan de antwoorden:
Het antwoord op vraag 15 (B. Klopt niet) wordt uitgebreid beantwoord en eindigt met ‘Zalm, forel en makreel bevatten behalve vitamine D en visvetzuren ook vitamine B6 ….’
Het antwoord op vraag 17 (A.Totale onzin) begint met ‘In vis zitten geen vitaminen, maar wel …’

Bevat vis wel of geen vitamine?
klik op de afbeelding…

Natuurlijk. Het is maar tijdpasering. Maar ik vind het in een gezondheidsblad wel storend. Wat is het nu, zit er wel of geen vitaminen in vis? De tegenstrijdigheid maakt dat ik wantrouwen heb bij alle antwoorden. Terwijl het best leuk was te lezen dat er meer vitamine C zit in rozenbottel dan in kiwi. Ik heb het maar even nagekeken. Er blijkt 17x meer vitamine C te zitten in rozenbottel dan in kiwi. Er blijken echter meerdere soorten rozenbottel te zijn en de hoeveelheid verschilt per soort.

Vraag 4 ging overigens over vitamine B6 en vermoeidheid. Vermoeidheid en slecht slapen zou kunnen wijzen op tekort aan B6. Zou vis een oplossing zijn? Volgens het antwoord op vraag 17 niet, maar volgens 15 wel…

… en volgens het Nederlands Visbureau ook. Zij schrijven op hun site: Vis zit boordevol vitamines. Er zit namelijk volop vitamine A, D en B12 in vis, waarbij vitamine A en D vooral in vette vis zitten.