Vanmorgen stond ik ineens voor een muur, een blokkade. Niet dat ik geen ideeën meer had of onderwerpen om over te schrijven. Ik heb er talloze en elke dag komen er vele bij. Bijna zoals Einstein zei ‘elke antwoord roept tien nieuwe vragen op’. Zo vermenigvuldigen de onderwerpen zich tot een berg waarmee ik jaren vooruit kan (bij wijze van schrijven).

Maar ik heb er voor gekozen in het moment te kiezen. Het moment ’s ochtends, meestal kort na het ontbijt, dat ik een bericht schrijf voor deze site. Er zijn dan twee bronnen: mijn aantekeningen en mijn hoofd. De aantekeningen zijn een vlucht. Want het zijn, vaak tijdloze, notities over een boek, tentoonstelling en mijn gedachten daarbij. Met mijn hoofd bedoel ik de onderwerpen die door mijn hoofd gaan in de voorgaande periode en die er uit willen/moeten.

Vandaag weet ik het dus even niet

Vanmorgen was er de blokkade. Er gaat de afgelopen weken zoveel door mijn hoofd, de hoofdlijnen, waarbij allerlei voorbeelden komen uit het referentiekader, de bij- of zijlijnen. Ik kan geen keuze maken. Alle onderwerpen lijken even belangrijk.

Ik dacht altijd te weten wat een schrijversblok is; dat je leeg bent, dat je geen onderwerpen meer hebt, dat de inspiratie op is. Maar ik realiseer me nu dat een schrijversblok ook een teveel aan onderwerpen kan zijn. Het teveel dat verlamd.

Vandaag weet ik het dus even niet. Want naast de onderwerpen om over te schrijven is er het leven met zijn eigen onderwerpen. Dat laatste vat ik nu samen met ‘tussen het stofrag vandaan komen’. Wat daarmee wordt bedoeld, daar kom ik nog wel op terug, concreet of verwerkt in berichten.

Reacties en reacties

Op de twee berichten over  ‘strategie en tactiek’ kreeg ik veel reacties. Nog steeds niet als reactie onder het bericht, maar mondeling via persoonlijk contact en telefoon of per mail en dergelijke. En bij elke reactie komen mogelijke onderwerpen naar voren.

Vandaag weet ik het dus even niet. Op het bericht over ‘onbetrouwbaar’ bijvoorbeeld kwamen ook reacties. En dat rommelt ook nog mee in mijn hoofd. Omdat ik in de reacties daarop merkte dat het nog niet exact is begrepen zoals ik het in mijn hoofd heb. En ‘strategie en tactiek’ kan ook aanvulling gebruiken die zinvol is. Moet ik daar toch maar een boek over schrijven of het gewoon in berichten houden.

Waar leven en werken samenkomen

Maar deze site ‘waar leven en werken samenkomen’ gaat over van alles. Het is oppervlakkig beschouwd een ‘hak op de tak’ blog. Het gaat van ‘zoeken in Google’, naar een foto die gevonden wordt in een archief. Over een hervonden boek als ‘Alchemist van Roquebrune’, een idee, een niet gebruikte 1 april grap. Dus toch maar een boek? Maar dit is een boek. Het is wie ik ben. Het is de dagelijkse momentopname na het ontbijt van wie ik ben.

Vandaag weet ik het dus even niet. Maar dat komt ook omdat ik niet weet of ik het al niet eens heb geschreven. Probleem daarbij is dat ik ook naast de berichten op deze site veel schrijf; soms notities, maar ook uitgeschreven aantekeningen. Ik zit hier na mijn juicy ontbijt en denk ‘vandaag dan maar even niet’ en ik realiseer me dat dit er op zichzelf weer een is… een bericht.