Gisteren maakte ik een vergaderwandeling met een collega. We waren druk in gesprek, terwijl we natuurlijk onderwijl genoten van de parkomgeving. Ineens staat de collega stil. ‘Moet je daar kijken, een hond met een bril’, roept hij.

We hadden vroeger op de lagere school de grap ineens te roepen ‘pas op, een dood vogeltje’ en dan te bukken. Omstanders doken dan direct ook naar beneden. Of bij het op de speelplaats uitroepen van ‘kijk uit, een trein’ opzij te springen. Alsof die reflexen nog steeds werkten bleef ik gewoon doorlopen.

Hond met bril

de hond met bril

Maar inderdaad kwam er, toen ik opkeek, een hond met bril op zijn lange neus achter een boom vandaan. De bril, model duikbril, was met twee bandjes aan zijn kop vastgemaakt. De hond met bril kwam dichterbij. Ik probeerde een foto van de hond te maken met mijn mobiel. Dat was niet makkelijk want de hond was speels en er was inmiddels een andere hond in de buurt.

Ook zijn bazin kwam dichterbij en we spraken over haar hond met bril.

Overgevoelige ogen

‘Hij heeft last van overgevoelige ogen. Als hij UV-licht op zijn ogen krijgt verbranden ze’, vertelde ze, ‘het heet Prapas’.

Dat laatste verstond ik, maar dat zal wel niet goed zijn. Want ik kan er niets over terugvinden onder die naam.

Ze vertelde dat het beestje er geen last van heeft en nog even speels is als voor zijn brilletje. Ook zou het bij het ras, ik ben geen hondenkenner, vaak voorkomen. Vooral in Friesland, waar ook andere Friese rassen zoals de stabij er last van hebben. Veel baasjes laten het echter zo, ze vinden het zielig of durven zelf niet met zo’n hond met bril over straat.

PRA, Progressieve Retina Atrofie

Terug op kantoor keek ik wat de hond zou kunnen hebben. Het bleek dat er veel meer hondenziektes en -aandoeningen zijn dan ik had gedacht. Waarschijnlijk had de hond PRA, Progressieve Retina Atrofie. Dat is een erfelijke oogziekte die voor het eerst is beschreven bij een Gordon Setter in 1911. Daarna werd het in 1938 ontdekt bij een Ierse setter en in 1965 bij een poedel. Het leidt uiteindelijk tot blindheid en, omdat het erfelijk is en er geen medicijn tegen is, is de enige remedie niet meer doorfokken met de hond die PRA heeft.

De vrouw zei weliswaar dat veel mensen hun hond met PRA niet laten behandelen en zeker geen bril opzetten. Toch blijken hondenbrillen een rage te zijn. Talrijke sites, meer dan over hondenziektes, zijn gevuld met allerlei modellen hondenbrillen. Soms omdat mensen gewoon gek zijn met hun hond en allerlei onzin voor hun hond kopen. Soms ook om de ogen van de hond te beschermen tegen de zon. Dat laatste is volgens deskundigen ook onzin, want de zon brandt hier nauwelijks hard genoeg om voor een hond een bril te rechtvaardigen. Het zij zo.

Zie ook het bericht ‘hondenriem met GPS‘ of ‘zichzelf uitlatende hond‘