Vroeger hadden we op school het flauwe grapje ‘ken je Klaar Komen?’, da’s de zus van Theo Koomen . In dezelfde trant was er iets met ‘Ik zie je vaag, Ina’. Ik ben terug in de lagere schoolbanken als ik hoor over de vagina kunst van Japanse kunstenares Rokude Nashiko of Rokudenashiko.

Rokudenashiko zocht via crowdfunding geld om een vagina-boot te maken. Op de site van Campfire vertelt ze dat haar vagina kunst is voortgekomen uit onzekerheid. Omdat de het vrouwelijke geslacht, in tegenstelling tot borsten, verborgen ligt had ze geen idee hoe een vagina er uit zou moeten zien. Ze had het idee dat haar vagina niet normaal was.

Ze onderging een operatie voor vaginale verjonging. Een populaire ingreep waarbij schaamlippen, maagdenvlies of beide chirurgisch worden aangepast. Na de operatie vroeg Rokudenashiko zich af waarom ze haar vagina los zag van haar lichaam. Ze hoopte het antwoord te vinden door de vagina te verwerken in kunst. Ze maakte daartoe een serie werken onder de naam ‘Deco-Man’. Man is kort voor het Japanse woord voor vagina (eigenlijk voor het straatwoord ‘kut’) ‘Manko’ en Deco is de verkorting van ‘Decorated’.

Ze maakte een werkende lamp met een verlichte clitoris. Maar vooral diorama’s, 3D-voorstellingen, zoals hiernaast afgebeeld. In al haar kunstuitingen verwerkt ze een siliconen kopie van haar eigen vagina. Het idee haar eigen vulva te gebruiken vond ze grappig.

Optocht tijdens het Japanse vruchtbaarheidsfestival in Kawasaki

“Mijn doel is de houding naar de kut meer vertrouwelijk te maken’, vertelt Rokudenashiko , ‘er zou met meer nonchalance over gepraat moeten worden. In het westen is de vagina mogelijk bespreekbaar en wordt het terloops meegenomen in gesprekken. In Japan is dat niet zo.  In tegenstelling tot de penis. Daar wordt in Japan zowel vrijpostig als heilig over gedaan. Dit jaar stond er een grote, stijve zuurstokroze penis bij het Japanse vruchtbaarheidsfeest, de Shinto Kanamara Matsuri. Duizenden mensen verzamelden zich in Kawasaki met eerbied rondom die grote penis. Dat zie ik bij een grote vagina niet gebeuren’.

Het project waarvoor ze met crowdfunding geld wil ophalen is een levensgrote boot met een suggestieve gangboord. Als er voldoende geld binnenkomt wordt het gemaakt met een 3D-printer. Rokudenashiko ziet zichzelf al varen met haar ‘pruim op het strand’ op het meer van Geneve. De belachelijke grootte van de boot zal, volgens haar, het respect afdwingen zoals de Grote Boeddha van Nara, het indrukwekkenste Boeddhabeeld van Japan.

‘De reacties op mijn werk en plannen zijn wisselend’, zegt Rokudenashiko, ‘maar in Japan is het overwegend slecht. De media durven het woord ‘deco-man’ niet een te gebruiken. Maar gisteren haalde ik het doelbedrag van de eerste week. Dus ik ben vol vertrouwen dat het gaat lukken’.