Vorige maand schreef ik dat ik het altijd leuk vond te lezen over sociaal psychologisch onderzoek. Dat vind ik overigens nog steeds leuk, maar ik ben er minder mee bezig dan in mijn studententijd. Eén van de onderzoeken toen ging over de lengte van studies. Het bleek bijvoorbeeld dat de duur van bepaalde studies extreem veel korter kon, maar dat dit niet gewenst was.

In één van de onderzoeken, herinner ik me, bleek dat de studie Farmacie in vier maanden zou kunnen worden gevolgd. Terwijl daar toen in de Verenigde Staten vier jaar voor stond. Dat de studie niet werd ingekort kwam vooral omdat het dan in de ogen van derden geen geloofwaardige studie zou zijn. Met andere woorden, mensen leggen hun gezondheid niet graag in handen van iemand die zijn opleiding medicijnen in een ‘cursus’ van vier maanden heeft gevolgd.

Geloofwaardig in essentie

Wanneer je talrijke filosofieën, goeroes en andere bronnen hebt bekeken en gelezen zie je dat overal wel IETS in zit. Ook ontdek je dan dat veel van die bronnen op elkaar lijken, maar slecht met een anders sausje worden gebracht. Wat zou het mooi zijn alleen de essentie van de verschillende kennisbronnen te pakken door ze te ontdoen van hun ballast. Niet alleen de ballast van verduidelijkende voorbeelden, maar ook de vaak storende borstklopperij van de schrijver.

Als dan de essentie van de bronnen is blootgelegd, is daaruit wellicht de rode draad van het leven te zien. Zeg maar de essentie van de essenties. Als je die dan zo zou kunnen verpakken dat mensen het direct kunnen gebruiken. Alsof ze een knop omdraaien. Dat zou toch mooi zijn.

Vanzelfsprekend loop je dan weer aan tegen dat probleem van geloofwaardigheid. Als we iets al jaren op een bepaalde manier doen, dan is er een patroon ontstaan. Wanneer een gedrag als hinderlijk wordt ervaren en er bestaat een mogelijkheid daar snel vanaf te komen, dan zullen veel mensen dat ongelooflijk vinden.

Dat is vanzelfsprekend één van de redenen waarom schrijvers van help-jezelf boeken de essentie van hun boeken uitschrijven met allerlei ballast. Naast het strelen van hun ego bouwen ze daarmee de autoriteit op die nodig is om de ‘essentie’ geloofwaardig te maken. En daarmee is dat cirkeltje weer rond.

Maar gelukkig komt er een andere tijd aan. Dat zie je al bij de jeugd. Die gaat heel anders om met informatie. Ook kennis uit de cognitieve psychologie wordt steeds meer toegepast, bijvoorbeeld waar bij leren gebruik wordt gemaakt van het onderbewustzijn. En denk ook de ideeën van Tim Ferriss; dat grofweg 80% van wat je wilt leren relatief snel is te doorgronden, maar de laatste 20% tergend langzaam gaat (waarbij je je dan moet afvragen of je die 20% echt nodig hebt).