cartoon: Michael Bedard

Toen ik eergisteren een idee over kleurcodering overschreef uit mijn ideeëndatabase schoten er talrijke gedachten door mijn hoofd. Uiteindelijk kwamen die tezamen in één vraag: ‘Waarom wordt ons het leven steeds lastiger gemaakt?’ Of met andere woorden, waarom richten overheden en organisaties zich niet op het veraangenamen van ons leven.

Onder het mom (=vermommen/masker) van verbetering en gemak wordt ons leven door overheden en, voornamelijk grote, organisaties negatief beïnvloed. Terwijl je juist verwacht, of hoopt, dat we het voor elkaar juist makkelijker willen maken. Het leven is immers veel aangenamer en gezelliger als je met leuke dingen bezig kunt zijn.

Kleurgecodeerde thermometer

Het idee van de kleurgecodeerde thermometer is ontstaan toen ik me afvroeg wat de essentie van de lichaamsthermometer is. Bij een thermometer zijn slechts enkele meetpunten belangrijk. Iemand die een thermometer gebruikt is geïnteresseerd in koorts of iets dergelijks, niet in de precisie van 34,4 of 34,5 of 35. De relevante gegevens zijn in kleurcodering te vangen. Rond de 37 graden is er niets aan de hand, dus groen. Boven 38 graden is het fout, dus rood  etc.

Eerder schreef ik al over het land van 2%. Dat was bij de constatering dat het leven van de meerderheid wordt beïnvloed door de daden van een minderheid. Onnadenkend nemen overheden en anderen, maatregelen om het gedrag van enkelen te corrigeren die het leven van de meerderheid verandert. De meerderheid is immers een eenvoudige, anonieme ‘sitting duck’.

IBAN

Wie de krant openslaat vindt talrijke voorbeelden waarbij je kunt denken ‘kan dat niet anders, waarom weer de burger belasten met extra werk’. Zojuist was ik aan het telebankieren. Daar was ook al een, wellicht minder goed, voorbeeld waarbij de massa onnodig wordt belast. Ik heb het over de IBAN-code van bankrekeningen die vanaf februari 2014 verplicht is. Bankrekeningnummers worden met die  extra toevoeging gedrochten in plaats van de redelijk eenvoudig te onthouden nummers die we nu nog hebben.

Ik ken meerdere bankrekeningen uit mijn hoofd. Reuze handig. Maar of me dat met die IBAN-toevoegingen gaat lukken? En dan, wie zit als gebruiker op de IBAN te wachten. Hoeveel mensen zijn met internationaal betalingsverkeer bezig? Hoeveel burgers hebben er belang bij dat banken internationaal sneller met elkaar kunnen communiceren? Maar vooral, als dat dan zo belangrijk is, konden de samenwerkende banken dan echt geen handiger manier bedenken om internationaal te communiceren dan het probleem weer bij de burger te leggen.

Positieve verandering

Ik schreef al dat IBAN wellicht niet het beste voorbeeld is. Eergisteren had ik meerdere voorbeelden in gedachten. Maar iedereen kan eenvoudig zelf voorbeelden vinden. Elke dag staan er meerdere in de krant. Je mag daarbij gerust verder gaan dan het enkele voorbeeld, zoals IBAN. Denk ook aan gemeentetarieven die per gemeente verschillen, omdat ze allemaal op andere wijze calculeren. Waarom geen eenduidige, landelijke tarifering. Zijn zij er voor ons, of zijn wij er voor hen.

We zouden creatiever moeten zoeken naar oplossingen, gericht op eenvoud. Dat geeft een positieve verandering en draagt bij aan een aangenaam leven.  Het voorkomt dat zelfs eenvoudige zaken in ons leven steeds onnodig lastiger en tijdrovender worden gemaakt. Want dat laatste kan toch niet de bedoeling zijn?

de cartoon op de voorpagina is van Michael Bedard