- René van Maarsseveen - https://renevanmaarsseveen.nl -

Productontwikkeling

Vorige week sprak ik een vriend. Hij vertelde hoe hij ooit zijn werkzame leven was begonnen. Enthousiast sprak hij over de man die hem dertig jaar geleden zijn eerste baantje had gegeven. Hij kwam die man nog wel eens tegen. De man was niets veranderd, alleen ouder en rijker.

De beschrijving van de man deed me denken aan Henk van de Haar. Henk, die veel geld verdiende met onder andere het oranje antenne voetballetje, zei ooit tegen me ‘Een product hoeft maar aan twee eisen te voldoen om succesvol te zijn. De gebruiker moet direct zien welk probleem het oplost en ook direct begrijpen hoe het werkt.’

Probleem oplossen

Voor mensen die geen maat kunnen houden met opscheppen van halve porties

Servies om mensen te helpen die geen maat kunnen houden bij het opscheppen van halve porties

Mensen kiezen/kopen producten omdat er een probleem mee wordt opgelost. Een biertje om het dorstprobleem te lessen, een jurk om het eigenwaardeprobleem te maskeren, een auto om het mobiliteitsprobleem te verhelpen, een boek om een kennisprobleem te dichten.

Voor wie moeite heeft met het woord ‘probleem’ wordt ook wel gezegd dat mensen bevrediging zoeken van … (vul maar in).

Je zou dus denken dat marketeers (productontwikkelaars, category managers e.a.) kijken wat de doelgroep als probleem ervaart. Dat biedt namelijk de kans dat probleem op te lossen.

Bij veel producten herken ik echter voornamelijk drie soorten van gemakzuchtige marketing en/of productontwikkeling.

De oplossing bij een niet herkend probleem

Bij de eerste soort is er een oplossing zonder probleem. Het mag duidelijk zijn dat dit de omgekeerde wereld is. Als de consument een bepaald ‘iets’ niet als probleem ervaart, is het een lange weg het product (of de dienst) te verkopen dat een oplossing biedt voor dat niet bestaande probleem.

Niet verder zoeken

Bij de tweede is er wel vanuit een probleem gezocht naar een oplossing. Maar bij het eerste aanvaardbare idee is gestopt met zoeken. Je zou het gemakzucht kunnen noemen. Een gemakzucht die overigens niet alleen voorkomt bij diensten- en productontwikkeling. Denk aan de arts die bij je buikpijn een oplossing diagnosticeert en dan een recept uitschrijft, terwijl buikpijn vele (en waarschijnlijk ernstiger) oorzaken kan hebben.

Beperkt referentiekader

De derde soort is een gevolg van hoe onze maatschappij zich heeft ontwikkeld. We hebben ons omringd met gemak. We hoeven minder (diep) na te denken bij alledaagse zaken. Allerlei bezigheden die vroeger tijdrovend en ingewikkeld waren zijn opgelost met een wasmachine, televisie en andere apparaten. We komen zelfs niet meer op het idee te hoofdrekenen als onze rekenmachine kapot is; gesteld dat we nog kunnen hoofdrekenen. Daarnaast hebben we ons leven volgestopt met allemaal onnodige taken, waardoor we kunnen zeggen dat we het ‘zó druk hebben’. Tezamen hebben ze ervoor gezorgd dat we zijn ingedut, we hebben geen tijd meer voor verwondering en ongemakken (problemen) worden niet meer als kansen herkent.

Gisteren

Bovenstaand lijkt een vervolg op het bericht van gisteren. Daar zeg ik overheden en grote bedrijven volgens mij naar te voor de hand liggende oplossingen kijken. En daarbij vooral vanuit hun eigen gemak naar een oplossing zoeken, dus zonder het gemakt van de klant/burger in hun zoektocht mee te nemen.