- René van Maarsseveen - https://renevanmaarsseveen.nl -

Een regenton overtuigingen

Een regenton overtuigingen is een idee uit mijn jeugd. In de loop van de discussie, waarover ik gisteren schreef,  kwam dat idee ter sprake. Het was een theorie van mij waaraan ik ook weer dacht na de training ‘de kortste klap naar meesterschap’ van PK2.

Ongelijkheid van mensen

cartoondeel ter illustratie van lied 'Atlanta Constitution' uit 1895 - bij een regenton overtuigingen

cartoon bij lied ‘Atlanta Constitution’ uit 1895

Met zijn zessen in de tuin hadden we het over de gelijkheid en ongelijkheid van mensen en daarbij vooral over volkeren, rassen en dergelijke. Hans reclameerde foutloos de beroemde regels uit de ‘acceptance speech’ van Obama:

‘It’s the answer spoken by young and old, rich and poor, Democrat and Republican, black, white, Latino, Asian, Native American, gay, straight, disabled and not disabled – Americans who sent a message to the world that we have never been a collection of Red States and Blue States: we are, and always will be, the United States of America’.

Een regenton overtuigingen

Na applaus van ons allen spraken we verder. En toen kwam het moment dat ik mijn oude idee er in kon gooien:

‘Vroeger zag ik hoe wij als mens in het leven staan als een regenton overtuigingen’, begon ik. ‘We beginnen bij onze geboorte met een lege regenton. Die vullen we met grote en kleine overtuigingen, meningen, oordelen. Die overtuigingen doen we op bij onze ouders, onderwijzers, mensen die we tegenkomen, ervaringen, boeken en dergelijke. Sommige overtuigingen zijn krachtig, andere luchtig’.

Ik zie John alweer ongeduldig om zich heen kijken, zoekend naar een medestander om me in de reden te vallen.

‘Je lievelingskleur is een luchtige overtuiging, die wellicht een heel leven mee kan. Hoe je over homo’s denkt of over moslims of anders gelovigen in het algemeen kan hardnekkig zijn. Nadat je vanaf je geboorte je regenton hebt gevuld is het op een gegeven moment vol. Dan moet je overtuigingen gaan inwisselen als je nieuwe overtuigingen hebt. Net per se overtuigingen van dezelfde orde. Gewoon eentje eruit, een ander erin’.

Doorgaan

John is niet meer te houden, ‘wat een flauwekul’, roept hij.

‘Laat René nou even’, vallen Bert en Gerard in koor in. Ik glimlach. Ik ken de fratsen van John.

‘In het begin doe je je lievelingskleur weg. Dan denk je “als iemand me er naar vraagt, bedenk ik het ter plekke wel”. Maar door het inwisselen ontdek je geleidelijk dat eigenlijk alle overtuigingen inwisselbaar zijn. Je doorziet het fenomeen. Dan wissel je ook zogenaamd hardnekkige denkbeelden uit je regenton overtuigingen. Bijvoorbeeld een extreem standpunt over Moslims of een bepaald persoon eruit om plaats te maken voor een luchtige mening’.

Terwijl John nog steeds enigszins minachtend, maar wellicht quasi ongeïnteresseerd, rondkijkt, zie ik Bert, Gerard, Hans en Cors enthousiast luisteren.

Lostlaten

‘En na het wisselen, eentje eruit, een ander erin, ga je vanzelf ook spontaan overtuigingen eruit gooien zonder dat er nieuwe voor in de plaats komen. Je ziet in dat het flauwekul is al die gedachten, meningen en dergelijke vast te houden. Het is ballast. Geleidelijk wordt je regenton overtuigingen leger’.

‘Prachtig’, reageert Cors als eerste.

‘Ja mooie gedachte’, zegt Bert, ‘mooie illustratie van loslaten.

‘Was het niet Jezus die zei dat we weer als kinderen moeten worden’, vult Gerard aan, ‘Dat zie ik in jouw regenton overtuigingen, René. We worden geboren, vullen onszelf met  meningen, en laten ze dan weer vrij. Daarmee maken we onszelf als kinderen. Zo worden we weer onbevangen. Mooi, mooi.’

Even geniet ik van het moment. Ik kijk naar de vijf vrienden en na een korte pauze reageer ik:

‘Ok, dan is het nu weer tijd voor een biertje. Weer even aan ons maximaal aantal hartslagen denken. Biertje allemaal?’