Ik zag een prachtig product waarbij ik direct dacht, het lag voor de hand, scheikunde in de keuken. Direct flitste toen twee andere gedachten door mijn hoofd. Gedachten die wellicht mijn enthousiasme voor het product verklaren.

Scheikunde in de keuken

Mijn omslag van het boek ‘Over eten & koken’ van Harold McGee

Want bij scheikunde in de keuken denk ik allereerst aan het boek ‘Over Eten & Koken’ van Harold McGee. Ik kocht het boek jaren geleden. Niet omdat ik een fanatieke koker ben. Maar ik ergerde me aan de zelfstandige bespreking van ingrediënten, terwijl niemand losse ingrediënten eet.

We eten meerdere ingrediënten bij elkaar en die komen samen in onze maag. Evenals we tijdens scheikundelessen zagen dat bepaalde stoffen bij elkaar tot bijzondere reacties kunnen leiden, zo zouden volgens mij ook voedingsstoffen bij elkaar zo’n reactie kunnen veroorzaken.

Over eten en koken

In ‘Over eten en koken’ wordt dat besproken. McGee’s boek is verder een prachtig naslagwerk en bladerboek van bijna 700 pagina’s, dat ik nooit helemaal heb gelezen.

De tweede gedachte ging naar de columns van Johannes van Dam in Elsevier, die ik al zeker twintig jaar lees. Vrijwel altijd interessant. Niet per se scheikundig, maar altijd met prachtige invalshoeken, achtergrondinformatie en andere lezenswaardigheid.

Het product van Erlenmeyer

Laboratoriumglaswerk van Erlenmeyer? Ja. Als olie- en azijnstel is dat toch een aanwinst voor de keuken, en voor de lunch- en dinertafel. Ik vind ze prachtig, strak, nostalgisch.

Ze zijn gemaakt van boroscilicaatglas, evenals het nog steeds gebruikte glaswerk in het laboratorium. Ook al zul je de bijzondere eigenschap van boroscilicaatglas, het overleven van grote temparatuurswisseling, bij azijn en olie niet echt nodig hebben.

Het schenktuitje lijkt op het gebogen tuitje dat, met name in restaurants, op andere azijn-/oliestelletjes te vinden is. Bij deze Erlenmeyertjes zijn het echter de tuitjes zoals ik nog ken uit het scheikundelokaal.

Voor wie de smaak te pakken heeft is er nog ander glaswerk van Erlenmeyer. En er is zelfs een kruidenrekje met laboratoriumbuisjes (wellicht niet van Erlenmeyer).

Rare Whisky

(zeldzame whisky)

Dat kruidenrekje doet dan weer denken aan de website Rare Whiskey van Ron Kercher. Ron is een enthousiast whiskykenner. Hij verzamelde de afgelopen jaren allerlei whisky’s. Om anderen de nuance van whisky te laten proeven maakt hij whisky probeersetjes, die hij aanbiedt in laboratoriumachtige flesjes in prachtige cadeauverpakking.

De Erlenmeyers, prachtig in hun eenvoud:

Te koop op Cadeau.nl – zie ook bericht ‘allemaal beestjes in onze buik‘