Samenwerken

Het onderwerp ‘samenwerken’ speelt al langer in mijn hoofd. Regelmatig ontmoet ik mensen die op een leuke en/of slimme manier met samenwerken bezig zijn. Vanmorgen schoot het woord ‘samenwerken’ weer door mijn hoofd. De aanleiding toont mijn, in de ogen van anderen wellicht, bizarre manier van denken.

Niet het model windmolen dat ik zag, maar deze foto toon wel mooi de grootte van een windmolen.

Niet het model windmolen dat ik zag, maar deze foto toon wel mooi de grootte van een windmolen.

Ik reed een windmolen voorbij langs de A27 bij Houten. Ik keek omhoog naar het onding en aan de achterkant leek er een traliewerkje te zitten. Alsof er daar een minigevangenis is op grote hoogte, was mijn eerste gedachte. Wie wel eens naast zo’n ding heeft gestaan weet dat ze opvallend groter zijn dan je op het eerste gezicht zou denken. Wellicht niet groot genoeg voor een Nederlandse boef, maar een crimineel Japannertje zou toch wel in mijn brainwave gevangenisje kunnen.

En zo’n gedachte brengt me er dan op verder te denken over samenwerken. Van de samenwerking van Eneco met één of andere penitiaire inrichting naar samenwerken in het algemeen.

George

Dan schieten mijn gedachten bijvoorbeeld naar George. Hij vertelde me een paar maanden geleden dat de regels rond oproepkrachten zijn gewijzigd. De details weet ik niet meer. Het kwam er op neer dat hij ze voor de periode dat hij ze nodig heeft bijna het dubbele moest gaan betalen, vanwege het verplichte minimaal aantal uren. George is een echte ondernemer. Hij dacht ‘er zullen meer bedrijven zijn die tegen dit probleem aanlopen’. Hij deed wat onderzoek en ging samenwerken met een paar organisaties. De oproepkrachten werden in een gezamenlijke vennootschap ondergebracht en werken nu voor meerdere organisaties. ’s Ochtends eerst twee uurtjes voor George, daarna drie uur voor een supermarktketen, dan twee uur voor een bouwmarkt en tenslotte weer twee uur voor George. Iedereen blij.

Zakelijk en persoonlijk

Bij George kon het probleem met een tussenoplossing worden uitgevoerd. Het is wel een samenwerking, maar zonder dat daarbij grote problemen zullen ontstaan. Werknemers X zal een keer wat later komen bij een volgende werkgever als werk uitloop, maar veel verder zullen de problemen in de samenwerking niet gaan.

Bij klanten merkte ik dat bij samenwerken voornamelijk in zakelijke structuren wordt gedacht. Er wordt gekeken naar de rechtsvorm, kosten en dergelijke. De persoonlijke zaken waar je bij samenwerking tegenaan kunt lopen werden niet of nauwelijks meegenomen. Terwijl het daar juist fout gaat, ook wanneer de oorzaak een zakelijk probleem is.

Mensen hebben nu eenmaal hun emoties, karakters en dergelijke. Bij ondernemers komt daar nog bij dat het vaak solisten zijn. Bij een samenwerking waarbij je, in tegenstelling tot de oplossing van George, wel meer in elkaars onderneming/organisatie komt, is het verstandig vooraf aandacht te besteden aan de persoonlijke kant van samenwerken.

Drijfveren en communiceren

Bij samenwerken voor korte tijd (een project) of langdurig (bijna een fusie, maar toch apart) probeer ik altijd te achterhalen wat de persoonlijke drijfveren zijn van de deelnemers. Meestal door het gewoon te vragen. Het is goed met die drijfveren rekening te houden. En het is anekdotisch als ik hier enkele van de drijfveren zou vermelden (neem bijv. de wat oudere man die gewoon van huis wilde zijn, weg van zijn vrouw, door zijn kennisbijdrage aan een project te leveren).

Als de drijfveren bekend zijn bij de partners is het verder een kwestie van communiceren en alert blijven.

Mijn samenwerken

Samenwerken heeft talrijke vormen. Zelf ben ik op verschillende manieren met samenwerken bezig geweest. Ik heb projecten gedaan, waarbij ik met anderen samenwerkte. Dat was dan op basis van gelijkwaardigheid en het doel was duidelijk. Bij campagnes voor klanten werkte ik samen met zelfstandigen die ik inhuurde. Samen werkten we aan de campagne, maar ik was wel eindverantwoordelijk. Daardoor was er een zekere hiërarchie.

Ik heb ook een samenwerking gehad waarbij we twee bedrijven bij elkaar schoven en een samenwerking waarbij we twee bedrijven in elkaar schoven. Bij de eerste bleef ik eigenaar van mijn eigen onderneming, bij de tweede werd in mede-eigenaar met de voormalig eigenaar van het andere bedrijf. Het eerste konden we zelf regelen. Het tweede voelde vanaf het moment dat de handtekening bij de notaris was gezet anders. Subtiel was het een andere situatie, qua verantwoordelijkheid, overleg en dergelijke.

Praktijkervaring

Er is ook over het onderwerp ‘samenwerken’ natuurlijk veel meer te zeggen, zowel vanuit algemene kennis, ervaring bij relaties/klanten en eigen ervaring. Vanuit een ervaring van vorige week alleen nog het volgende:

Vorige week kwam ik twee collega’s tegen bij een businessborrel. Ze konden hun verhaal over samenwerken en verandermanagement mooi vertellen. Maar hun verhaal was niet doorleefd. Waarom niet? Omdat ze zelf nooit in de betreffende situatie zijn geweest. Ze weten wat erbij komt kijken uit boekjes; ze hebben de emoties niet aan den lijven ondervonden, de complexiteit niet ervaren. Bij hen is het proces teruggebracht tot steekwoorden waarmee met algemeen jargon een verhaal is gemaakt. Met andere woorden, ze zijn nooit gevallen dus weten ze alleen uit boekjes wat het is om op te staan.

Bovenstaand bericht is geschreven op 5 september 2013 door in de categorie 2013, Algemeen

Vorige en volgende berichten

« Ouder: Nieuwer: »

Een willekeurig bericht

Ik schrijf op deze site over allerlei onderwerpen. Soms is het heel persoonlijk, soms vooral informatief of beschouwend. Hieronder een willekeurig bericht uit ruim 2000 berichten.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *




Veel foto's en illustraties van voor 2020 zijn tijdelijk verwijderd van deze site en server i.v.m. media-reorganisatie
Hello. Add your message here.